Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Επιλέγω να αντιμετωπίσω ένα εξόχως θρησκευτικό και εθνικό ζήτημα διαφορετικά (χωρίς επίκληση θρησκευτικών ή πολιτικών επιχειρημάτων).
Θα επικαλεστώ τα πολυδιαφημιζόμενα: …. “ευαισθησίες, “ηθικά πλεονεκτήματα”, “Δημοκρατικότητα” (Σ.Σ σε βαθμό … ακράτειας) κ.απομφολυγώδη, ηχηρά παρόμοια της … προοδευτικής οπισθοδρόμησης.
Ερωτήματα προς κομματικά και ιδεοληπτικά πορευόμενουςναυτιλομένους:
1. Έχουν άραγε αντιληφθεί -ρητορικό το ερώτημα ασφαλώς – ποιάς χώρας έχουν αναλάβει την διακυβέρνηση;
2. Ότι υπερβαίνει το 90% το ποσοστό του Ελληνορθόδοξου λαού;
3. Ότι οι ίδιοι οι νυν κρατούντες και άθεοι (δια)δηλούντες είναι μια δράκα ανθρώπων εν μέσω πλημμυρίδας θρησκευόμενων Ορθοδόξων;
4. Πόσο άραγε έντιμο / Ηθικοκατευθυνόμενο είναι να επιχειρούν (και να επιχαίρουν για τις προσπάθειές τους) να αλλάξουν ήθη, έθιμα, παραδόσεις, πεποιθήσεις, δοξασίες, ιστορία: Είναι τόσο καθυστερημένοι οιηματίες, που αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι οι, όποιοι, περιστασιακοί/περαστικοί/συγκυριακοί επιβάτες / επιβήτορες της εξουσίας:
Ούτε νομιμοποιούνται, ούτε δικαιούνται ή διαθέτουν (ελέω … ηθικής ανωτερότητας/πλεονεκτήματος) το ελεύθερο της αγνόησης/ παραθεώρησης /καταπάτησης των πάντων;
5. Ότι είναι άκρως αντιδημοκρατικό να επιχειρεί μια ομάδα εμμονικών, ιδεοληπτικών “δημοκρατών” και άθεων να ποδηγετήσει την πλειονότητα ενός λαού;
(Σ.Σ Είναι δικαίωμα της ηγετικής -και όχι μόνον – ομάδας του κυβερνώντος κόμματος να πιστεύει ή όχι. Αλλά, σε καμιά περίπτωση δεν δικαιούται να θέλει – έτσιθελικά να περάσει , να επιβάλλει, τα δικά της πιστεύω απιστίας σε πιστούς.
Ας τα κρατήσει για τον εαυτό της).
6. Τι θέλει να πει – ο κάθε ανίδεος “ιδεολόγος ποιητής” , όταν μιλάει για έθιμα αναχρονιστικά ή -και – παγανιστικά;
Ποιός τον ρώτησε; Ποιός τάχα –εξαιρούνται οι Ηλιθιόλουστοι και οι ομοιδεάτες – τον λαμβάνει υπόψη του;
Πόσο γελοίος θα αναγορευτεί ο οιοσδήποτε από εμάς, αν επιχειρήσει να ψέξει τους Μουσουλμάνους πχ επειδή βγάζουν τα παπούτσια τους;
7.
Το ίδιο και για τις μαθητικές παρελάσεις ;
8. Γιατί δεν διαθέτουν τουλάχιστον (μετά την φαρσοκωμωδία του …”ηθικού πλεονεκτήματος” και την αποκάλυψη της … πλέριας τους αντιδημοκρατικότητας) το σθένος /ανδρισμό των παραδοχών , της συνέπειας;
Γιατί κρύβουν – ως Αμμοκέφαλες καμηλοπαρδάλεις – το άθεο κεφάλι τους σε Εκκλησιές, Επετείους, Δοξολογίες; Τι φαιδρός συναγελασμός, τι άναμμα κεριών, τι προσκυνήματα, τι αυτοδιαπόμπευση πανηγυρική – και πανηγυριώτικη–;
Είναι ασφαλώς παρήγορο πως ελάχιστα – και σε ολίγιστους -βρήκαν και ανταπόκριση οι απέλπιδες προσπάθειές τους.
Ο Ελληνισμός, ο Χριστιανισμός /Ορθοδοξία, η Κοινωνία, τους έχει γυρίσει την πλάτη de facto. Αλλά και de jure (= εκλογές) .
ΥΓ Όσο για την (μη) αντίδραση της κορυφής της Ιεραρχίας, ας μείνει ασχολίαστο (κακώς βέβαια).
Μια συμβουλή μόνον στον κ.κ. Αρχιεπίσκοπο και τους νουνεχείς (;) συμβούλους του: Μελετήστε, μαθητεύετε και ακολουθείστε το παράδειγμα του κ. κ. Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.
Άκρως Χριστιανικό, αξιοπρεπές, διδακτικό!