Ολοταχώς για ΣΥΡΙΖΑ ο Σημίτης

Η αποχώρηση του Σημίτη από το ΠΑΣΟΚ ήταν οικειοθελής και αρκετά θεατρική.  Ως Κακός ηθοποιός βέβαια, χρησιμοποίησε μια προσωπική ανακολουθία προκειμένου να επισύρει τη διαγραφή του. Η πολιτική του συνέχεια είναι προδιαγεγραμμένη και θα σηματοδοτήσει ένα ευρύτερο κεντροαριστερό μόρφωμα με κορυφή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Κώστας Σημίτης είναι ένας άνθρωπος που μπορεί εύκολα να προωθήσει συμφέροντα ως έχει αποδείξει στο παρελθόν, ακόμα και αν αυτά εναντιώνονται στις λαϊκές απαιτήσεις ή στα Εθνικά συμφέροντα. Θεωρείται ο άνθρωπος του “παραδοσιακού” κεφαλαίου και της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού πολιτικής. Στην Ελλάδα σήμερα συμβαίνει το εξής οξύμωρο σχήμα: Για πρώτη φορά από το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου η “δυτική” οικονομική εξουσία δεν έχει έρεισμα στην κύρια Ελληνική πολιτική σκηνή.
Αναλύουμε: Ο Καραμανλής έχει στραφεί εξόφθαλμα σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και εξοπλισμών από τις παραδοσιακά “δυτικές”.
Ο Παπανδρέου είναι ίσως ο τιμιότερος πολιτικός αρχηγός άρα μη προσβάσιμος στις “συνήθεις” διαδικασίες του ισχυρού κεφαλαίου.
Το ΚΚΕ εδώ και 2 δεκαετίες κρατά σταθερή πολιτική. Απέσυρε όμως τη στήριξη του ΚΑΙ σε συνδικάτα με διαβλητές διοικήσεις, βούτυρο στο ψωμί του παγκόσμιου κεφαλαίου.
Από την άλλη, έχουμε το πολιτικό μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ που στην ουσία αποτελεί τη φυσική συνέχεια της πολιτικής του Σημίτη. Ίδια ρητορική, ιδεολογικό υπόβαθρο της “νατοϊκής” αριστεράς, εκτενής χρήση παρακράτους, απροκάλυπτη στήριξη από τα ίδια ΜΜΕ. Να θυμήσουμε ότι επί Σημίτη το παρακράτος ήταν ιδιαίτερα ενεργό με στοχευμένη δράση εναντίον αυτών που αντιδρούσαν στα αποτελέσματα πολιτικής Σημίτη, ήτοι: Επιθέσεις εναντίον γραφείων του ΚΚΕ, Κουρδικών οργανώσεων (Οτσαλάν), προβοκάτσιες σε μαζικές πορείες (Σερβία, Κλίντον) κλπ. Τα δε μέσα, παρείχαν εξόφθαλμη λογοκρισία (απόκρυψη ή απαξίωση του μαζικού κύματος αυτοκτονιών λόγω χρηματιστηρίου) κ.α.
Η προώθηση του μορφώματος του ΣΥΡΙΖΑ ως κύρια πολιτική δύναμη, οι απροσδιόριστες πηγές της οικονομικής του δύναμης (αποκάλυψη της εκπομπής “Ζούγκλα”) αλλά και η αποκαθήλωση του Αλέξη Τσίπρα, που εμφανίστηκε ως μεσσίας, λόγω έλλειψης ικανοτήτων, συνάδουν σε αυτή την άποψη.
Το μέλλον θα δείξει αλλά οι ενδείξεις είναι πολλές για τη δημιουργία ενός light αριστερού σχήματος με την παρουσία Σημίτη, που ενδέχεται να συγκεντρώσει προσωπικότητες αμφιλεγόμενης πιστότητας που οπωσδήποτε δε μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε ως ευπατρίδες πολλώ δε ως κοινωνικοί αγωνιστές.
Κ.Ζ.