Τη στιγμή που η Τουρκία, ανεξέλεγκτη, εξαπολύει συντονισμένη επίθεση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η σιωπή της αντιπολίτευσης είναι εκκωφαντική. Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία που πλήττεται ο πρόεδρος, όχι ο Πρόεδρος Παυλόπουλος, αλλά ο πρόεδρος ως θεσμός-εγγυητής της εθνικής ενότητας και κυριαρχίας, οποιοσδήποτε δεν καταδικάζει, συντάσσεται προδοτικά με οσους επιδιώκουν πολιτική αστάθεια.
Εδώ ομως, εχουμε το εξής παράδοξο. Όχι μόνο δεν στηρίζεται ο Πρόεδρος, αλλά δέχεται και, συντεταγμένη με τους Τούρκους, επίθεση, τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνηση για ολιγωρία. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βάλλεται συντονισμένα από την εγχώρια διαπλοκή. Γιατι δεν είναι βολικός για την Τουρκία και την εγχώρια διαπλοκη.
Μην εχουμε αυταπάτες. Οι στιγμές απαιτούν αρραγές μέτωπο, όχι αμφισημίες. Μικροπολιτικές σκοπιμότητες δεν χωρούν. Κι όσοι επιλέγουν αυτό το λάθος δρόμο, επιδιώκουν την πολιτική αστάθεια εις βάρος της εθνικής ασφαλείας.
Βούτυρο στο ψωμί του Σουλτάνου.
infiltr8or