Πριν από λίγα χρόνια ακόμα και η έκφραση ενός τέτοιου σχεδίου θα αντιμετωπίζετο σαν μυθιστόρημα. Η υλοποίηση όμως του Αγωγού Ιράν – Πακιστάν – Ινδίας δείχνει τη συντριβή της Αμερικάνικης πολιτικής στην Κεντρική και Νότια Ασία, καθιστώντας πλέον σαφές ότι στην όποια πολεμική σύρραξη οι ΗΠΑ δεν θα έχουν πάτημα σε Ασιατικό έδαφος παρά μόνο (με ενδεχόμενη ήττα του Ερντογάν) στην Τουρκία. Το πράσινο φως για την εκπόνηση του σχεδίου δόθηκε με μια αριστοτεχνική κίνηση από την Ινδία που σε μια πρωτοφανή επίδειξη ισχύος αθέτησε τις “ηθικές” της δεσμέυσεις έναντι των ΗΠΑ αμέσως μόλις ολοκλήρωσε μαζί τους την συμφωνία μεταφοράς πυρηνικής τεχνολογίας για την παραγωγή ενέργειας. Οι ΗΠΑ είχαν προσφέρει αυτή την εναλλακτική στην Ινδία προκειμένου η τελευταία να μην συμμετέχει σε αγωγούς που θα διανέμουν Ιρανικό πετρέλαιο. Όμως, δύο μόλις ημέρες μετά την ολοκλήρωση αυτής της συμφωνίας, ο Ινδός αξιωματούχος Αββάς Βιλγαραμί δήλωσε ότι η χώρα του αντιμετωπίζει συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση άρα ο αγωγός ΙΠΙ είναι απαραίτητος. Ενώ σχετικά με τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ, τόνισε πως “η πρόοοδος και η ειρήνικη συνύπαρξη των λαών της περιοχής δε συνιστά απειλή για τη δύση!”.
Η πτώση του Μουσάραφ άφησε ελεύθερο το πεδίο συμμετοχής του Πακιστάν που θα αποκομίσει τεράστια οφέλη, στρατηγικά και υλικά. Ανω των 70 εκ. δολλαρίων ετησίως θα ανέρχονται τα έσοδα διέλευσης για το Πακιστάν, ενώ αυτόμα η χώρα καθίσταται ο συνδετικός κρίκος των πετρελαίων της μέσης Ανατολής, του αερίου της κεντρικής Ασίας και των πλέον αναπτυσσόμενων οικονομιών του πλανήτη, Κίνας και Ινδίας. Πραγματικός θρίαμβος όπως δήλωσε και ο πρώην πρέσβης του Πακιστάν στις ΗΠΑ, Ταρίκ Φατίμι, χαρακτηρίζοντας των αγωγό ως “αγωγό Ειρήνης”, χαρακτηρισμό που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας οι ΗΠΑ.
Το Ιράν μέσω του δραστήριου υπουργού εξωτερικών Μανουσέρ Μοτάκη (Manoushehr Mottaki), κύρηξε την έναρξη εργασιών κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στο Ισλαμαμπάντ παρουσία της Πακιστανικής ηγεσίας. Ο Ισμάτ Σαμπίρ, έγκριτος Πακιστανός δημοσιογράφος, δήλωσε πως ο αγωγός γκρεμίζει την πλασματική εχθρότητα μεταξύ Ινδίας – Πακιστάν δίνοντας στη Χώρα του τη φυσική της θέση πολιτικά και ηθικά.
Το Κρεμλίνο από την πλευρά του κρατά χαμηλούς τόνους, απέχοντας από τις εξελίξεις παρ’ ότι η Gazprom έχει ήδη αναλάβει την εκπόνηση και κατασκευή του συνόλου των 2,400 χλμ του αγωγού που θα λειτουργήσουν σε πρώτη φάση.
Μόνο αγκάθι, η πρόσφατη έκκρηξη βίας στο Βαλουχιστάν, περιοχή από την οποία θα περάσει ο αγωγός στα σύνορα Αφγανιστάν – Ιράν – Πακιστάν, όπου νεοεμφανιζόμενη αποσχιστική φατρία ξεκίνησε εχθροπραξίες και βομβιστικές επιθέσεις στο έδαφος του Πακιστάν. Οι Πακιστανικές αρχές ασφαλείας επιρρίπτουν ευθύνες στην Αφγανική ηγεσία που παρέχει άσυλο στους αυτονομιστές οι οποίοι βεβαίως δε σχετίζονται με τους Ταλιμπάν. Ενώ προκαλεί υποψία ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι φατρίες εξοπλίστηκαν και ενεργοποιήθηκαν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Η Γεωπολιτική των αγωγών και οι παρενέργειες της σε όλο της το μεγαλείο.