Στο πλευρό του Σαμαρά και ο Χρήστος Ζώης.

Σε μία εβδομάδα καλούνται οι πολίτες που ενδιαφέρονται
να έχουν συμμετοχή στην επόμενη ημέρα της Νέας Δημοκρα-
τίας να κάνουν την επιλογή τους. Να ψηφίσουν τον ή την επό-
μενη Πρόεδρο του κόμματος που σήμερα είναι αξιωματική αν-
τιπολίτευση και αύριο θα επαναδιεκδικήσει τη διακυβέρνηση
του τόπου.
Στη διαδικασία αυτή είναι χρήσιμο να κατατεθούν σκέψεις
ψύχραιμες, ελπίζω και χρήσιμες για όποιον πιστεύει ότι η πολι-
τική δεν είναι ποδόσφαιρο και οι συνθήκες υπό τις οποίες διε-
ξάγεται ένας πολιτικός αγώνας δεν μπορεί να θυμίζουν τις πα-
ραμονές ενός ντέρμπι αιωνίων αντιπάλων. Εκεί όπου ο οπαδι-
σμός τυφλώνει, η λογική υποχωρεί, ο θυμός αναδεικνύεται σε
κριτήριο, η επιλογή μας λαμβάνει υπόσταση μεσσία, ο αντίπαλος
απαξιώνεται και ισοπεδώνεται.
Το καθήκον μου επιβάλλει να καταθέσω τις απόψεις μου σ’
αυτή την κορυφαία διαδικασία εκλογής προέδρου και να εξη-
γήσω τη στάση μου. Όχι ενώπιον ενός μικροφώνου και μίας κά-
μερας. Εκεί που ο λόγος απομονώνεται, η σκέψη ακρωτηριάζεται
και το επιχείρημα αποσιωπάται, εκεί που το μόνο που ενδιαφέρει
ν’ ακουστεί είναι το όνομα.
Επιλέγω συνειδητά να τοποθετηθώ σε έντυπο Μέσο Ενημέ-
ρωσης του τόπου που με τιμά και εκπροσωπώ. Για ν’ απευθυνθώ
πρωτίστως στους συμπολίτες μου για να καταθέσω ολοκληρω-
μένα τις σκέψεις μου, για να παραθέσω τις απόψεις μου με πλη-
ρότητα που θ’ ακυρώσει τις παρερμηνείες.
Στις 4 Οκτωβρίου η Νέα Δημοκρατία υπέστη μία ήττα σοκ.
Μία ήττα απροσδόκητη ακόμη και για τον πιο φανατικό αντίπαλό
μας. Ήττα για την οποία οφείλουμε στο επόμενο διάστημα να
μιλήσουμε διεξοδικά και με ειλικρίνεια. Στην παρούσα περίοδο
περιορίζομαι να αναφερθώ επιγραμματικά σε εκείνα τα στοιχεία
που δεν μπορεί ν’ αμφισβητηθούν από κανένα. Δηλαδή,
* Συμπεριφορές και αποφάσεις που σκανδάλισαν, τραυμά-
τισαν το ηθικό πλεονέκτημα της παράταξής μας και έφεραν τα
στελέχη και τους φίλους μας σε θέση απολογούμενου στα κα-
φενεία και στις δημόσιες συζητήσεις.
* Αλαζονεία κορυφαίων στελεχών που έφθαναν να διαφημί-
ζονται προκλητικά μέσω συγγενών και συνεργατών.
* Μαρασμός των κομματικών οργανώσεων και υπολειτουργία
των κομματικών οργάνων.
* Ατολμία σε κρίσιμες περιόδους και αργοί ρυθμοί στη λήψη
αποφάσεων και στην υλοποίηση του κυβερνητικού έργου, με
συνέπεια ένα έλλειμμα προσαρμογής στις απαιτήσεις της επο-
χής. Πολλά θα μπορούσε να πει ένας πρώην υφυπουργός για
την ποιότητα, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα
π.χ. γενικών και ειδικών γραμματέων των υπουργείων καθώς
και άλλων κυβερνητικών στελεχών.
* Τέλος, απουσία αλληλεγγύης κυβερνητικής και δημιουργία
φέουδων με αδυναμία οριζόντιου ελέγχου των πολιτικών των
υπουργείων.
Θα μπορούσα να προσθέσω και τις προσωπικές διαδρομές
και τις προσωπικές σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν το «εγώ»
και όχι το «εμείς» αλλά δεν το κάνω, θεωρώντας αυτά τα στοιχεία
συμπτώματα ενός μοντέλου διακυβέρνησης και όχι αιτίες πλημ-
μελούς ελέγχου της κυβέρνησης.
Εάν γνωρίσαμε την ήττα στις 4 Οκτωβρίου, κατά τη γνώμη
μου αντιμετωπίσαμε τη συντριβή τη στιγμή που αφήσαμε τον
Κ. Καραμανλή ν’ αναλάβει μόνος αποκλειστικά την ευθύνη. Όσο
εκείνος είχε τη γενναιότητα να το πράξει άλλο τόσο όλοι οι υπό-
λοιποι, όσοι σπεύσαμε να τον χειροκροτήσουμε στην Κοινοβου-
λευτική ομάδα και στην Κεντρική Επιτροπή, δείξαμε τη δειλία
μας. Είναι συνεπώς ο πρώην Πρωθυπουργός ο μόνος υπεύθυ-
νος; Όλοι όσους εμπιστεύθηκε σε θέσεις κρίσιμες δεν φέρουν
ευθύνη; Η παραίτηση του Κ. Καραμανλή προσφέρει άλλοθι σε
όλους όσοι θέλουν να ξεχαστεί το δικό τους μερίδιο ευθύνης
και επιδιώκουν να πάμε στην επόμενη ημέρα χωρίς κραδασμούς.
Προσωπικά θεωρώ τη γενναιότητα, στοιχείο ηγετικό, την ανά-
ληψη ευθύνης απόδειξη υπευθυνότητας. Θα με ικανοποιούσε
εάν αυτά τα χαρακτηριστικά έμπαιναν στο δημόσιο διάλογο αυ-
τής της «κούρσας» για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
Και είναι μεταξύ αυτών που βαραίνουν στην επιλογή μου.
Πριν όμως αναφερθώ σ’ εκείνα που συνι-
στούν, κατά τη γνώμη μου, κρίσιμα στοιχεία
επιλογής της νέας ηγεσίας, ας μου επιτραπεί
να βάλω ορισμένα πράγματα στη θέση τους
υπενθυμίζοντας και ενημερώνοντας για τη στά-
ση μου ως σήμερα.
Δέχομαι βολές γιατί δεν πήρα θέση ως βου-
λευτής και δεν είπα ως σήμερα όνομα. Η αλή-
θεια είναι ότι πήρα θέση μόλις πέντε ημέρες
μετά την ήττα σε τηλεοπτική συνέντευξή μου
στο τηλεοπτικό κανάλι «Θεσσαλία». Ζήτησα
χωρίς ν’ απαξιώνουμε τις καταστατικές διαδι-
κασίες, ν’ ανοίξει η διαδικασία εκλογής στη βά-
ση και να δοθεί η δυνατότητα στον κόσμο να
έχει λόγο στην ανάδειξη της νέας ηγεσίας. Δε-
σμεύτηκα δε, από τότε, πριν ακόμη γίνει αποδεκτή μία τέτοια
διαδικασία, τόσο απ’ τους υποψηφίους όσο και απ’ τους συνέ-
δρους, ότι εφόσον πάμε στη βάση δεν θα προσπαθήσω να επη-
ρεάσω καθ’ οιονδήποτε τρόπο την επιλογή της, σεβόμενος την
απόφασή της και αγωνιζόμενος ειλικρινά υπέρ της προοπτικής
της.
Τη θέση αυτή εξέφρασα και στους τέσσερις τότε υποψηφί-
ους αρνούμενος, μαζί με άλλους βουλευτές, την παρωχημένη
λογική συλλογής υπογραφών των βουλευτών. Λογική που έγινε
δεκτή απ’ τους υποψηφίους, λογική για την οποία όμως δέχτηκα
επίθεση δημόσια από πρωτοκλασάτο στέλεχος, επίθεση που
καταγράφηκε στο κυριακάτικο «ΒΗΜΑ» πριν λίγες εβδομάδες.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η θέση που τηρώ είναι η εύκολη θέση.
Έτσι τους βολεύει να λένε. Τότε γιατί δεν επέλεξαν τον εύκολο
δρόμο που ισχυρίζονται; Έφτασαν για να δικαιολογήσουν τη
δική τους θέση να καταδικάζουν τη δική μου. Υποδείξεις δεν
δέχομαι, ιδιαίτερα απ’ όσους επιβιώνουν πολιτικά αναδεικνύον-
τας σε προσόν την ικανότητα προσκόλλησής τους σε ισχυρά
κατά περιόδους πρόσωπα. Και το δημόσιο λιβάνισμα και αγιο-
ποίησή τους. Να σταματήσουν άμεσα γιατί το μόνο που πετυ-
χαίνουν είναι να γελοιοποιούνται.
Στη διαδρομή μου, όταν χρειάστηκε να τοποθετηθώ το έκανα
και πλήρωσα το κόστος. Το 1997 όταν το σύστημα εκλογής προ-
έδρου ήταν αντιπροσωπευτικό είπα δημόσια ως πολιτευτής ότι
θα στήριζα τον Κ. Καραμανλή, ενώ υποψήφιος ήταν και ο Γ.
Σουφλιάς, Λαρισαίος και εγνωσμένης αξίας στέλεχος. Γνωρίζει
η Λάρισα έκτοτε τι συνέβη.
Σήμερα το σύστημα εκλογής δεν είναι πια αντιπροσωπευ-
τικό. Αγωνιστήκαμε για να ψηφίσει η βάση, να έχει λόγο η βάση,
ας αφήσουμε λοιπόν τη βάση να μιλήσει και ας πάψουμε ν’
αποπροσανατολίζουμε το ενδιαφέρον απ’ το μοναδικό πρωτα-
γωνιστή που είναι η βάση. Ας κρατήσουμε τα φώτα στραμμένα
μόνο πάνω της. Ας τη σεβαστούμε. Για το μόνο που θα την πα-
ροτρύνω είναι να προσέλθει στην κάλπη. Μακάρι να ψηφίσουν
για αρχηγό περισσότεροι απ’ όσους μας ψήφισαν για Κυβέρ-
νηση. Αυτό θα μας έκανε παντοδύναμους. Σε κάθε περίπτωση
εύχομαι και ελπίζω να ασκήσουν το δικαίωμά τους όσο γίνεται
περισσότεροι. Για να διασφαλίσουμε την ενότητά μας και να
δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για ένα πιο αισιόδοξο αύριο.
Ζητώ απ’ τα στελέχη της Λάρισας ν’ αγωνιστούν για την επι-
λογή τους μ’ ευπρέπεια με σεβασμό σε όλες τις υποψηφιότητες,
χωρίς φανατισμό και ακρότητες που πληγώνουν και διώχνουν
κόσμο. Με αγάπη για τον συναγωνιστή μας με τον οποίο την
επομένη ημέρα θα δώσουμε τον αγώνα. Χωρίς ν’ απαξιώνουμε
τον ή την πρόεδρο που θα κληθούμε την επόμενη κιόλας ημέρα
να υπερασπιστούμε στις πλατείες, στα καφενεία, στα Μέσα Μα-
ζικής Ενημέρωσης.
Ισχυρίζομαι ότι η δύσκολη επιλογή είναι
η θέση που παίρνω. Αρνήθηκα να υπο-
γράψω την υποψηφιότητα της Ντόρας
Μπακογιάννη όταν παρουσιαζόταν ως το
αδιαφιλονίκητο φαβορί μακράν μπροστά
των άλλων υποψηφιοτήτων. Δεν σπεύδω
να πιάσω θέση τώρα που οι δημοσκοπή-
σεις φέρουν τον Αντώνη Σαμαρά μπρο-
στά. Η θέση μου δεν διαμορφώνεται από
τις συνθήκες. Ούτε είμαι της προσκολλή-
σεως. Απλά αυτά που πιστεύω τα υποστη-
ρίζω με συνέπεια.
Θ’ αναρωτηθεί κανείς εάν έχω άποψη,
συμπάθειες, προτίμηση. Και βέβαια έχω.
Δεν υπάρχει όμως Λαρισαίος, ούτε καν
συγγενής μου που να του έχω υποδείξει τι πρέπει να κάνει.
Πιστεύω βαθιά ότι η ήττα με τον τρόπο που ήρθε απελευθέ-
ρωσε συνειδήσεις και μας κάνει όλους πιο αποφασιστικούς, πιο
τολμηρούς. Αυτό δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε αλλαγή που
σηματοδοτείται ήδη στο επίπεδο του ίδιου του τρόπου επιλογής
νέας ηγεσίας. Τα κόμματα πρέπει να μετατρέπουν τις ήττες και
τις κρίσεις σε ευκαιρίες. Όχι μόνο για τη δική τους επιβίωση αλ-
λά και για το ίδιο το καλό της πατρίδας.
Η παράταξή μας είναι πληγωμένη, έχασε την περηφάνια και
την αυτοπεποίθησή της. Μπορεί να συνέλθει, αλλά για να το
πετύχει χρειάζεται να ξαναπιστέψει σ’ αυτά που τη συγκροτούν
ως παράταξη. Σ’ αυτά που άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου
και νίκησαν άλλες ιδεολογίες. Η παράταξή μας είναι προορι-
σμένη να κυβερνά όμως θα πρέπει όλα τα στελέχη να γνωρίζουν
και να υποστηρίζουν δημόσια τις κυβερνητικές επιλογές. Και
αυτό γίνεται μόνο όταν κάθε απόφασή μας εντάσσεται και δι-
καιολογείται απ’ το ιδεολογικό μας πλαίσιο. Η θολούρα και το
ναι σε όλα οδηγεί σε σύγχυση, αδράνεια και τελικά ήττα και ιδε-
ολογική και κυβερνητική. Πρέπει να δούμε τι είναι αυτό που
μπορεί να συνεγείρει αυτούς που χωρίς να πάνε αλλού μας γύ-
ρισαν την πλάτη. Πρέπει να κλείσουμε την αιμορραγία της δεξιάς
μας πλευράς και ν’ απλώσουμε το αριστερό μας χέρι σε όσους
νόμιζαν ότι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από μία κυβέρ-
νηση που δίνει την εντύπωση ότι λίγα μπορεί να κάνει καθώς
υποχωρεί από χώρους αυξημένης ή και αποκλειστικής κρατικής
παρουσίας.
Έχουμε καθήκον να συνδέσουμε την ιδεολογία και τη φυσιο-
γνωμία μας με τις σύγχρονες ανάγκες και τα προβλήματα. Μπο-
ρούμε π.χ. να αγνοούμε το μεταναστευτικό ζήτημα; Τη σημασία
της σύγχρονης τεχνολογίας για τη ζωή μας; Τη γήρανση και το
δημογραφικό πρόβλημα; Το περιβάλλον και την αειφόρα ανά-
πτυξη; Αυτά και αρκετά άλλα δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται
στο πλαίσιο ενός κυβερνητισμού. Χρειάζονται απαντήσεις, χρει-
άζονται μία ιδεολογική υποδομή που θα επιτρέπει τη συνέπεια
και τη συνοχή σε μία κυβέρνηση που θα κληθεί να τα διαχειριστεί
και να τα χειριστεί.
Αυτές οι σκέψεις, κυριαρχούν στην επιλογή μου, στην τοπο-
θέτησή μου. Γιατί είχα την εμπειρία και του βουλευτή και του
κυβερνητικού στελέχους που γνωρίζει την αξία της καλής προ-
ετοιμασίας. Στην πραγματικότητα το δίλημμα που είχα ν’ αντι-
μετωπίσω ήταν: Ανάλωση σε μία προσπάθεια γρήγορης επι-
στροφής στην εξουσία ή προετοιμασία για στέρεες και βα-
θύτερες αλλαγές που μπορούν να μας πάνε όλους μακρύτε-
ρα; Όποιος συμμερίζεται το δίλημμα είμαι σίγουρος ότι έχει και
ισχυρά επιχειρήματα για να επιλέξει την απάντηση.
Εγώ πάντως πήρα τη δική μου απόφαση!
ΠΗΓΗ