Την θέση μας για το περιβόητο βιβλίο Γκουρογιάννη την έχουμε παραθέσει στο παρελθόν. Την θεωρούμε μία πανέξυπνη επιχειρηματική κίνηση τους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Το συγγραφικό αυτό έργο και η διαφήμιση που προκαλεί η αντίδραση που έχει ξεσηκώσει είναι σίγουρο πως θα αποφέρει μεγάλα κέρδη στους εμπνευστές.
Όχι τόσο από τις πωλήσεις του βιβλίου γιατί η κρίση που περνά η αγορά βιβλίου και οι εκδοτικοί οίκοι είναι τροχοπέδη. Αλλά τα “αποθετικά” έσοδα από την προβολή του συγγραφέα, τις προσκλήσεις στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, τις διαλέξεις και όλα τα παράπλευρα προϊόντα που συνοδεύουν συνήθως μία έκδοση.
Η εξήγηση είναι απλή: Το έξυπνο concept του βιβλίου και ο μυθιστορηματικός του χαρακτήρας που το καθιστούν απυρόβλητο από νομικής πλευράς, αποτελεί ένα αντίβαρο στη μεγάλη συζήτηση που γίνεται εδώ και 35 χρόνια για τις θηριωδίες της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Εκατομμύρια έχει δαπανήσει το Τουρκικό κράτος για να προστατεύεται από τις συνεχείς αγωγές και διώξεις τόσο από τις οικογένειες των αγνοουμένων αλλά και των προσφύγων. Κολοσσιαία ποσά για να καλύπτονται οι ποινές και να αναπτύσσεται ένα lobbying αποτροπής κυρώσεων.
Ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες στυγνές δηλώσεις του Τούρκου ηθοποιού που παραδέχτηκε εκτελέσεις αιχμαλώτων, η θέση του Τουρκικού κράτους είχε γίνει αρκετά δύσκολη. Τώρα, αυτό το βιβλίο θα αποτελέσει ένα μόνιμο αμυντικό επιχείρημα, μα κυρίως εξαιρετικά οικονομικό, σε αντίθεση με τους πακτωλούς χρημάτων προς γερουσιαστές, επιτρόπους κλπ.
Η μόνη ένσταση είναι η “ηθική” και όχι η νομική διάσταση του θέματος όπως αυτή βγαίνει από το Δελτίο Τύπου του συλλόγου ”ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ 1974”. Εγείρει το διαχρονικό ερώτημα για το εάν το επιχειρείν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με την ηθική υπόσταση της κοινωνίας. Όχι μόνο της Ελληνικής, αλλά γενικώς των πολιτισμένων χωρών. Διαβάστε και θα επανέλθουμε.
Την ώρα που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο καλεί την Τουρκία να δώσει στοιχεία για το πώς εξαφανίστηκαν αιχμάλωτοι και αγνοούμενοι που βρίσκονταν στα χέρια του τουρκικού στρατού, και επισημαίνει ότι η Τουρκία πρέπει να συμμορφωθεί επειγόντως με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπη για να μη βρεθεί ένοχη.
Έρχεται ο κος Β. Γκουρογιάννης να δώσει πανυγηρικά άλλοθι στους Τούρκους εγκληματίες αιχμαλώτων πολέμου αλλά και αμάχων, παιδιών γυναικών και γερόντων, σπιλώνοντας τους άνδρες της ΕΛΔΥΚ με τα όσα γράφει στο κατευθυνόμενο μυθιστόρημα του.
Ο Σύλλογος μας μετά την τροπή που πήρε η ακύρωση της παρουσίασης του λιβελογραφήματος και οι βολές που δέχτηκε η Πρόεδρος μας κα Μαίρη Κουρούπη, λέμε ότι είμαστε εδώ για να περιφρουρήσουμε την τιμή των παλικαριών μας που συνειδητά αντιμετώπισαν τον Τούρκο εισβολέα και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου το καλοκαίρι του 1974.
Επισημαίνουμε ότι το βιβλίο παρουσιάστηκε στην Λευκωσία και την Λεμεσσό χωρίς την παραμικρή αντίδραση…
Όπως αποδεικνύεται γι άλλη μια φορά, είναι στη μοίρα των Ελλήνων όλες οι μεγάλες σελίδες της Ιστορίας μας να έχουν έναν Εφιάλτη, έναν Πήλιο Γούση …, έναν Γκουρογιάννη.
To
Δ.Σ
Επισυνάπτουμε επιστολή που στείλαμε στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δ. Χριστόφια και κοινοποιήσαμε στους: Πρόεδρο Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Μάριον Καρογιάν, τον Υπουργό Εξωτερικών Κύπρου κ. Μάρκο Κυπριανού και τον πρόσφατα αναλαμβάνοντα χρέη Πρέσβη στην Αθήνα κ. Ιωσήφ Ιωσήφ.
Αρ.Πρωτ: 130 Αθήνα, 8 Νοεμβρίου 2009
ΠΡΟΣ: Εξοχώτατο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
κ. Δημήτριο Χριστόφια
Λευκωσία
Εξοχώτατε
Σας απευθύνω αυτή την έκκληση που αφορά το απαράδεκτο βιβλίο του κ. Β. Γκουρογιάννη «Κόκκινο στη Πράσινη Γραμμή», όχι μόνο σαν Πρόεδρος του Συλλόγου «Για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Οικογενειών Αγνοουμένων και Πεσόντων Κυπριακής Τραγωδίας 1974» αλλά και σαν μια από τις χιλιάδες γυναίκες που ζήσαμε την τούρκικη εισβολή το 1974, που είδα ελληνόπουλα να πεθαίνουν για την ελευθερία της Κύπρου, σαν γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη.
Τους είδα σε στιγμές φόβου να προσεύχονται και σε στιγμές απόγνωσης να σφίγγουν τα δόντια και να ζητούν την παρηγοριά στη σκέψη της μητέρας τους, αλλά και σε στιγμές ανάπαυλας να αντλούν δύναμη από οικογενειακές αναμνήσεις και τα όνειρά τους .
Δεν είναι δυνατόν η Κυπριακή Πρεσβεία της Ελλάδος και κατά επέκταση το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποδέχεται ένα τέτοιο λιβελογράφημα από άτομο που θέλει να αποκαλείται συγγραφέας, που δεν έζησε τον συγκεκριμένο προδομένο πόλεμο, να διασύρει τα παλικάρια της Ελλάδας σε ένα δήθεν ψυχολογικό μυθιστόρημα , χρησιμοποιώντας ονόματα όπου ανταποκρίνονται και σε ήρωες, παράλληλα να προφυλάσσει με ανωνυμία επίορκο Αξκο λόγω οικογενειακών του αξιωμάτων, υποθέτω.
Υποψιάζομαι τι σκοπούς εξυπηρετεί το βιβλίο και τα όσα γράφει.
Σαν Ελληνίδα που έζησα την εισβολή στην Κυρήνεια που είδα τα νιάτα της Κύπρου και της Ελλάδος να σκοτώνονται, που ακόμα ακούω στα αυτιά μου τα τελευταία λόγια παλικαριού της ΕΛΔΥΚ, θεωρώ ιερή υποχρέωσή μου να διαφυλάξω την τιμή τους.
Θα πολεμήσω με όσες δυνάμεις διαθέτω αυτό το λιβελογράφημα για την μνήμη όσων χάθηκαν για τη Ελευθερία της Κύπρου, έστω κι αν η Ιστορία αρνείται να τους καταγράψει σε κεφάλαιο δόξας, που τους ανήκει.
Θα το πολεμήσω σε πείσμα όσων θέλουν να αποποινικοποιήσουν τις φρικαλεότητες των Τούρκων εισβολέων εις βάρος των αιχμαλώτων, του άμαχου πληθυσμού αλλά και των εγκλωβισμένων.
Σας παρακαλώ αποστασιοποιηθείτε από την προβολή του βιβλίου που διασύρει μνήμες ηρώων και έντιμων ανδρών του Ελληνικού Στρατού, που πολέμησαν σε ένα προδομένο πόλεμο με καθαρή συνείδηση και πλήρη επίγνωση της προδοσίας και της εγκατάλειψης.
Αν μη τι άλλο, ας σεβαστούμε τη Θυσία τους.
Μετά τιμής
Μαίρη Κουρούπη Συζ. αγνοούμενου
Ανχη(ΠΖ) Παύλου Κουρούπη
Το δελτίο τύπου από εδώ:
http://egersis.blogspot.com/2009/11/1974.html