Στερούνται ουσίας οι ανακοινώσεις "στήριξης" στους δύο υποψηφίους για την προεδρία της ΝΔ.

 Σε έναν αγώνα ευφημιστικής προβολής έχουν αναλωθεί οι υποψήφιοι τις τελευταίες ημέρες. Το ζητούμενο είναι να στηθούν μπροστά στις κάμερες με τα “πολύ σημαντικά στελέχη της παράταξης” και να κερδίσουν το παιχνίδι των εντυπώσεων. Το φαιδρό είναι πως βαρύγδουπα στελέχη γνωρίζουν μία ραγδαία αναβάθμιση της σημαντικότητας τους από το στρατόπεδο που επιλέγουν και συγκρατημένη απαξίωση από την αντίπαλη πλευρά. Μπορεί λοιπόν ο Αβραμόπουλος να είχε μία υπόσταση λόγω της καθόδου του ως υποψήφιος. Αυτή την υπόσταση την κέρδισε μέσω των δημοσκοπικών ευρημάτων, έτσι εξηγείται και η άμεση αποτύπωση της στήριξης του στον Σαμαρά.
Περιπτώσεις όμως σαν του Σπηλιωτόπουλου αλλά και άλλων “σημαντικών” στελεχών που εκδηλώνουν την υποστήριξη τους, δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα στην κούρσα διαδοχής. Τα περί “ρευμάτων” μόνο κρυολόγημα μπορούν να προκαλέσουν και όχι μετακίνηση ψηφορόρων. Τρανταχτή απόδειξη, η άμεση τοποθέτηση του Μ. Χαρακόπουλου που αν και κουμπάρος του Άρη, φρόντισε να αποστασιοποιηθεί από την επιλογή του και να στηρίξει Σαμαρά.
Συμπέρασμα; Η στήριξη του Άρη είναι ΜΙΑ ψήφος και τίποτα παραπάνω. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ είναι βαλίτσες για να τους μεταφέρει κάποιος από γραφείο σε γραφείο, από στρατόπεδο σε στρατόπεδο.
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο ΔΕΝ σχολιάζουμε δημοσκοπήσεις ό,τι ευρήματα και αν έχουν. Η μάχη διαδοχής στη Νέα Δημοκρατία θα κριθεί στη μαζικότητα της προσέλευσης και μόνο εκεί. Μικρότερη προσέλευση θα ευνοήσει την Ντόρα Μπακογιάννη, ευρύτερη προσέλευση τον Αντώνη Σαμαρά.
Υπάρχουν άλλωστε σε εξέλιξη οι πρωτοβουλίες των νυν και πρώην ΟΝΝΕΔιτών (10.500 υπογραφές) αλλά και η σημαντικότατη πρωτοβουλία των Bloggers (μιλάμε σωρευτικά για κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες). Αυτές οι κινήσεις θα παίξουν κατά τη γνώμη μας καταλυτικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Αλίμονο στους υποψηφίους που δεν το καταλαβαίνουν και επιμένουν να στηρίζονται στους εσωκομματικούς μηχανισμούς και τα πολυδιαφημισμένα στελέχη που οδήγησαν στο -10%.
Είναι ίσως η μόνη πολιτική μάχη των τελευταίων 10ετιών που θα κριθεί από την οξυδέρκεια των αντιπάλων και όχι τους πριβέ εσωγενείς και εξωγενείς παράγοντες του δημοσίου βίου.
Διαβάστε και αυτό: http://dexiextrem.blogspot.com/2009/11/blog-post_556.html