Της Μαρίας Σεφέρου
Στην ομιλία του υποψήφιου Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στο Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου, η λέξη “διάχυση” ειπώθηκε έξι φορές, πράγμα που σημαίνει ότι στο μυαλό του η “διάχυση” παίζει κεντρικό ρόλο για τη μελλοντική πορεία της ΝΔ. Ομολογώ ότι δεν είχα ξανακούσει τη λέξη αυτή να τονίζεται τόσο σε πολιτική ομιλία, και μ’ εντυπωσίασε. Η άλλη πομπώδης λέξη που ξεχώρισε ήταν η “αειφορία”, κι αυτή ακούστηκε τρεις φορές. Εκτός από αυτές, ειπώθηκε τρεις φορές η λέξη “φιλελευθερισμός”, μια έννοια η οποία προκαλεί ανατριχίλα στο φτωχό λόγω κακής εμπειρίας, που όμως συνοδευόταν κι από έναν επιθετικό προσδιορισμό, το “κοινωνικός”. Και μια ακόμη λέξη που τονίστηκε έξι φορές είναι η “ανταγωνιστικότητα”!
Αν θελήσουμε λοιπόν να συνθέσουμε αυτές τις πέντε λέξεις, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καταλάβουμε τι εννοούσε ο κ. Αντώνης Σαμαράς, θα οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος πρόεδρος της ΝΔ έχει σημαία του την “ανταγωνιστικότητα” στον “κοινωνικό φιλελευθερισμό”, που με μπόλικη “διάχυση” προκαλεί “αειφορία”, κι όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν. Οι δε λοιποί, εμού συμπεριλαμβανομένης, διαχέονται σε απαισιόδοξους συνειρμούς περί της ανταγωνιστικά φιλελεύθερης “διάχυσης” της “αειφορίας” μεταξύ των εχόντων και κατεχόντων…
Εξάλλου, ο κύριος Σαμαράς το ξεκαθάρισε από την αρχή ότι δεν είχε διάθεση να μιλήσει για τα “λάθη” (εγκλήματα) της ΝΔ που οδήγησαν το λαό σε απόγνωση και τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
–«Βρίσκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας με συγκίνηση, όχι για να σας μιλήσω για τα λάθη που έγιναν…
Βρίσκομαι εδώ σήμερα μπροστά σας να σας μιλήσω με δυο λέξεις. Ελπίδα και προοπτική. Χειροπιαστή ελπίδα και συγκεκριμένη προοπτική.
Γιατί σε δύσκολες στιγμές, μετά από μια βαριά ήττα, πρώτα πρέπει να αναθαρρήσει η δική μας η ψυχή.»
Φάουλ, κύριε Σαμαρά! Δεν υπάρχει ελπίδα χωρίς ειλικρινή αυτοκριτική. Δεν υπάρχει προοπτική χωρίς αναγνώριση των λαθών και επιβολή αυστηρών κυρώσεων σε όοολους εκείνους που τα διέπραξαν. Δεν είναι δυνατή η αναθάρρηση πάνω στα ερείπια που αφήσατε πίσω σας!
–«Μετά πρέπει να ξεκαθαρίσει το μυαλό μας και να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και ύστερα πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας για να ανατρέψουμε την κατάσταση, για να μετατρέψουμε την ήττα σε αφετηρία εκκίνησης και εφαλτήριο αντεπίθεσης.»
Αν δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη στο μυαλό σας γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ φυγομάχησε και τράπηκε σε άτακτη φυγή παραδίδοντας την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει ποτέ. Και δεν θα έχετε ποτέ το ηθικό ανάστημα για αντεπίθεση. Αλλά δεν καταλάβατε ακόμη ότι ο λαός κουράστηκε και αηδίασε από επιθέσεις και αντεπιθέσεις; Δεν συνειδητοποιήσατε ότι ο λαός θέλει να συνεργαστείτε όλα τα κόμματα για να βγει η χώρα από την αθλιότητα στην οποία όλοι μαζί την έχετε καταδικάσει;
–«Όχι απλώς για να κερδίσουμε ό,τι χάσαμε, αλλά για να καταφέρουμε όσα μαζί μπορούμε. Και εμείς μπορούμε πολλά περισσότερα απ’ όσα χάσαμε. Μπορούμε όχι απλά να ανασυγκροτηθούμε, όχι μόνο να επανέλθουμε σε τροχιά εξουσίας, όχι μόνο να βρεθούμε ξανά στην κορυφή.»
Ώστε αυτό είναι το όνειρό σας; Να επανέλθετε στην εξουσία; Για να κάνετε μία από τα ίδια; Για να συνεχίσετε την κατεδάφιση της χώρας με τον τρόπο που το κάνατε; Σας πειράζει που χάσατε την εξουσία, ε; Δεν σας πειράζει που η χώρα επί των ημερών σας έχασε την αξιοπρέπειά της; Δεν σας πειράζει που ο λαός έγινε φτωχότερος εξ αιτίας της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος από την κυβέρνησή σας; Την τροχιά εξουσίας ονειρεύεστε, λοιπόν;
–«Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα…»
Μα φυσικά μπορείτε να της αλλάξετε και πάλι τα φώτα, όπως το κάνατε. Δεν έχω καμία αμφιβολία περί αυτού.
–«Σίγουρα δεν φτάσαμε στο αποτέλεσμα των εκλογών τυχαία. Αλλά εδώ σήμερα δεν βρισκόμαστε για να γκρινιάξουμε. Τις απόψεις μας λίγο-πολύ τις είπαμε για τα αίτια της ήττας. Από εκεί και πέρα πρέπει να μιλήσουμε για τις προοπτικές της αναγέννησής μας.»
Ασφαλώς τίποτα δεν ήταν τυχαίο! Εργαστήκατε σκληρά για να καταποντιστείτε. Μόνο που τις απόψεις σας για τα αίτια της ήττας εμείς ο λαός δεν τις ακούσαμε. Μυστικά τις είπατε, άραγε, κεκλεισμένων των θυρών; Έστω, τις είπατε μυστικά! Αλλά περί απόψεων επρόκειτο; Δηλαδή ο ένας είχε την Α´ άποψη, ο άλλος τη Β´, η άλλη τη Γ´ άποψη, και ούτω καθεξής; Εδώ σείστηκε η Επικράτεια από τα σκάνδαλα και την ανικανότητά σας να κυβερνήσετε, κι εσείς απλά ανταλλάξατε απόψεις; Εδώ βουλιάξατε την οικονομία, κι εσείς κάνετε σπέκουλα για το τι έφταιξε περιοριζόμενοι στην ανταλλαγή απόψεων;
Όπου αναγνωρίζεται ευθαρσώς η πικρή αλήθεια, οι απόψεις δεν έχουν θέση, κύριε Σαμαρά. Όποιος βάζει τον δάχτυλο επί του τύπου των ήλων, παύει να έχει άποψη διότι έχει επίγνωση. Κι εσείς, δυστυχώς, δεν φαίνεται να έχετε επίγνωση της σκληρής πραγματικότητας που σας οδήγησε στην εκκωφαντική πτώση. Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζετε ότι προοπτικές αναγέννησης δεν υπάρχουν για κανένα άτομο ή συλλογικό φορέα χωρίς αναγνώριση των αμαρτιών, εξομολόγηση και ειλικρινή μετάνοια εν σάκκω και σποδώ.
–«Ας γνωρίζει σε όλα αυτά το ΠΑΣΟΚ ότι θα βρει την επόμενη ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, όποια κι αν είναι αυτή δυναμικά, μια γροθιά απέναντί του.»
Κατεβάστε τις γροθιές, κύριε Σαμαρά, και μιλήστε ανθρώπινα. ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ!!! Με υψωμένες γροθιές ένθεν κι ένθεν βουλιάξατε την Ελλάδα. Δείξτε στο ΠΑΣΟΚ τον πολιτικό πολιτισμό και την ωριμότητα που παραπονιέστε ότι δεν σας έδειξε εκείνο. Πάψτε να διχάζετε την κοινωνία με τις γροθιές σας. Άλλωστε, δεν δικαιούστε καν να ομιλείτε. Παραδώσατε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ διότι προφανώς κρίνατε εαυτούς ανίκανους να κυβερνήσετε. Βοηθήστε τους λοιπόν να κάνουν αυτό που εσείς δεν μπορέσατε.
–«Δεν καλούμαστε απλώς να διαλέξουμε αυτόν που θα μας ξαναφέρει στη διακυβέρνηση. Κάτι παραπάνω. Καλούμαστε να ξεκινήσουμε την επόμενη μεταπολίτευση. Να δώσουμε νέο όραμα σε όλο τον ελληνικό λαό και όχι μόνο στους ψηφοφόρους μας. Να προετοιμάσουμε την επόμενη φάση δημοκρατικής ωρίμανσης της ελληνικής κοινωνίας.»
Η επόμενη μεταπολίτευση που έχετε κατά νουν, κύριε Σαμαρά, θα είναι εξίσου καταστροφική με την προηγούμενη; Διότι από τη μεταπολίτευση και μετά η χώρα οδηγήθηκε με σταθερά βήματα στα σημερινά πρόθυρα της χρεοκοπίας. Ο δε λαός έσφιγγε διαρκώς το ζωνάρι του από λιτότητα σε λιτότητα, λιτότητα εδώ λιτότητα εκεί, κεντροδεξιά λιτότητα, σοσιαλιστική λιτότητα, και δε συμμαζεύεται. Κι όλα αυτά κατά την ένδοξη μεταπολίτευση, για να μην αναφερθώ και στα ποικίλα άνθη του κακού που φύτρωσαν στη χώρα μας. Και αν η προηγούμενη μεταπολίτευση μας έφτασε στη σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξαχρείωση και εξαθλίωση, και αν έχετε άγρια μεσάνυχτα για το πώς και γιατί συνέβη αυτό, τι σας λέει ότι μια επόμενη μεταπολίτευση θα μας βγάλει από το τέλμα;
Πάντως, για να προετοιμάσετε την επόμενη φάση δημοκρατικής ωρίμανσης της κοινωνίας, πρέπει πρώτα να ωριμάσετε δημοκρατικά εσείς οι πολιτικοί. Μέχρι σήμερα έχετε αποδειχτεί υπερβολικά και επικίνδυνα ΑΝΩΡΙΜΟΙ!
–«Άλλωστε μόνον όποιος κερδίσει τη μάχη των ιδεών μπορεί να κερδίσει και τη μάχη της πολιτικής. Να οραματιστούμε και να εμπνεύσουμε και να φέρουμε μια νέα, δημοκρατική Ελλάδα, όπου ίδιοι νόμοι θα ισχύουν και θα τηρούνται και για τους ισχυρούς και για τους απλούς πολίτες. Όπου η ισονομία δεν θα είναι άγνωστη λέξη, αλλά καθημερινή ρουτίνα.
Όπου οι ηγέτες δεν θα φοβούνται τους ψηφοφόρους τους και όπου τα κόμματα δεν θα φοβούνται τα μέλη τους. Όπου το κράτος δεν θα είναι δυνάστης του πολίτη.»
Τι να σας πω κύριε Σαμαρά, με απογοητεύσατε! Κατ’ αρχήν χρειάζεστε έναν καλύτερο λογογράφο, αυτό σίγουρα. Δε βλέπω συγκροτημένο λόγο. Όσο από ιδέες, έχετε μεγάλη φτώχεια! Τι να οραματιστείτε και ποιον να εμπνεύσετε με τέτοιες ιδέες; Γέλασα όμως με αυτό που είπατε: «οι ηγέτες δεν θα φοβούνται τους ψηφοφόρους τους»! Γιατί; Τώρα τους φοβούνται; Αν τους φοβούνταν δεν θα έκαναν όσα κάνουν φτύνοντας τους ψηφοφόρους τους κατά πρόσωπο. Εγώ θα έλεγα το αντίθετο μάλιστα. Οι ηγέτες πρέπει να φοβούνται και να τρέμουν τους ψηφοφόρους τους! Αυτό σημαίνει δημοκρατία. Να φοβούνται τους εντολοδόχους τους και να μην τολμούν να τους προδίδουν βάναυσα όπως προκλητικά και ατιμώρητα κάνουν μέχρι σήμερα.
Είπατε και το άλλο φαιδρό: «όπου τα κόμματα δεν θα φοβούνται τα μέλη τους.» Και τι είναι το κόμμα, κύριε Σαμαρά; Δεν είναι το άθροισμα των μελών του; Μάλλον θα εννοούσατε «οι κομματάρχες δεν θα φοβούνται τα μέλη τους.» Λάθος! Δεν έχετε ακούσει ότι ο φόβος φυλάει τα έρημα; Και βέβαια οι κομματάρχες πρέπει να φοβούνται τα μέλη τους ώστε να προσέχουν πώς πολιτεύονται και να μην προκαλούν. Τώρα, βέβαια, αν εννοούσατε ότι οι ηγέτες και οι κομματάρχες θα έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό τελειότητας ώστε να μην έχουν τίποτα να φοβηθούν, φοβάμαι ότι είστε ένας αιθεροβάμων πολιτικός, ακατάλληλος για αρχηγός κόμματος.
–«Είναι σημαντικό λοιπόν να ανοίξουμε τα φτερά μας, να επεκτείνουμε την επιρροή μας, αλλά όχι και να μετακινηθούμε πολιτικά. Είμαστε Κεντροδεξιό Κόμμα, δεν θα μετακινηθούμε προς το ΠΑΣΟΚ για να κερδίσουμε ταλαντευόμενους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ…
Είμαστε Κεντροδεξιό Κόμμα, θα γίνουμε μεγαλύτερο, θα γίνουμε καλύτερο, πιο αποτελεσματικό, πιο λειτουργικό, πιο σύγχρονο, πιο ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό Κόμμα. Δε θα γίνουμε ολίγον από απομίμηση του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένα και μας φτάνει δεν χρειαζόμαστε δεύτερο.»
Χάσατε κύριε Σαμαρά! Τι θα μπει Κεντροδεξιό Κόμμα; Ποιους ευνοεί; Αυτές είναι ξύλινες λέξεις που ο σκεπτόμενος πολίτης τις φτύνει. Τι νόημα έχουν οι διαχωριστικές γραμμές που ο ίδιος ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας ήθελε να καταργήσει; Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει στην ιδρυτική διακήρυξη ότι η Νέα Δημοκρατία «θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.» Πάψτε επιτέλους να περιχαρακώνετε το λαό και να κατακερματίζετε την κοινωνία. Δεξιοί, κεντροδεξιοί, σοσιαλιστές, αριστεροί, είναι όλοι πολίτες της ίδιας χώρας, με τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις!
–«Θέλω να πω μόνον τελειώνοντας, διάλεξα για δικό μου έμβλημα αν θέλετε της υποψηφιότητάς μου τη λέξη “ελπίδα” και σήμερα σας μίλησα για ελπίδα.»
Μπορεί να διαλέξατε για έμβλημα την “ελπίδα”, κύριε Σαμαρά, μπορεί να μιλήσατε για χειροπιαστή ελπίδα, αλλά, λυπάμαι που το λέω, σε μένα τουλάχιστον ελπίδα δε δώσατε… Αφήστε που η ελπίδα δεν πιάνεται με το χέρι, έτσι κι αλλιώς! Περίμενα πολύ περισσότερα από σας, και δυστυχώς διαψεύσατε τις ελπίδες μου…