Γράφει ο Λεωνίδας
«Αρθρον 50ον. Η Ελληνικής Κυβέρνησις θα προσφέρη πάσαν εφικτήν βοήθειαν εις την Αμερικανικήν Αποστολήν προς διευκόλυνσιν της εκπληρώσεως των καθηκόντων της, της κινήσεως του προσωπικού της Αποστολής προς την Ελλάδα, εντός της Ελλάδος και εξ Ελλάδος, της χρησιμοποιήσεως προσώπων Ελληνικής Εθνικότητος και κατοικίας, της αποκτήσεως ευκολιών και υπηρεσιών και της διεξαγωγής ετέρων ενεργειών της Αποστολής. Το προσωπικόν της Αμερικανικής Αποστολής και η περιουσία της Αποστολής και του προσωπικού της θα απολαύωσιν εν Ελλάδι των αυτών προνομίων και φορολογικών απαλλαγών ως απολαύει το προσωπικόν της πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών εν Ελλάδι και η περιουσία της Πρεσβείας και του προσωπικού της»
«Αρθρον 8ον. Η Ελληνική Κυβέρνησις θέλη προβή εις πάσαν ενέργειαν την οποίαν ήθελε ζητήσει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δια την ασφάλειαν παντός αντικειμένου, υπηρεσίας ή πληροφορίας ληφθείσης εν συνεπεία της Συμφωνίας ταύτης…»
Ένα δε από τα νομοθετικά διατάγματα ( 694) εφαρμογής της ανέφερε χαρακτηριστικά : « Αι αμερικανικαί εταιρείαι αι έχουσαι εργολαβίας μετά της Αμερικανικής Κυβερνήσεως ή άλλαι ξέναι εταρείαι, αίτινες θα συμβληθώσι μετ’ αυτής προς εκτέλεσιν έργων εν Ελλάδι και οι αμερικανικαί ή ξέναι εταιρείαι αι μετ’ άλλων συνεργαζόμενοι έχουν αύται και το προσωπικόν των τα κάτωθι δικαιώματα:α. Απαλλάσονται από τας διατυπώσεις και την διαδικασίαν της υφισταμένης νομοθεσίας περί αλλοδαπών εταιρειών. β. Απαλλάσσονται από κάθε άμεσον ή έμμεσον φορολογίαν δια την περιουσίαν των τα εισαγόμενα υπ’ αυτών είδη. Γ. Το αλλοδαπόν προσωπικόν των δεν έχει ανάγκη αδείας εργασίας εις την Ελλλάδαν. δ. Το αλλοδαπόν προσωπικόν των απαλλάσσεται από κάθε φόρον εισοδήματος και από όλους τους άλλους φόρους…»
Η αμερικανική “παρουσία” στη χώρα μας ουδέποτε έπαψε να υφίσταται. Καινούργιες συμφωνίες ήρθαν με την πάροδο των χρόνων να προστίθενται στις σχέσεις των δύο χωρών με κοινή συνισταμένη πάντοτε την εξασφάλιση των αμερικανικών συμφερόντων και τη συνέχιση της κηδεμονίας, εις βάρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
βρετανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα. Παράλληλα ανακοίνωνε πως λόγω της εγχώριας οικονομικής κρίσης η Μεγάλη Βρετανία θα σταματούσε κάθε οικονομική βοήθεια προς τη χώρα μας. Στις 12 Μαρτίου του ίδιου έτους και κατόπιν αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης προς τις ΗΠΑ για την ένταξη της στη μεταπολεμική ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά και της συμφωνίας της Βρετανικής κυβέρνησης με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την παραχώρηση της κηδεμονίας της χώρας μας υπό τον κίνδυνο Σοβιετικής απειλής, εξαγγέλλεται το δόγμα Τρούμαν. Το έδαφος είχε προετοιμαστεί τόσο από τον αμερικανό πρέσβη Paul Porte που απεστάλει στην ελλάδα τον Ιανουάριο του 1947 όσο και από την παρουσία του αμερικανού οικονομικού συμβούλου της ελληνικής κυβέρνησης Gardner Patterson ήδη από τις 4 Απριλίου 1946. Σύμφωνα με το δόγμα Τρούμαν χορηγούνταν 341 εκατ. δολάρια ως στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα και 59 εκατ. δολάρια προς την Τουρκία. Ουσιαστικά όμως αποτελούσε την παράδοση της Ελλάδας από την αγγλική στην αμερικανική σφαίρα επιρροής. Στις 20 Ιουνίου του 1947 υπογράφετε η συμφωνία για την εφαρμογή του δόγματος από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών που αποτελούνταν από 26 νομοθετικά διατάγματα και ουσιαστικά κατοχυρώνεται η οικονομική, στρατιωτική και πολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ στη χώρα μας. Στα άρθρα της συμφωνίας αναφέρετε ότι :