Γράφει το Κομματόσκυλο
Όταν ως κράτος καταδιώκεις έναν Μπόμπολα ή έναν Κόκκαλη, δεν το κάνεις απευθείας. Δεν σε ενδιαφέρει τι κάνουν και τι δεν κάνουν. Δεν σε ενδιαφέρει τι λένε και τι δεν λένε. Ως κράτος έχεις άπειρες δυνατότητες και μεταξύ αυτών να ελέγχεις και τον εαυτό σου. Δεν κάθεσαι δηλαδή να μελετάς τα συμβόλαιά τους και τη νομιμότητά τους. Δεν κάθεσαι να παγιδεύεσαι από τις “παγίδες” που έχουν στήσει οι νομικοί τους σύμβουλοι. Αυτοί οι οποίοι, αφού εξασφάλιζαν με παρανομίες τις προμήθειες ή τους διαγωνισμούς, στη συνέχεια “έστηναν” τη νομιμοφάνεια των πράξεών τους.
Τι κάνεις; Το εξής απλό. Γνωρίζεις ότι για όλους αυτούς τους διαπλεκόμενους η “φωλιά” τους είναι το κράτος. Η “φωλιά” τους δηλαδή είναι ο χώρος τον οποίο ελέγχεις απόλυτα. Μέσα σ’ αυτήν τη “φωλιά” δουλεύεις ερήμην τους. Δεν βγαίνεις έξω από αυτήν τη “φωλιά”, ώστε να έρθεις αντιμέτωπος με τις στρατιές των δικηγόρων και των σφουγγοκολάριών τους. Με τις στρατιές των πληρωμένων συμμάχων τους. Περιορίζεσαι μόνον στη “φωλιά”. Μέσα σ’ αυτήν τη “φωλιά” αναζητάς τη “λεία” τους και τα “βλαστάρια” τους. Δεν σε ενδιαφέρει πού βρίσκονται αυτοί και τι λένε. Αυτό που σε ενδιαφέρει είναι το ότι έχεις ως δεδομένο πως αυτοί “φτιαχτήκαν” μέσα στους διαδρόμους του κράτους και ότι εκεί βρίσκεται η αδυναμία τους.
Τι κάνεις; Το εξής απλό. Όταν γνωρίζεις ότι ο Μπόμπολας, για παράδειγμα, “φτιάχτηκε” από το κράτος, αναζητάς τη “γέννησή” του. Ανατρέχεις στην εποχή που ο Μπόμπολας, είχε ως κεφάλαιο ένα βρακί κι ένα καπέλο. Αναζητάς τη χρονική περίοδο κατά την οποία ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το δημόσιο. Αναζητάς την εποχή που ήρθε σε πρώτη επαφή με τα προϊόντα της Mercedes και της Armani. Από τη στιγμή που εντοπίσεις το χρόνο, αναζητάς τα υπόλοιπα. Από ποια “πόρτα” μπήκε στο δημόσιο και “φτιάχτηκε”; Από την “πόρτα” των δημοσίων έργων; Από την “πόρτα” των δημοσίων προμηθειών; Από την “πόρτα” του υπουργείου άμυνας ή από την “πόρτα” του υπουργείου συγκοινωνιών; Αυτά αρκούν ως στοιχεία για τον Μπόμπολα, στην υπόθεση “Μπόμπολας”.
Από εκεί και πέρα παρατάς τον Μπόμπολα και ασχολείσαι με άλλους. Με άλλους πολύ πιο αδύναμους καί από τον Μπόμπολα καί από τον πολιτικό που τον έστειλε εκεί όπου τον έστειλε. Αναζητάς πάντα τον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας της διαπλοκής, προκειμένου να τη σπάσεις εύκολα. Ποιος είναι ο πιο αδύναμος κρίκος; Ο απλός υπάλληλος. Ποιος ήταν ο δημόσιος υπάλληλος που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στην “πόρτα”; Αυτόν τον υπάλληλο τον κάνεις “φύλλο και φτερό”. Ως κράτος έχεις το δικαίωμα να ελέγξεις το πόθεν έσχες του. Ως κράτος έχεις δικαίωμα να ελέγξεις τα “άλματα” στην καριέρα του.
Αν ο υπάλληλος αυτός δεν μπορεί να σου εξηγήσει είτε τον ανεξήγητο πλουτισμό του είτε την ανεξήγητη “αλτικότητά” του, τον παραπέμπεις σε δίκη με την κατηγορία της διαφθοράς και της απιστίας προς το δημόσιο και τον στέλνεις στη φυλακή. Από εκεί και πέρα είναι γνωστό ότι η φυλακή ευνοεί τη “φλυαρία”. Με ένα καλό “παζάρι” μπορείς να μάθεις ό,τι σε ενδιαφέρει. Ποιος, που, γιατί και πού πήγαν τα λεφτά. Είναι θέμα χρόνου να ισχύσει το γνωστό ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Είναι θέμα χρόνου να έρθουν σε σύγκρουση οι συμμορίτες μεταξύ τους, εφόσον κανένας δεν είναι διατεθειμένος να καθίσει στη φυλακή για κάποιον άλλον. Κανένας υπάλληλος δεν είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί για κανέναν Μπόμπολα και για κανέναν πρώην χαφιέ της Στάζι.
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πλήρως το μέγεθος της υποκρισίας, όταν οι ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ παριστάνουν τους αδύναμους και “ψιθυρίζουν” τα ονόματα των διαπλεκομένων. Αντιλαμβάνεται πόσο υποκριτές είναι οι ιδιοκτήτες των κομμάτων — οι οποίοι ελέγχουν απόλυτα το κράτος —, όταν βλέπει πόσο εύκολα μπορεί το κράτος να τους τσακίσει όλους μαζί. Το κράτος με “μικροχειρουργικές” επεμβάσεις μπορεί να τους βρει όλους. Μπορεί να βρει τις παρανομίες τού καθενός που παριστάνει σήμερα τον μεγαλοπαράγοντα της κοινωνίας, είτε ελέγχοντας τις καμεράτες είτε τον Ολυμπιακό. Τα πάντα δηλαδή είναι εύκολα, αν υπάρχει η ανάλογη βούληση από πλευράς εξουσίας.
http://kommatoskylo.blogspot.com/