Της Μαρίας Σεφέρου
Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο μου ότι είμαστε λαός ανάξιος Δημοκρατίας. Δε μετάνιωσα που το είπα, αν και κάποιοι το θεώρησαν πολιτική βλασφημία. Κι επειδή ο Καραγκιόζης είναι ο λαϊκός μας ήρωας, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να του μοιάσουμε σα λαός. Έτσι φιλοτεχνήσαμε μετά πολλού ζήλου τη Δημοκρατία των καραγκιόζηδων, κοινώς το Κυνοβουλευτικό (λόγω κομματικών σκυλοκαυγάδων) πολίτευμα της Ασυδοσίας. ‘Κυνοβουλευτικό’, είπα, και ζητώ συγνώμη από τους κύνες που τους υποτιμώ. Εκεί μέσα στο Κυνοβούλιο, δηλαδή στο ναό της ασυδοσίας, συχνάζουν και κύνες ανεγκέφαλοι, ου μην αλλά θηρευτικοί, δηλαδή κυνηγόσκυλα, κοινώς λαγωνικά, που το αγαπημένο τους θήραμα είναι ο λαός και ειδικά η φτωχολογιά. Όπου την πετύχουν της αλλάζουν τα φώτα τα αφιλότιμα. Από αυτά που διέρρευσαν σχετικά με τις επαπειλούμενες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού της ακυβερνησίας στη ΔΕΘ, πάλι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δε θα πάρουμε ούτε ψίχουλο αύξηση… Ωιμέ!
Ανάμεσα στα σημεία και τέρατα που είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο εικοσιτετράωρο, και δε μας εξέπληξαν διότι έχουμε πλέον εθιστεί στη μπόχα, είναι οι ανακαλύψεις εκρηκτικών μηχανισμών στα καμένα (βλέπε εδώ), πράγμα που είναι το μακάβριο χόμπι κάποιων ομάδων συμπολιτών μας τα τελευταία χρόνια. Στη δημοκρατία των καραγκιόζηδων ανθούν όλα τα γαϊδουράγκαθα και δεν υπάρχουν εκείνοι που θα τα ξεριζώσουν. Τους εμπρηστικούς μηχανισμούς πάντα τους βρίσκουν, ενώ οι δράστες πάντα τους διαφεύγουν, λες και είναι φαντάσματα και στοιχειά, που μόνο με ανεπτυγμένη έκτη αίσθηση τ’ ανακαλύπτεις.
Και σα να μην έφτανε η συμφορά που βρήκε τους κατοίκους της βορειοανατολικής Αττικής και όχι μόνο, βγήκε κάποιος καθώς πρέπει δημοσιογράφος, αρθρογραφών σε καθώς πρέπει εφημερίδα, να δικαιολογήσει, εμμέσως πλην σαφώς, τους καταπατητές και ιδιοκτήτες αυθαιρέτων μέσα σε δασικές εκτάσεις διότι έτσι, λέει, σαν το Μεγαλέξανδρο λύνουν το γόρδιο δεσμό που δεν τους τον έλυνε το αφιλότιμο το κράτος! Το άρθρο αυτό, που το ανακάλυψα στο φιλικό ιστολόγιο stoxasmos-politikh, ο καλός δημοσιογράφος αναπτύσσει μια μεταλλαγμένη επιχειρηματολογία που μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω. Το σχολιάζω επειδή φοβήθηκα μπας και τον πάρει κανένας ανεγκέφαλος από εκείνους που προσποιούνται πως μας κυβερνούν στα σοβαρά. Τότε θα γίνουν τα έσχατα δεινά μας χείρονα των πρώτων.
Ο κύριος Πάσχος πάσχει ίσως από ταξική αχρωματοψία, όπως επιβεβαιώνεται και σε μια αποστροφή του λόγου του: «Υπάρχει μια διάχυτη λαϊκίστικη ηθικολογία που συνάντησε την οικολογία κι έγινε ένας περίεργος αχταρμάς απόλυτων απαγορεύσεων στα χαρτιά κι απόλυτου μπάχαλου στην πράξη. Η ζήτηση για νέες κατοικίες αναγκαστικά θα εκτονωνόταν στις όμορφες αλλά και πιο απόμακρες περιοχές, όπως είναι η Πεντέλη, η Πάρνηθα κ.ά. Εκ των πραγμάτων οι πρώτοι που θα κάλυπταν αυτές τις περιοχές θα ήταν οι έχοντες και κατέχοντες. Εκεί μπαίνει και ο λαϊκίστικος φθόνος προς τον πλούτο που έγινε πολιτική απαγόρευση ικανοποίησης μιας πραγματικής ανάγκης.» (Δείτε εδώ)
Κοίτα να δεις, αδελφέ μου, τι μαθαίνουμε από τον έγκριτο δημοσιογράφο της έγκριτης εφημερίδας οικολόγου προέδρου. Ξαναδιαβάστε την επίμαχη παράγραφο παρακαλώ. Η καταπάτηση και τα αυθαίρετα είναι, λέει, εκτόνωση της ζήτησης, άρα δικαιολογημένη! Αλλά αυτή η ζήτηση αφορά κυρίως τους έχοντες και κατέχοντες, αυτούς που εμείς οι άλλοι φθονούμε λόγω του πλούτου τους! Ώστε λοιπόν, κατά τον κ. Πάσχο που ίσως πάσχει από ταξική αχρωματοψία, είναι «ο λαϊκίστικος φθόνος προς τον πλούτο που έγινε πολιτική απαγόρευση ικανοποίησης μιας πραγματικής ανάγκης.» Εμείς φταίμε, εμείς ο λαουτζίκος, εμείς οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι χαμηλομισθωτοί, εμείς οι άνεργοι και οι κακομοίρηδες φταίμε που φθονούμε τον πλούτο των εχόντων και κατεχόντων και με τις φωνασκίες μας αναγκάζουμε το Κυνοβούλιο να βγάζει νόμους για απαγόρευση ικανοποίησης μιας πραγματικής ανάγκης των προνομιούχων, άσχετα αν αυτοί οι νόμοι δεν τηρούνται!
Βρε ύπαγε οπίσω μου Σατανά που θα μου πεις εσύ ότι φθονώ τον πλούτο. Εκείνους που αποτάσσομαι και απεχθάνομαι, και κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην τους φθονήσω, είναι οι παρανόμως πλουτήσαντες, οι εκμεταλλευτές, τα αρπακτικά, τα λαμόγια, οι φοροδιαφεύγοντες, οι μιζαδόροι, οι αισχροκερδούντες, οι αυθαιρετούντες και νόμους μη τηρούντες. Και συνεχίζει ο κύριος Πάσχος την πάσχουσα επιχειρηματολογία του: «Υπάρχει όμως κι ένας επίμονος πυρετός στον οποίο δεν δίνουμε ποτέ σημασία. Οι υψηλές τιμές στην αγορά γης, σημαίνει υπερβάλλουσα ζήτηση για γη και μικρή προσφορά.»
Δηλαδή, δηλαδή; Να κάψουμε τους ελάχιστους εναπομείναντες πνεύμονες της Αττικής για να ικανοποιήσουμε τη ζήτηση; Τη ζήτηση που θέλει τη συγκέντρωση όλης της Ελλάδας στην Αττική; Δε φτάνει η μισή Ελλάδα που μαζεύτηκε εδώ; Πρέπει να μαζευτεί και η υπόλοιπη και πρέπει αυτό να διευκολυνθεί με εμπρησμούς, καταπατήσεις και αυθαίρετα; Εξάλλου, στη χώρα της ασυδοσίας οι υψηλές τιμές αγαθών είναι αποτέλεσμα αισχροκέρδειας και όχι απαραίτητα υψηλής ζήτησης. Μάλιστα, στην περίπτωση στέγης, μόνο στην Αθήνα υπάρχουν έως 150.000 διαμερίσματα στα αζήτητα τα τελευταία δύο χρόνια. (Δείτε εδώ) Άρα το επιχείρημα του κ. Πάσχου πάσχει από λογική και σοβαρότητα.
Προσέξτε και το άλλο πάσχον επιχείρημα του αρθρογράφου: «Τα δεδομένα είναι απλά: έχουμε μια πρωτεύουσα στην οποία συγκεντρώθηκε ο μισός πληθυσμός της χώρας και την οποία απαγορεύσαμε να αναπτυχθεί οικιστικά και οριζοντίως και καθέτως. Δεν θέλουμε ουρανοξύστες στην Αθήνα, αλλά επιθυμούσαμε (αόριστος, πλέον) να κρατήσουμε και τα δάση ανέπαφα.» Ιδού το επικίνδυνο ψευτοδίλημμα: ή κάθετη ανάπτυξη, δηλαδή τερατο-ουρανοξύστες, ή οριζόντια, δηλαδή κάψιμο και των λιγοστών πνευμόνων πρασίνου που απομένουν στους λόφους της Αττικής, μέχρις της κορυφογραμμής τους!
Συγνώμη κύριε Μανδραβέλη, αλλά διαφωνώ ριζικά μαζί σας. Ούτε το ένα θα δεχτούμε ούτε το άλλο. Υπάρχουν αρκετές κατοικίες για όλους στην Αττική και δε χρειαζόμαστε άλλες. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι πράσινο και αποκέντρωση. Διαφωνώ με το ψευτοδίλημμα ή καμένα δάση και αυθαίρετα ή ουρανοξύστες. Η Αθήνα δε χρειάζεται άλλη επέκταση ούτε οριζοντίως ούτε καθέτως. Χρειάζεται επειγόντως αποκέντρωση. Φωνάξτε το δυνατά: Α-ΠΟ-ΚΕΝ-ΤΡΩ-ΣΗ!!! Να φύγουν επειγόντως κάποια Υπουργεία και Δημόσιοι Οργανισμοί προς την περιφέρεια. Προς τη Θράκη, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα. Να ζήσει και η υπόλοιπη Ελλάδα. Να ανασάνει και η Αττική. Και προς Θεού, μην καρναβαλοποιήσετε άλλο την Αθήνα και με ουρανοξύστες! Μην ασελγήσετε άλλο πάνω στο γκρίζο κουφάρι της! Αρκετό τσιμέντο και σίδερο της έχετε ρίξει.
Κι εμείς ας εμποδίσουμε με νύχια και με δόντια τα χειρότερα!