Να μπορούν να μας πουν ι ιδικί γλοσολογάδες τι να σημαίνει άραγε κατά τη γλωσσική τους
επιστημοσύνη η λέξη ευγενής και τι η λέξη εβγενής, τι η λέξη ειρήνη και η λέξη ιρίνι;!;! Προς τι
λοιπόν όλη η κατανάλωση τόσο πολλής φαιάς ουσίας μ’ αρνητικά αποτελέσματα για μήπως˙
«όδινεν όρος κε έτεκεν μιν»;! κι αν τα πρωτοποριακά επιστημονικά μαργαριτάρια δεν είναι ασέλγεια στη γλώσσα μας και στη μακραίωνη ιστορία της τότε τι να ’ναι˙ λεκτική ασέλγεια;!
Ακόμη κι οι πέτρες της Πατρίδας ξέρουν την Ελληνική μας Γλώσσα καλύτερα από ’λόγου σας
που αγνοείτε στοιχειώδεις γλωσσικές λειτουργίες και έννοιες της «ΝΟΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» που δεν επιτρέπει σε κανένα…ειδικό ανειδίκευτο την εξόντωσή της γνωρίζοντας πιο
σωστά τη σημασία των ευ, εβ και εφ’ και αυ, αβ και αφ’, οπότε τα ευ=καλά και το εφ’<επί=επάνω,
είναι κατά τη ζωντανή Ελληνική Γλώσσα ως δύο τελείως διαφορετικά μέρη του λόγου, αφού το ευ
είναι καθαρό επίρρημα, ενώ το εφ’ <επί καθαρή πρόθεση που σημαίνει το επάνω, οπότε τα δικά σας αποστάγματα της γλωσσικής επιστήμης σας «ουδέν προς ημάς!». {όρα ανωτέρω!!} Κρίμα να μην ξέρετε τα στοιχειώδη που ήξερε ο αγράμματος πατέρας μου που ’γραφε με τη λειψή γραμματική παιδεία του˙ την αυγή˙ αυγή και το εύγε˙ εύγε, πριν φυσικά «ιμίς ι δάσκαλι κενοτόμι κινοπιίσετε τ’ αποστάγματα τις γλοσικιάς επιστίμις σας!» γι’ αυτό προτείνω εν φόβο πολό σε σοφuς και φισιοδίφες κενο-τόμuς περί τις γλοσικιάς επιστίμις: «Τα εν ίκο μι εν δίμο!!»… Όμως ήταν τυχερός ο γερο-Σπύρος! Γλιτώθηκε από σας που δεν τον προκάνατε με τα σύμποκα, τις λεκτικές πράξεις, τα πέντε φωνήεντα που θα κλαίνε για τ’ άλλα φωνήεντα, τα θύματά σας, σαν τις Καρυάτιδες που κλαίγανε γοερά τις νύχτες πάνω στην Ακρόπολη για την χαμένη αδελφή τους και τρόμαζαν τους βάρβαρους κατακτητές! Κοντά ο…καιρός, βάρβαροι της Γλώσσας μας!! Ο Πατέρας μου έφυγε πολύ προτού ακούσει για τον εκλατινισμό της αλφαβήτας, για σύμφωνα μπ, ντ, γκ, τσ, τζ, για το…φωνήεν ου(;!;!) και τ’ άλλα αποστάγματά σας που εκτροχιάζουν απ’ τις ράγες της γλωσσικής επιστήμης την Ελληνική Γλώσσα! Αλήθεια πόσο ντρέπομαι που ζω στον… καιρό σας!!! Δεν ξέρω βέβαια αν ζούσε σήμερα ο γεροπατέρας μου κι άκουγε τ’ αποστάγματα της Σοφία σας τι θα ’κανε! Ίσως και να ’σκουζε: «Φευ της ανοίας!», φυσικά «ις ότα μι ακουόντον» βουλώνοντας τ’ αυτιά του! {Τυχερέ Πατέρα μου, εσύ έφυγες νωρίς!! Ξέφυγες του κατακλυσμού!!} Επίσης στα…σμαράγδι, σμήνος, σμίγω, σμίλη, σμύρνα, Σμύρνη, χορτασμένος, πεινασμένος, διψασμένος, ευτυχισμένος, μεθυσμένος, δυστυχισμένος, γερασμένος, δοξασμένος, κολασμένος, ξεχασμένος, καλεσμένος, κ. ά. ακούμε το σμ ως ζμ, αλλά γράφουμε πάντοτε σμ κι όχι…ζμ!! Κι η Γλώσσα μας τρέχει μακριά σας για να…γλυτωθεί από το βαρύτατο επιστημονικό έγκλημα που της προξενεί το… απόσταγμα της γλωσσικής επιστήμης που ’χει ορκιστεί με τη σεμνότητα που την διακρίνει έτσι που˙ «μι γνότο ι αριστερά τις τι πιί ι…δεξιά τις!»… Και στερνότερα η…σοφία σας αποφαίνεται ότι δε μας χρειάζονται τα η, ω, υ,… κι έπειτα ιδού εκείνα τα: αβλή, αφξάνω, αβριο, αφτουργός αφτός, αφτί(;!), …κι οσονούπω τα λατινοειδή a, o, e, i, u και το b και το d και το g, κι ό,τι άλλο…εμπνευστείτε πού το πάτε;! Και γράφοντας αύριο τις δυο λέξεις καινός και κενός με ε (e)>κeνός που σημαίνουν και οι δυο άδειος και πάει το…καινούργιο! Κάτω τα χέρια από την ετυμολογία της Άγιας Γλώσσας μας, γιατί η Γλώσσα
μας γραμμένη…ΕΛΛΗΝΙΚΑ λέει την Αλήθεια, ενώ γραμμένη από τους…γλωσσολόγους…;!;!;!
Και στερνά τ’ άλλα, πλείστα όσα, όπως: ψηλή και ψιλή (ως ψιλί), τοίχος και τείχος (ως τίχος),
σήκω και σύκο (ως σίκο), γλείφω και γλύφω (ως γλίφο), μοιχός (ο άπιστος σύζυγος) και μυχός (κόλπος) (ως μιχός), πείρα και πύρα (ως πίρα), φύλλο και φύλο (ως φίλο), ήτα (γράμμα), ήττα
(αντίθετο της νίκης), (ως ίτα και ίττα), χήρος (άντρας που του ’χει πεθάνει η γυναίκα) και χοίρος
(το γουρούνι) (ως χίρος), παράλειψη (αμέλεια) και παράληψη (παραλαβή) (ως παράλιψι), πόλη
και πόλοι (ως πόλι),…πώς ελλογιμότατοι θα επικοινωνούμε με…όλι τούτι τιν αγλοσία;! Και να
λοιπόν γιατί η Ελληνική Γλώσσα ανήκει στο λαό κι όχι σε…γλωσσολόγους!!
Και τ’ αρχαία κείμενα να τα ξέρει -αν τα ξέρει- μια…ελιτ, με τα ελληνόπουλα τελείως απόμακρα
μήπως και καταλάβουν τα σοφά των προγόνων τους κι αποκτήσουν κριτική σκέψη και πια…
Να γιατί η δική σας «νεογλόσα» είναι χειρότερη απ’ τη θαμένη από σας καθαρεύουσα, γιατί
εκείνη είναι παλιά, καταδικασμένη να πεθάνει από μόνη της, σαν ήταν περιττή για το λαό, αλλά γραφότανε με τα ελληνικά γράμματα κι όχι με τους δικούς σας γρίφους,…
Μη θορυβείτε, κυρίες και κύριοι γλωσσολόγοι! Η γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός χαράζει
το δρόμο της από το πιο σωστό μονοπάτι, μα, πάντα πλαταίνει το εύρος της λαξεύοντας, όπως
το κελάρυσμα νερού το δρόμο του με προσλήψεις κι απορρίψεις των στοιχείων εκείνων που
’ναι άλλοτε χρήσιμα ή άλλοτε άχρηστα ανάλογα με τις ανάγκες της Γλώσσας,…
Λέξεις εύπλαστες, πλατύτερες,…παίρνουν τη θέση παλιών…σιγαληνά και ποτέ μετά βίας!
Η Δημοτική γλώσσα λαξεύεται στο στόμα του Λαού και βγαίνει καθάρια κι ολοζώντανη από
τη δημιουργική φθορά όπως η Γλώσσα της Δημοτικής μας Ποίησης που καταπώς λένε ντόπιοι
ανθέλληνες την τραγούδησαν οι…αγράμματοι ή κατά τον ξένο αγιοπατέρα οι…ξεβράκωτοι και
οι περιθωριακοί καρτερώντας στα καραούλια τον ερχομό της λευτεριάς χωρίς τα…σύμπλοκα,
τα ξαφνικόηχα, τις λεκτικές πράξεις και τις μονομερές ενέργειες!! Τι γελοιότητες, Πατρίδα μου!!
Θέλετε Δημοτική Γλώσσα; Κι εμείς, ο Λαός πιότερο από σας! Όμως ιδού το δίλλημα! Από πού;!
Από σοφούς και μορφωμένους ανά τας Ευρώπας που θέλουν την…ταξική τους γλώσσα ή από
μας τους αγράμματους που δεν ξέρουμε σύμπλοκα, τριβόμενα κι έκκρουση,…αλλά ξέρουμε να αφουγκραζόμαστε ανύπνωτοι το γέλιο του παιδιού, της μάνας το νανούρισμα, το κελάρυσμα
του νερού, το τραγούδι της τσάπας, του ήλιου τον καλπασμό με τις ισκιαντηλιές και τ’ αγέρα το σφύριγμα, σφουγγίζοντας με το λασπωμένο μας χέρι ανάστροφα την ιδρωμένη μας μπάλα;!
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ Σελίδα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14