Μετά την αλυσίδα ανικανότητας των δημοσίων λειτουργών, ιδιαίτερα αυτών που φέρουν την τεράστια ευθύνη προστασίας του συνόλου, έπειτα από την αποκάλυψη της εισαγωγής του νοθευμένου ηλιελαίου έρχεται μια σειρά από αμείλικτα ερωτήματα για τη δράση των εταιρειών τροφίμων. Ο πελάτης που βεβαίως τρέφει την ψευδαίσθηση ότι τα προϊόντα που διατίθενται προς κατανάλωση έχουν περάσει κάποιον υποτυπώδη έλεγχο ποιότητας, αντικρύζει στο ράφι την εξής εικόνα:
Θέλοντας φυσιολογικά να ενημερωθεί για την προέλευση του προϊόντος, αντικρύζει ως μοναδικό γεωγραφικό προσδιορισμό το αναγραφόμενο στη βάση της συσκευασίας:
Φαρδιά – πλατιά, Ελληνικής κατασκευής. Τι σημαίνει αυτό κύριοι; Εφ’ όσον είναι “Ελληνικής Κατασκευής” γιατί αποσύρετε άρον άρον ποσότητες που αγοράσατε από την Ουκρανία; Θα δώσετε κάποια υπέυθυνη απάντηση;
Και εσείς δύστυχοι βολεμένοι του εκάστοτε υπουργείου, νομαρχίας ή άλλων υπηρεσιών ελέγχου, πως ανέχεστε η οκνηρία και η ανευθυνότητα σας να γίνεται κερκόπορτα στην υγεία των παιδιών σας; Δεν υπάρχουν πια αυτοί που με λίγο φιλότιμο θα μπορούσαν να εκθέσουν τόσο την εγκληματική συμπεριφορά εταιρειών όσο και τις ανεύθυνες διοικήσεις – πολιτικές ηγεσίες; Κάτι μου λέει όμως ότι πάλι όλοι θα βγείτε “λάδι”.
Απο ΕΦΕΤ:
124tn ανεπεξέργαστοι ηλιελαίου διατέθηκαν στην ΜΙΝΕΡΒΑ Α.Ε.Β.Ε. ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ.
Για επιπλέον 950 tn ακατέργαστου ηλιελαίου αναμένουμε αργά απόψε σχετικό πελατολόγιο από την εταιρία. (!!!!!!)
Λείπουν ακόμα χιλιάδες κιλά ορυκτέλαιο για….ψαχτείτε μέσα σας
Ο ΕΦΕΤ παρέμεινε χρόνια στην αδράνεια χωρίς την κατάλληλη στελέχωση και ενδυνάμωση προσωπικού. Σκόπιμα; Από καθαρή βλακεία;
Από την άλλη οι εταιρείες τροφίμων…
…είναι υποχρεωμένες από την 1/1/2006 με βάση κοινοτικό κανονισμό να διαθέτουν το δικό τους σύστημα ελέγχου των πρώτων υλών που χρησιμοποιούν. Ούτε αυτό λειτούργησε αποδεικνύοντας την “ευαισθησία” της επιχειρηματικής τάξης στη χώρα…
Αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται διαρκώς, δυστυχώς για όλους μας, κατώτερη της αποστολής την οποία της αναθέσαμε να φέρει σε πέρας”.
http://www.goutas.gr/2008/05/blog-post_15.html