Διά χειρός Μαρίας Σεφέρου
Θάρρος λαέ μη σκύβεις πλέον το κεφάλι,
Το δίκιο σου στηρίζουνε δυο “γίγαντες” και πάλι!
Ο ένας αποξηραμένος στον Κορυδαλλό,
Κι ο άλλος ευφραινόοομενος σε σούπερ βίλλα στην Εκάλη.
Ο της Εκάλης “μαχητής” μυρίζει, όμως, φοβητσιάρη.
Κι όταν η σέχτα φτάνει προς το στέκι του,
Δίαυλο ανοίγει προς τις φυλακές,
Μήνυμα συμπαράστασης από επαναστάτη για να πάρει.
Κάνει απόπειρες να πείσει τη φτωχολογιά
ότι ο τρόμος ίσως είναι η ενδεδειγμένη λύση.
Και του πληβείου βάζει όπως-όπως την προβιά,
Σε μια προσπάθεια να καλοπιάσει τα κακά παιδιά.
Καλού κακού πρέπει κι αυτός να κατοχυρωθεί,
Ώστε να μην τον πλησιάσουνε ποτέ τα σκάγια.
Γι’ αυτό αφήνει με μισόλογα να εννοηθεί,
Ότι οι τρομοκράτες ίσως κάνουν άγια!
Μα δε μπορείς υποκριτή απ’ όλους να κρυφτείς,
Κι ότι δεν παίζεις σε διπλό ταμπλό να πείσεις,
Όταν τη Ζούγκλα το κεφάλαιο επιδοτεί
Με της πλουτοκρατίας τις χοντρές διαφημίσεις.
Οι καπιταλιστές στη Ζούγκλα συνωστίζονται,
Εκεί τα προϊόντα τους για να διαφημίσουν,
Καθότι από το στέκι αυτό περνούν πολλοί,
Είτε για ενημέρωση, είτε στο life style του ν’ αλληθωρίσουν.
Εκεί θα δουν οι πεινασμένοι πώς διαβιούν οι εκλεκτοί,
Θα μάθουν πώς τα ευρώ λίρες χρυσές κάποιοι τα κάνουν,
Θα πληροφορηθούν και για τα Jeep της Chrysler,
Τις Μερσεντές, και πώς οι πονηροί τα πιάνουν.
Άξιος ο “σωτήρας” μας παιδιά,
Και τούτο μην το υποτιμάτε,
Το πώς το παίζει προλετάριος ο αγριοκαπιταλιστής,
Ειν’ αντιδημοκρατικό ακόμη και να το ρωτάτε…
Βοήθειά μας, παιδιά! Και μη χειρότερα!