Την άποψη μας για τους δράστες της δολοφονίας την είπαμε από την πρώτη στιγμή (7.09 το πρωΐ μετά το έγκλημα) και δυστυχώς δικαιωθήκαμε. Για όσους ακόμα δεν το έχουν καταλάβει, η αναφορά των σημερινών “Νέων” είναι κατατοπιστική: “Δολοφονήθηκε διευθυντής ραδιοσταθμού” (!!!). Δηλαδή σα να λένε “τίποτα δεν ήταν παιδιά, ξεχάστε το”.
Η πραγματικότητα; Δολοφονήθηκε ένας “εκδότης”, του οποίου η “κυκλοφορία” ήταν 6πλάσια αυτής του συγκροτήματος Λαμπράκη. Δολοφονήθηκε στα πλαίσια της Αργεντινοποίησης της Ελλάδας, όπως είδαμε και αναλύσαμε εδω: Πλήρης Αργεντινοποίηση της Ελλάδας: Το πρωΐ ξεπουλούν, το βράδυ “εκτελούν”. Γιατί τον Σωκράτη; Η απάντηση με απλά λόγια.
Πέραν αυτού, έπειτα από την απέλπιδα προσπάθεια των πλασιέ του ΔΝΤ να περάσει το θέμα στα “ψιλά”, όταν είδαν τις διαστάσεις και την οργή του κόσμου, άρχισαν μία προσπάθεια “στοχοθέτησης του δολοφόνου”. Άρχισε λοιπόν ένα άνευ προηγουμένου σπαμάρισμα (που πολλοί “τσίμπησαν” και αναπαρήγαγαν), με σκοπό να “φωτογραφήσουν” τον Μάκη Τριανταφυλόπουλο ως άνθρωπο που ήθελε το κακό του Σωκράτη, βάσει παλαιότερων δηλώσεων του τελευταίου.
Τον Τριανταφυλόπουλο τον έχουμε κράξει ανηλεώς σε περιπτώσεις που ουδείς τόλμησε να αναπαράγει (συναίνεση των βαρώνων κλπ), ούτε καν το Πρώτο Θέμα. ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ όμως την κουτοπονηριά κάποιων λαμογιών που προσπαθούν να εξαργυρώσουν τη μνήμη του Σωκράτη (στην κυριολεξία) γι’ αυτό και αναγκαστικά θα παρέμβουμε.
Ο Τριανταφυλόπουλος λοιπόν, δεν είχε κανένα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ συμφέρον από τον θάνατο του Σωκράτη. Όπως και να το δει κανείς, η ύπαρξη του Τρωκτικού μάλλον διαφήμιση ήταν για την επισκεψιμότητα της Ζούγκλας, παρά ζημία.
Αντίθετα, μετά τον θάνατο του Σωκράτη, ο Μάκης θα ζημιωθεί ανεπανόρθωτα επιχειρηματικά αφού ήδη γίνεται στόχος απαξίωσης με αυτή την προπαγάνδα. Ακόμα και για αυτούς που δεν πέφτουν στην παγίδα της προβοκάτσιας, ο Μάκης θα πληρώσει την απρέπεια των υβριστικών σχολίων του για τον Γκιόλια, που θα μπορούσε τουλάχιστον να κρύψει ως ένδειξη σεβασμού μετά το έγκλημα.
Αυτός ακριβώς όμως είναι και ο λόγος που ο Μάκης Τριανταφυλόπουλος είναι “εκτός”. Αν είναι δυνατόν να έχεις οργανώσει την δολοφονία κάποιου και να συνεχίζεις να γράφεις υβριστικά σχόλια μέχρι την τελευταία στιγμή, με την ροή που το έκανες εδώ και μήνες. Στοιχειώδης λογική φίλοι.
Αυτές οι δολοφονίες επειδή κοστίζουν πανάκριβα, γίνονται μόνο για τεράστια οφέλη και όχι για να καταστραφείς και οικονομικά λόγω του επαγγελματικού μίσους, όσο βαθύ και αν είναι αυτό.
Πρακτικά λοιπόν, αυτοί που έχουν συμφέρον από τον Θάνατο του Σωκράτη είναι:
- Ο αρχαιότερος κανόνας του Επιχειρείν: Οι συνέταιροι, ειδικά στην περίπτωση που δεν υπάρχει ξεκάθαρη μορφή εταιρικής σύνθεσης (π.χ. Blog φίλων, υπεράκτια εταιρεία κλπ). Όποιος έχει τους κωδικούς, παίρνει το μαγαζί.
- Το μαγαζί: Όπως έχουμε δει επανειλημμένα στην ιστορία, ο θάνατος ενός ανθρώπου, ιδιαίτερα εάν είναι ηρωϊκός, ενισχύει την δύναμη του μαγαζιού. Εάν λ.χ. κάποιος από το Ολυμπία “την πατήσει”, θα είναι μία πρώτης τάξεως διαφήμιση για το “μαγαζί”.
- Οι χρηματοδότες: Το Τρωκτικό είχε πηγές χρηματοδότησης όπως είχε και έξοδα λειτουργίας. Οι πρώτοι που τα έσταξαν είναι δύο επιχειρηματίες που σάρωναν μέχρι πρότινος τα πάντα στον τύπο. Για την χρηματοδότηση του Τρωκτικού είχε μία επική ανάρτηση το Blog “Ρουφιάνος” που δυστυχώς πρέπει να την έχει κατεβάσει. Εκτός λοιπόν από τη φανερή επαγγελματική σχέση που είχε προσωπικά ο Σωκράτης με τον επιχειρηματία Κοντομηνά, αναφερόντουσαν μία σειρά ονομάτων (όχι προσωπικά για τον Σωκράτη, αλλά το Τρωκτικό). Ένα από αυτά τα ονόματα το είχε αναφέρει και ο κύριος Τριανταφυλόπουλος σε ανάρτηση του, πρόκειται για τον επιχειρηματία Λαυρεντιάδη, που όμως περιέργως άφηνε τα πάντα εν λευκώ στον Κυριακίδη, χωρίς καν να γνωρίζει τι έκανε με τα λεφτά του. Συμπτωματικά ο Κυριακίδης είναι συνέταιρος με τον κύριο Κοντομηνά. Δεν θυμόμαστε να είχαμε δει κάπου διάψευση, γι’ αυτό και το αναπαράγουμε σε αντίθεση με άλλα για τα οποία δεν υπάρχουν σαφείς ΕΠΩΝΥΜΕΣ πηγές. Εάν λοιπόν οι χρηματοδότες είχαν παραχωρήσει προσωπικό και χώρους, εάν είχαν λάβει δικαίωμα πρόσβασης, είναι προφανές το όφελος. Ιδιαίτερα εάν είχαν διαφορετική στόχευση σε ορισμένα θέματα από τον Σωκράτη και η παρουσία του τους προκαλούσε πονοκέφαλο. Επί παραδείγματι, ο Σωκράτης ήταν από τους λίγους υπερασπιστές του Βατοπαιδίου. Εάν είχε χρηματοδοτηθεί από κάποιον “πολέμιο” του Βατοπαιδίου, καταλαβαίνεις την εμφανέστατη σύγκρουση συμφερόντων.
- Άλλα, πλήρως καθεστωτικά και ανώνυμα “ιστολόγια” που βλέπουν έναν ανταγωνιστή λιγότερο.
Το ότι άρχισε λοιπόν η προσπάθεια καπηλείας και στοχοποίησης “ενόχων” με σπαμάρισμα που δεν αναφέρουν αυτούς που λογικά επωφελούνται από τον χαμό του Σωκράτη, καταλαβαίνεις ότι καθιστά ξεκάθαρη προσπάθεια εξαργύρωσης του χαμού του.
Το θέμα βέβαια δεν σταματά εδώ, εμείς σταματάμε. Μέχρι να δούμε τις επόμενες κινήσεις των εμπλεκομένων.