Όταν το φίλαθλο κοινό αντιδρά…Γράφει ο Αλέξανδρος Ράμμος
Δικηγόρος αθλητικού δικαίου
.
Όταν οι χιλιάδες των παρευρισκομένων στο Ολυμπιακό Στάδιο τον Αύγουστο του 2004 με αποδοκιμασίες εμπόδιζαν την έναρξη του τελικού των 200 μέτρων στον οποίο ο Κεντέρης κατά πάσα πιθανότητα θα συμμετείχε, δεν ζητούσαν τα λεφτά τους πίσω και δεν δήλωναν τόσο τη συμπαράστασή τους στον Έλληνα αθλητή. Εξέφραζαν με τον μοναδικό τρόπο που είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν την έντονη αμφισβήτηση της “καθαρότητας” και των υπόλοιπων αθλητών της συγκεκριμένης κούρσας, καθώς και την σαρκαστική δυσπιστία τους για το κατά πόσο οι εν λόγω αθλητές, είχαν τύχει της ίδιας εξαντλητικής “antidoping” πρακτικής από τις αρμόδιες διεθνείς αθλητικές υπηρεσίες.
Ήταν περισσότερο μια αυθόρμητη αντίδραση, σαν αυτές που κάποτε γεννούσαν επαναστάσεις μέσα σε στάδια και ιπποδρόμους, κατά της υποκρισίας του αγώνα ενάντια στο ‘doping’. Ας μην υποβαθμίζουμε μια λαϊκή-μαζική αντίδραση κατά της φαρμακοδιέγερσης σε παγκόσμιου βεληνεκούς αθλητική διοργάνωση, στο επίπεδο ενός πληγωμένου εθνικού εγωισμού και μην υποτιμάμε την ακεραιότητα και τα αντανακλαστικά των Ελλήνων φιλάθλων και δη εκείνων του κλασικού αθλητισμού, γιατί αυτή ακριβώς η εκδοχή εξυπηρετεί και απαλλάσσει τους υπεύθυνους διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς. Κάνεις από όσους αποδοκίμαζαν εκείνο το βράδυ δεν θα ήθελε έναν ντοπαρισμένο Κεντέρη ψευδοολυμπιονίκη. Οι ειρωνικές ιαχές “Κεντέρης, Κεντέρης” απλά υποδήλωναν την πεισματική άρνηση της εικονικής πραγματικότητας που ήθελε, ανάμεσα στους υπερανθρώπους- υπεραθλητές με ανθρώπινα μέλη μεγέθους ευθέως συγκρινόμενου με αντικείμενα και συσκευές οικιακής χρήσης-μνηστήρες του χρυσού μεταλλίου, να έχει ανευρεθεί και εξοστρακιστεί ο μοναδικός ντοπαρισμένος. Αν, όμως, η ΔΟΕ ή η WADA σε έναν έξυπνο επικοινωνιακό ελιγμό, είχαν παρουσιάσει στοιχεία για τους ελέγχους και των υπόλοιπων αθλητών πιάνοντας τον σφυγμό των Ελλήνων φιλάθλων και οικοδεσποτών τους, ως όφειλαν, καμία αντίδραση δεν θα υπήρχε εκείνο το βράδυ ή έστω οι αντιδράσεις θα ήταν σαφώς περιορισμένες.
Το αθλητικά αντανακλαστικά άλλωστε των Ελλήνων φιλάθλων, επαληθεύτηκαν εξίσου και κατά τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που αντιμετώπισε το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής στην διάρκεια των ίδιων αγώνων. Όταν οι κριτές κατά την προσπάθεια του Alexei Nemov στους ασύμμετρους ζυγούς δεν είδαν λόγω προβλημάτων που στην καλύτερη περίπτωση εντάσσονται στο αντικείμενο της οφθαλμιατρικής επιστήμης, αυτό που 20.000 παρευρισκόμενοι θεατές είδαν, και υπέβαλαν χαμηλή βαθμολογία, το κλειστό Γυμναστήριο των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων άρχισε να σείεται από τις αποδοκιμασίες των φιλάθλων. Οι κριτές έχοντας χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, την αξιοπρέπειά τους και ίσως και την ψυχραιμία τους, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κατευνάσουν τις αντιδράσεις του κοινού, άλλαξαν μετά από πέντε λεπτά τη βαθμολογία τους τόσο, όμως, όσο χρειαζόταν για να μην αλλάξει η βαθμολογική κατάταξη του Nemov. Οι φίλαθλοι επανήλθαν με νέες εντονότερες αποδοκιμασίες διαμαρτυρόμενοι επιπρόσθετα αυτή τη φορά για τον εξόφθαλμο εμπαιγμό, και το αγώνισμα δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ αν ο ίδιος ο αθλητής Alexei Nemov ανεβαίνοντας εκ νέου στον αγωνιστικό χώρο δεν ευχαριστούσε το κοινό και δεν παρακαλούσε για τη συνεργασία του προκειμένου να συνεχιστεί το πρόγραμμα μετά από δεκάλεπτη διακοπή (http://www.youtube.com/watch?v=ZeMHDniJumI) .
Έλληνας αθλητής στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε, ούτε ιστορίες για δήθεν πληγωμένο εθνικό εγωισμό. Υπήρχε όμως το ίδιο υγιές φίλαθλο κοινό, στην πλειοψηφία του Έλληνες, όπως φαίνεται και από το πλήθος των ελληνικών σημαιών, και η ίδια αντίδραση για τη διάσπαρτη αίσθηση του εμπαιγμού.
Όσον αφορά την επιδημία της φαρμακοδιέγερσης, η τίμια πρόταση κάποτε του κου Κυριακού για μηδενισμό των παγκοσμίων ρεκόρ στον κλασικό αθλητισμό, θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως αφετηρία μιας νέας προσπάθειας η οποία απαραίτητα θα περνούσε πρώτα από την παραδοχή της νόθευσης των περισσότερων ρεκόρ από παντός είδους “μη ανιχνεύσιμων” ουσιών. Μιας προσπάθειας απαλλαγμένης από κάθε χημική ουσία, είτε αυτή εντάσσεται στις νόμιμες είτε στις παράνομες σύμφωνα με τις λίστες της WADA. Παράλληλα, η νομιμότητα μιας ενδεχόμενης ελεύθερης χρήσης αναβολικών ουσιών σε ένα άλλο επίπεδο «αθλητισμού» εκείνο του υπερπρωταθλητισμού, είναι αμφίβολο αν νομικά θα μπορούσε να σταθεί καθώς και σύμφωνα με το Σύνταγμά, αλλά και το ποινικό δίκαιο οι πολίτες, με όριο και κριτήριο και τη συνοχή του κοινωνικού συνόλου και τη διατάραξη του κοινωνικού ιστού, δεν είναι ελεύθεροι να διαθέτουν κατά το δοκούν τη ζωή, τη σωματική τους υγεία και ακεραιότητα. Περαιτέρω, ένας τέτοιου είδους υπερπρωταθλητισμός ούτε αθλητικά θα μπορούσε να σταθεί, καθότι τίθεται εκ ποδών του αθλητικού κινήματος, αντιστρατεύεται τις αρχές του και μόνο καταχρηστικά χρησιμοποιεί τον όρο (υπερπρωτ) αθλητισμός. Μια ανάλογη δραστηριότητα δεν θα είχε δικαίωμα να ενταχθεί υπό την αιγίδα των αθλητικών ομοσπονδιών ούτε και οι τελευταίες θα είχαν δικαίωμα να διατηρούν τυχόν δεσμούς με αυτήν. Κοινωνικά, τέλος, οποιεσδήποτε προτάσεις υποβάλλονται και οποιεσδήποτε λύσεις υιοθετηθούν θα πρέπει να εδράζονται στην προστασία της νεότητας, της πιο ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας, η οποία και μέσα στην παρόρμηση της ηλικίας εύκολα θα μπορούσε να παρασυρθεί θαμπωμένη από λάμψεις αντικειμένων που μόνο χρυσός δεν είναι.
Πηγή: Press-gr.blogspot.com
Διαβάστε επίσης:
http://olympia.gr/2008/04/17/sycophants/
http://olympia.gr/2008/04/07/doping_greece/
Και συνέχεια από την πρωτοφανή απόπειρα αποκλεισμού της Θάνου (troktiko).
Ο Μίνως Κυριακού που έχει καταδικαστεί πρωτόδικα για αυθαιρεσίες θα έπρεπε σύμφωνα με την λογική της ΔΟΕ να “αποκλειστεί” από τους Ολυμπιακούς αγώνες. Από την στιγμή που έχει πρωτόδικη καταδίκη(που δεν λέει τίποτα) πρέπει να τιμωρηθεί για προσβολή του αθλητικού ιδεώδους; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Έτσι δεν είναι; Πως η Κ.Θάνου που δεν έχει καταδικαστεί ποτέ, πάει να αποκλειστεί και ενώ η δίκη της εκκρεμεί; Που είναι τα ανθρώπινα δικαίωματα; Στο Μαρούσι και την Κηφισιά δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται; Θα τους τρελάνει όλους στις αγωγές και θα σπάμε πλάκα. Δεν υπάρχει πουθενά στον Ολυμπιακό χάρτη, άρθρο που να προβλέπει αποκλεισμό χωρίς δίκη! Αυτή έγινε στο cas. Πάει και τελείωσε.Έχουμε τρελαθεί τελείως; Ακόμα και αν…
είχε τιμωρηθεί πως γίνεται να καταδικάζεται κάποιος δύο φορές για το ίδιο αδίκημα; Πως θα μετάσχουν στους Ολυμπιακούς αγώνες αθλητές που έχουν βρεθεί θετικοί και έχουν τιμωρηθεί; Είναι δυνατόν μια εισαγγελέας πρωτοδικών όπως η κ.Μαρία Γκανέ να κάνει τέτοιο λάθος και να προσθέτει κατηγορία (παρακώλυση ελέγχου) που ΔΕΝ υπάρχει γιατί έχει μπει ήδη στο αρχείο από τον Οκτώβριο του 2007; Αυτό το δικαστικό έγγραφο με τις λάθος κατηγορίες πήγε στην ΕΟΕ και από εκεί στην ΔΟΕ; Καταλαβαίνετε τι λέμε; Πρόσθεσαν κατηγορία που δεν υπάρχει! Αυτό το φωνάζουν και οι δικηγόροι τους.