Αυτή είναι η περιβόητη “διαφάνεια”. Θυμάστε πόσους μήνες κραυγάζουμε για την πώληση – οπερέτα των Ναυπηγείων που θα την πληρώσει ο Ελληνικός λαός με 1,32 δις (συν τα γερμένα). Δείτε την κατάθεση – βόμβα του μάρτυρα της εξεταστικής για τη συμφωνία και θυμηθείτε τι γράφαμε: Δεν μας έπιασαν ¨κότσους¨κύριε Βενιζέλο. Κάποιοι θησαύρισαν από την παραλαβή του “γερμένου υποβρυχίου”.
ΜΑΡΤΥΣ (Δημήτριος Καραπάνος): Σε ό,τι αφορά την τεχνογνωσία, ο ΟΣΕ και για τα δύο Ναυπηγεία από παλαιότερα, από το 1982, είχε καταβάλει τη δαπάνη για τη μεταφορά τεχνογνωσίας και για τα δύο Ναυπηγεία: στα μεν άλλα ναυπηγεία που έκαναν φορτηγά βαγόνια, στα δε ναυπηγεία που αφορά η περίπτωσή μας για επιβατικά βαγόνια.
Είχα πει μάλιστα την προηγούμενη φορά που είχα εξεταστεί εδώ πέρα –διότι τότε ήταν επίκαιρο και το θέμα με την πώληση των Ναυπηγείων στο Ντουμπάι- ότι αυτό έγινε ερήμην του ΟΣΕ, διότι έπρεπε και ο ΟΣΕ να τη συνυπογράψει, γιατί έχει συμφέροντα, από τη στιγμή που περιουσιακό του στοιχείο ενσωματώνεται στα περιουσιακά του ναυπηγείου –από την άποψη και μόνο της τεχνογνωσίας. Νομίζω ότι σ’ αυτό σας απάντησα.
Δεύτερον, το ζήτημα που αφορά εδώ τις προγραμματικές συμφωνίες δεν είναι αυτής της μορφής, διότι εδώ κάναμε σύνθετο υλικό. Μέχρι τότε στα Ναυπηγεία κάναμε περισσότερο βαγόνια. Εδώ κάναμε ηλεκτράμαξες, φερ’ ειπείν, κάναμε DEZIRO, τα οποία είναι ηλεκτροκίνητες αυτοκινητάμαξες που ήταν πολύ πιο προωθημένης τεχνολογίας και επί αυτής της τεχνολογίας η εντύπωσή μου και η εκτίμησή μου είναι ότι δεν υπήρχε αυτή η τεχνογνωσία. Υπήρχε, αλλά όχι σ’ αυτό το επίπεδο.
Επίσης, δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι χώροι, διότι στον ίδιο χρόνο έπρεπε ταυτόχρονα να κατασκευαστούν έξι συμβάσεις του ΟΣΕ, μία των Ναυπηγείων, έπρεπε να γίνουν φρεγάτες, έπρεπε να γίνουν τορπιλάκατοι, έπρεπε να γίνουν υποβρύχια σε περιορισμένο χρόνο που με κοινό μυαλό ο καθένας –και ο πλέον αδαής- θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι ήταν αδύνατον σ’ αυτό το συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα να ανταπεξέλθουν τα Ναυπηγεία.
Άρα, υπηρετήθηκαν από την αφετηρία άλλες σκοπιμότητες που ανάγονται σε ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Για να πάνε στο εξωτερικό λέτε, λοιπόν;
ΜΑΡΤΥΣ (Δημήτριος Καραπάνος): Ενδεχομένως και αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Η σύμβαση αυτή με το εξωτερικό ήταν νόμιμη ή παράνομη;
ΜΑΡΤΥΣ (Δημήτριος Καραπάνος): Παράνομη 100%, για εμένα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ζημιώθηκε το ελληνικό δημόσιο;
ΜΑΡΤΥΣ (Δημήτριος Καραπάνος): Σαφώς, θα το αποδείξω στη συνέχεια, αν θέλετε.