Το ότι οι σχέσεις μεταξύ του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι καλές, δεν είναι κάτι αυτονόητο. Και αυτό γιατί οι θεσμοί που εκπροσωπούν, έχουν μεταξύ τους περισσότερες διαφορές, από ότι κοινά. Ωστόσο, η μεταξύ τους «χημεία» φαίνεται πως γεφυρώνει το χάσμα που παραδοσιακά χαρακτήριζε τις σχέσεις Εκκλησίας και Αριστεράς.
Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου στην κηδεία του πατέρα του Αλέξη Τσίπρα επιβεβαίωσε το πόσο καλή είναι η μεταξύ τους σχέση. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος ο κ. Ιερώνυμος το πρότεινε στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν του τηλεφώνησε για να τον συλλυπηθεί.
Η Κουμουνδούρου, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», αξιολογεί θετικά τις παρεμβάσεις των Μητροπολιτών ενάντια στα ακροδεξιά φαινόμενα και θεωρεί «ευτυχή συγκυρία» το γεγονός πως αυτή την δύσκολη εποχή Προκαθήμενος της ελληνικής εκκλησίας είναι ο κ. Ιερώνυμος .
Από την πλευρά της, η Αρχιεπισκοπή αναγνωρίζει στη στάση του κ. Τσίπρα μία διαλλακτικότητα όσον αφορά στα εκκλησιαστικά ζητήματα, στάση που αντίθετα δεν πιστώνουν στη Δημοκρατική Αριστερά.
Σίγουρα, υπάρχουν αρκετά και καθόλου αμελητέα «αγκάθια» στις μεταξύ τους σχέσεις, όπως π.χ. η εκκλησιαστική περιουσία ή το ζήτημα του διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας.
Αλλά η έντονη αντίθεσή τους στην πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, φαίνεται να λειτουργεί ως ισχυρός συνδετικός κρίκος μεταξύ του κ. Τσίπρα που «έρχεται» προς την εξουσία και δεν θέλει να έχει απέναντί του την Εκκλησία και του κ. Ιερώνυμου που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να εδραιώνεται ως μεγάλο κόμμα και επιδιώκει να τον εντάξει στον κύκλο των συνομιλητών της Εκκλησίας.
Η Κουμουνδούρου, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», αξιολογεί θετικά τις παρεμβάσεις των Μητροπολιτών ενάντια στα ακροδεξιά φαινόμενα και θεωρεί «ευτυχή συγκυρία» το γεγονός πως αυτή την δύσκολη εποχή Προκαθήμενος της ελληνικής εκκλησίας είναι ο κ. Ιερώνυμος .
Από την πλευρά της, η Αρχιεπισκοπή αναγνωρίζει στη στάση του κ. Τσίπρα μία διαλλακτικότητα όσον αφορά στα εκκλησιαστικά ζητήματα, στάση που αντίθετα δεν πιστώνουν στη Δημοκρατική Αριστερά.
Σίγουρα, υπάρχουν αρκετά και καθόλου αμελητέα «αγκάθια» στις μεταξύ τους σχέσεις, όπως π.χ. η εκκλησιαστική περιουσία ή το ζήτημα του διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας.
Αλλά η έντονη αντίθεσή τους στην πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, φαίνεται να λειτουργεί ως ισχυρός συνδετικός κρίκος μεταξύ του κ. Τσίπρα που «έρχεται» προς την εξουσία και δεν θέλει να έχει απέναντί του την Εκκλησία και του κ. Ιερώνυμου που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ να εδραιώνεται ως μεγάλο κόμμα και επιδιώκει να τον εντάξει στον κύκλο των συνομιλητών της Εκκλησίας.