Πάλι αθλιότητες ετοιμάζουν σε βάρος της εκκλησίας…

Με πρόφαση τους λογαριασμούς και τις λίστες, γνωστά κέντρα αθλιότητας, πρακτορίσκων, γερμανοτσολιάδων κλπ ετοιμάζονται να σπιλώσουν συνειδήσεις με απώτερο στόχο την φίμωση, την συκοφαντία, την απαξίωση.
Τα βδελύγματα που ο σκοτεινός τους ρόλος είναι άγνωστος στο πλατύ κοινό, κάποιοι μάλιστα έπαιξαν ύπουλο, διπλό παιχνίδι και απέναντι στον Χριστόδουλο, νομίζουν ότι θα παραμείνουν στο απυρόβλητο ες αεί. Σφάλλουν.
Στο στόχαστρο βρίσκεται ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, με δήθεν λογαριασμούς στο εξωτερικό.
Μπορεί να έχουμε κρίνει αυστηρότατα τον Ιερώνυμο για την ασυλία που έδωσε στον Παπανδρέου, όμως τα περί λογαριασμών είναι ασύστολα ψεύδη που εκπορεύονται ως

κύκνειο άσμα από άλλοτε πανίσχυρα αφεντικά που τώρα έχουν διολισθήσει στον ρόλο του υπεργολάβου της μαμάς Μέρκελ. Προπαγάνδα για να αποδείξουν ότι βολεύονται και στον ρόλο των υποτακτικών. Ποιοί; Οι άλλοτε πανίσχυροι “βασικοί” παίχτες του Σημιτισμού. Οι γκαιμπελίσκοι της νεογερμανικής κατοχής, σπεύδουν για άλλη μία φορά να δηλώσουν την υποταγή τους. Η μεταστροφή μάλιστα του Ιερώνυμου που τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται λάβρος κατά της νέας κατοχής, θα εντείνει τον βρώμικο πόλεμο.
Ο δεύτερος στόχος όμως, προκαλεί πραγματικά οργή. Μιλάμε για έναν πραγματικό Άγιο, τον Νικόλαο Μεσογαίας που ετοιμάζονται να βάλουν στο κάδρο λόγω του ασυμβίβαστου αγώνα και των σχέσεων του με την Ρώσικη εκκλησία. Να μολύνουν τα τελευταία μετερίζια αντίστασης, όπως έκαναν και με τον Χριστόδουλο όσο ζούσε. Ποιός ξεχνά τις πρακτορίστικες αναφορές στον σκληρό δίσκο του Χριστοφοράκου…
Το ότι υπάρχουν σάπιοι και επίορκοι στον χώρο της εκκλησίας, το γνωρίζουμε καλά. Αυτοί είναι που μένουν στο απυρόβλητο, όπως και κάποιοι λαϊκοί παρασιτικοί του χρήματος. Οι λόγοι, ευνόητοι. Οι ίδιοι που δεν βγαίνουν τα στοιχεία και για τους επίορκους πολιτικούς.
Ας προσέξουν όμως ιδιαίτερα αυτοί που κάποτε έβρισκαν ζεστασιά σε θωρακισμένες λιμουζίνες και σήμερα αναλαμβάνουν τον ρόλο του ανώνυμου συκοφάντη για να φέρουν εις πέρας το βρώμικο κομμάτι του σχεδίου. Τα αφεντικά τους δεν θα είναι σε θέση να σώσουν ούτε τα τομάρια τους, πολλώ δε τους έμμισθους ρουφιάνους. Τα αργύρια ιστορικά έχουν μόνο μία κατάληξη, αλίμονο στους “εκκλησιαζόμενους” που φαίνεται έμειναν στην προδοσία και την σταύρωση. Δεν διάβασαν το παρακάτω.