Έτσι έφεραν τη νεοναζιστική λαίλαπα οι γερμανοτσολιάδες. Οι μίζερες περσόνες που με μιζέρια και τρόμο λήστεψαν τον μόχθο του Έλληνα πολίτη και τώρα ζητούν… θυσίες! Η μόνη “θυσία” που πρέπει σε αυτόν τον τόπο πλέον, καταλαβαίνετε ποιά είναι…
Ένας από τους χαρακτηριστικότερους τίτλους του Ολυμπία ήταν αυτός: 1997: Η δολοφονία Περατικού σηματοδοτεί την έναρξη της Ελληνικής “Μπαρμπαρόσα”
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (στο τέλος του άρθρου).
Η ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΤΙΚΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ
Γράφει χαρακτηριστικά σήμερα το Κουρδιστό Πορτοκάλι: Το 1997 ήταν επίσης η χρονιά που η “17 ΝΟΕΜΒΡΗ” δολοφόνησε τον Μιχάλη Περατικό στρέφοντας για μια ακόμη φορά πάνω της το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
Σύμφωνα με μαρτυρία δημοσιογράφου που εντοπίσαμε politis-gr.com/?p=1942, ο Περατικός προσπαθούσε μάταια (κάθησε εξαντλημένοες 3 μερόνυχτα στο καναπέ του προθαλάμου του Σημίτη), να συναντήσει τον πρώην πρωθυπουργό σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον συναντήσει για το έργο κατασκευής βαγονιών και τροχαίου υλικού του του ΟΣΕ.
“Την ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δηλώνει «έκπληκτος» και «οργισμένος» για την υπόθεση Μαντέλη, η μαρτυρία γνωστού δημοσιογράφου αποκαλύπτει ότι ο πρωθυπουργός της ΟΝΕ και των μεγάλων έργων έκλεισε την πόρτα στον Μιχάλη Περρατικό, ανοίγοντας το δρόμο στις γερμανικές μίζες.
«Επειδή έχει ξεκινήσει έρευνα για την προμήθεια των βαγονιών του ΟΣΕ για τη Ζίμενς επί εποχής Μαντέλη, θέλω να σας θυμίσω ότι η ιστορία ξεκινά από το 1993. Τότε ο μακαρίτη Μιχάλης Περρατικός είχε αγοράσει τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, είχε κατασκευάσει μέσα στα ναυπηγεία ένα εργοστάσιο με σύγχρονο εξοπλισμό και είχε εκπαιδεύσει εργαζόμενους των Ναυπηγείων προκειμένου εκεί να κατασκευάζονται βαγόνια και τροχαίο υλικό για τον ΟΣΕ και το Μετρό που είχε τότε αρχίσει τότε να κατασκευάζεται.
Οταν άλλαξε η κυβέρνηση, ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Κώστας Σημίτης το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να καταργήσει τη σύμβαση.
Αυτός λοιπόν είναι υπεύθυνος για ό,τι ακολούθησε σε ό,τι αφορά ο σκάνδαλο της Ζίμενς με τα βαγόνια και το τροχαίο υλικό.
Σκεφτείτε σήμερα πόσος κόσμος θα είχε δουλειά στα Ναυπηγεία Ελευσίνας κατασκευάζοντας βαγόνια για τον ΟΣΕ, το Μετρό, τον Προαστιακό, το τραμ.
Πρέπει τότε να ας πω ότι ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Σημίτης αρνιόταν να δεχτεί τον Περρατικό ο οποίος πήγε στο γραφείο της ιδιαιτέρας του υπουργού και κάθισε στον καναπέ 3 μερόνυχτα στην προσπάθειά του να δει τον κ. Σημίτη. Ξέρετε τι έκανε ο κ. Σημίτης; Εφευγε από την πίσω πόρτα!..»
Στο post «Τι θα … γεννήσει η Ζήμενς;» πριν δύο χρόνια, τέτοιο καιρό είχε ανοίξει μια συζήτηση για την ενδεχόμενη σχέση των μεγάλων μπίζνες (και της Μήζενς) με την τρομοκρατία. Το θέμα είναι ενδιαφέρον και πολύ …επικίνδυνο, ιδίως καλοκαιριάτικα.
Η σιωπή όμως είναι ακόμη πιο επικίνδυνη στάση για όλη την κοινωνία. Γιγαντώνει τη διαφθορά, οπλίζει τα χέρια του κάθε υπηρέτη – κτήνους των αδηφάγων εκπροσώπων ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Μιλάμε για τα “ξένα συμφέροντα” που πλέον έστω και απολογιστικά έρχονται στο φως με ονοματεπώνυμο και όχι σαν τσιτάτα “αγωνιστών” πολιτικών που βρίσκονται πιο λαδωμένοι και από τσίρο κονσέρβας.
Το θέμα βέβαια είναι σοβαρό και δεν σηκώνει χιούμορ. Βλέποντας την απέλπιδα προσπάθεια των ΜΜ”Ε” που σήκωναν το χορό και διαπλεκόμενα ξέπλεναν το κύριο κομμάτι της πίτας, καταλαβαίνουμε ότι η “κραυγή” είναι πλέον αναγκαιότητα. Έστω και άν κάποιοι το πληρώσουμε ακριβά. Πάμε λοιπόν:
Τολμήσαμε και ανοίξαμε το θέμα του ’97 βάσει στοιχείων που ήρθαν στο φως μετά την πολύκροτη υπόθεση της απαγωγής Παναγόπουλου. Τρία συγκεκριμένα έγγραφα που αναρτήθηκαν και σχετίζονταν με κατασκευαστές, γραμματείς υπουργείων και δημοσιογράφους δεν είδαν ποτέ τη δημοσιότητα μέσω των καναλιών. Αυτό λέει πολλά. Ενδυναμώνει όμως και το ρόλο του διαδικτύου στην αποκάλυψη της αλήθειας που είναι μονόδρομος. Η “καλύτερη κοινωνία”, η “κοινωνική δικαιοσύνη”, το “ανθρώπινο κράτος”, οι “δαπάνες για την παιδεία” και όλα αυτά τα καλούδια που ήταν στα προγράμματα κομμάτων που αποδείχτηκαν ότι τα βίαζαν για να γεμίσουν τα ταμεία τους, μπορούν να επιτευχθούν μόνο αν κερδηθεί αυτή η μάχη. Υπερκομματικά, γιατί η σήψη και η τιμιότητα δεν έχουν χρώμα. Έχουν πρόσωπα και σ’ αυτά θα στηριχθεί η κάθαρση ή η Νέμεση. Όλα λοιπόν ξεκινάν από δω, όσον αφορά το “εκτελεστικό σκέλος” του 1997.
Μαζί με όλη τη σειρά άρθρων που θα τα βρείτε με μια απλή περιήγηση.
Δεν μπορεί όμως παρά να προσέξει κανείς τις επισημάνσεις του φίλου «Suhoi» που γράφει στο σχόλιο του Antinews: Τώρα που, με αφορμή το σκάνδαλο Ζημενς, έρχεται στην επιφάνεια η βρωμιά των τελευταίων δεκαετιών, σκέφτομαι εκείνη την υπόθεση της επίθεσης της 17Ν κατά του Περατικού. Δολοφονήθηκε το 1997, όταν δηλαδή η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ-Σημίτη σχεδίαζε:1.Μεγάλα έργα του ΟΣΕ και άλλα μεγάλα έργα ναυπήγησης πλοίων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. 2.Την πώληση των ναυπηγείων, που πουλήθηκαν τελικά το 2001στους Γερμανούς. Τώρα γίνονται γνωστές αποκαλυπτικές πληροφορίες για μίζες της Ζημενς για έργα του ΟΣΕ που εκτελούνταν και εκτελούνται στον Σκαραμαγκά. Στο μέσον της δεκαετίας του 1990, ο Περατικός, είχε ήδη εγκαταλείψει (αναγκάστηκε να το κάνει, υποστήριξε ο πατέρας του Περατικού στη δίκη για τη 17Ν) τα ναυπηγεία Ελευσίνας, επειδή τον σαμπόταρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τελικά, την Ελευσίνα την πήρε ο Ταβουλάρης. Των ναυπηγείων Σύρου, ντε! Που οι Νεοδημοκράτες τον καταγγέλλουν ως βασίλειο της ευνοιοκρατίας του ΠΑΣΟΚ (έργα με αποικιακού τύπου συμβάσεις, ιδιαίτερα από το υπουργείο Αμύνης). Το 1997 όμως, ο Περατικός ζητούσε να αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Τότε ο ίδιος ο Σημίτης μιλούσε για «ξεπούλημα» και για «εκβιασμό» του ομίλου Περατικού, που ήθελε να αρπάξει και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ο πατέρας Περατικός είχε πει ότι «μας το είχαν υποσχεθεί σε δύο μήνες μέσα. Μας προτάθηκε της Σύρου και μετά ο Σκαραμαγκάς. Τη Σύρο δεν την κοιτάξαμε, αλλά για τον Σκαραμαγκά ο Κωστής είχε διάφορες συζητήσεις για να τον αναλάβει μαζί με τους νυν ιδιοκτήτες τους Γερμανούς που χτίζουν τώρα τα υποβρύχια εδώ με τιμές βεβαίως υπέρογκες». Με την ευκαιρία, τα σκάνδαλα γύρω από τα γερμανικά υποβρύχια σκάνε το ένα μετά το άλλο τα τελευταία δύο χρόνια. Όταν πήραν οι Περατικοί (επί κυβέρνησης Μητσοτάκη) την Ελευσίνα είχαν προγραμματικές συμφωνίες με το Υπουργείο Άμυνας και το Πολεμικό Ναυτικό και με τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Όσον αφορά το Πολεμικό Ναυτικό, ο πατέρας Περατικός είχε πει ότι «παραδώσαμε το πρώτο πλοίο πολεμικό στο ναυπηγείο, που δεν θα είχε την ελπίδα να παραδοθεί ούτε σήμερα». Για τον ΟΣΕ όμως; «Η προγραμματική –είπε ο ίδιος- σταμάτησε, γιατί δεν μας είχαν πει, είχαν αποκρύψει, ότι δεν ήταν δεσμευμένοι αυτοί να τηρήσουν τη συμφωνία συνεχώς και έτσι, ενώ ελέγετο μέσα στη σύμβαση για 1200 βαγόνια, σταμάτησαν στα 40».Τελικά, το 2004 μεταβιβάστηκε ο έλεγχος της γερμανικής μητρικής εταιρείας HDW από την αμερικανική τράπεζα ΟΕΡ στον γερμανικό όμιλο ThyssenKrupp. Το 2002, λίγους μήνες μετά την απόκτηση της ελληνικής μονάδας από την HDW, η τελευταία είχε περιέλθει στον έλεγχο της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας. Και να και τι έγραφε στην προκήρυξή της για τον Περατικό, η 17Ν: «….Μετά από όλα αυτά δεν είναι τυχαίο ότι ο μόνος που έκανε προσφορά για την αγορά των ναυπηγείων Σκαραμαγκά υπήρξε ο Περατικός. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κύριος αυτός «προσφέρει» σήμερα για τα ναυπηγεία που θεωρούνται τα μεγαλύτερα της Μεσογείου και των οποίων η αξία έχει αποτιμηθεί από την εταιρεία Hombros σε 75 δισεκατομμύρια, μόνο 5,5 δις δηλαδή το μισό από το αντίτιμο που υποτίθεται ότι κατέβαλε το 1992 για την Ελευσίνα. Δεν είναι τέλος τυχαίο ότι, όταν ο πρότερος βίος του κυρίου αυτού στην Ελευσίνα έχει αποδείξει και στον τελευταίο αδαή στα οικονομικά ότι δεν πλήρωσε φράγκο, οι γραικύλοι απατεώνες υπουργοί και άλλα ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, προσπαθούν σήμερα να επαναλάβουν την ιδιωτικοποίηση-απάτη του 1992 της Ελευσίνας, στο Σκαραμαγκά, διαπραγματευόμενοι μαζί του και παρουσιάζοντας τον σαν φερέγγυο αγοραστή που θα καταβάλει κεφάλαια….»
Το πως υπουργικά συμβούλια, υπουργοί, πρωθυπουργοί και αντιπολίτευση εμπλέκοντο το είδατε εδώ:
Πως οι Γερμανοί φρόντιζαν τις δουλειές και τους φίλους τους…
Κράτος, παρακράτος, τρομοκρατία, 4η εξουσία. Είναι ίσως η τελευταία μας ευκαιρία ως λαός, ως πολίτες, ως κοινωνία. Ας την αρπάξουμε!
Δείτε πως η οικογένεια Παπανδρέου ολοκληρώνει το έγκλημα με τα ναυπηγεία: 1,32 Δις Ευρώ “δωράκι” από την τσέπη του λαού και αθώωση των μιζαδόρων. Αυτές ήταν οι “κωλοτούμπες” του Αδελφόθεου.
Η σύμβαση της ντροπής: 1,32 δις πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος (το ΔΝΤ τι το θέλαμε αφού είχαμε τόσα λεφτά), Παραλαμβάνουμε το γερμένο υποβρύχιο και τέλος… απεμπολούμε κάθε απαίτηση από τις προηγούμενες συμφωνίες, παρ’ όλο που η Γερμανική δικαιοσύνη έχει τεκμηριώσει ζημία του από τις μαύρες πληρωμές!
Θυμάστε βεβαίως την υπόθεση του περιβόητου ταξιδιού της χλιδής του Ν. Παπανδρέου στο Άμπου Ντάμπι με το προεδρικό αεροσκάφος και τις δεκάδες χιλιάδες ευρώ έξοδα στο handling του αεροδρομίου. Αυτή η υπόθεση δεν θα είχε έρθει ποτέ στη δημοσιότητα εάν δεν υπήρχε η φωτογραφία της Συμέλας Παντζαρτζή που τον αποθανάτισε μαζί με τους “επίσημους” συνομιλητές. Σκοπός του ταξιδιού ήταν η σύναψη συμφωνίας για τα ναυπηγεία του Σκαραμανγκά και βέβαια τα περιβόητα γερμένα υποβρύχια.
Ξεκινήσαμε τότε μία έρευνα για να δούμε τι ρόλο έπαιζε η παρουσία του ΝΑΠ σ’ εκείνο το ταξίδι αφού δεν είχε κανέναν θεσμικό ρόλο, ούτε δικαίωμα να βρίσκεται στο αεροσκάφος. Καταλήξαμε σε ενδιαφέροντα ευρήματα που τα είχαμε παρουσιάσει εδώ: Χυδαία πρόκληση: Ντόλτσε βίτα με τα λεφτά του Ελληνικού λαού κάνει ο “Πρίγκηψ Νικόλαος”
Οι αποκαλύψεις αυτές έγιναν επερώτηση στη βουλή από τον Πάνο Καμμένο, με αποτέλεσμα ο κύριος Παμπούκης να αποκαλύψει όλες τις λεπτομέρειες του ταξιδιού. Η απίστευτη πρόκληση των αυτοκρατορικών εξόδων, μας έκανε να ψάξουμε την υπόθεση λίγο παραπάνω και να καταλήξουμε εδώ: Τι δουλειά είχε ο κύριος Νίκος Παπανδρέου στη Δαμασκό;
Όπου πλέον άρχισαν τα πράγματα να μπαίνουν σε μία λογική σειρα. Εκτός λοιπόν από το ονειρεμένο ταξίδι, υπήρχε μία βαριά σκιά για το τι είδους Business έκανε ο κύριος Νίκος Παπανδρέου διαμεσολαβώντας μεταξύ Αράβων και Γερμανών για την βρωμερή υπόθεση των ναυπηγείων όπου σύμφωνα με τις πρόσφατες αποκαλύψεις υπάρχει ένα τεράστιο σκάνδαλο (θυμάστε πόσους μήνες πριν ουρλιάζαμε συγκεκριμένα για Siemens, MAN, Daimler, ThyssenKrupp και Hoechtief; Όταν όλοι γνώριζαν μόνο για τη Siemens)
Μετά τις αποκαλύψεις μας που έπαιρναν μορφή χιονοστιβάδας, ανέλαβε ο “αγιογράφος” να διορθώσει την εικόνα του ΝΑΠ σε ένα προκλητικό άρθρο εδώ: ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Όπου ο μυστικός πράκτωρ ΝΠ υποστηρίζει ότι “Ακόμη και τούμπες είμαι πρόθυμος να κάνω προκειμένου να βοηθήσω την πατρίδα μου.” και η αγιογραφία συνεχίζεται ως: Ο κ. Ν. Παπανδρέου εξελίσσεται σ΄ έναν άτυπο (και άμισθο) κυνηγό αραβικών επενδύσεων. Δεν θέλει να επιβαρύνει, λέει συχνά σε όποιον τον ρωτήσει, «ούτε με ένα ευρώ το Δημόσιο».
Διαβάστε λοιπόν τώρα ποιά ήταν αυτή η συμφωνία που δεν θα επιβάρυνε “ούτε με ένα Ευρώ το δημόσιο” σύμφωνα με τον “Μυστικό πράκτορα” όπως τον παρουσιάζει το άρθρο.
Ο αγοραστής των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά τα παίρνει… όλα
Θα πληρώσουμε 1,32 δισ. ευρώ για αστοχίες, υποβρύχια, συνέχιση της απασχόλησης κ.ά.
Όπως αποκαλύπτει ο Τάσος Τέλλογλου στην ΚτΚ, ο περιφερόμενος θίασος προέβει σε μία συνδιαλλαγή η οποία οπωσδήποτε θα απασχολήσει κάποια επόμενη εξεταστική αφού παραπέμπει στις “μαγικές” συμφωνίες τύπου Siemens, MAN κλπ.
Συγκεκριμένα:
Η σύμβαση – πλαίσιο του ελληνικού Δημοσίου με την TKMS (Thyssen Krupp Marine Systems) και την «Αμπού Ντάμπι Μαρ» θα στοιχίσει στον φορολογούμενο περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ εφέτος και συνολικά 1,32 δισ. ευρώ. Σε μία εποχή λοιπόν που ψηφίζουμε “ΝΑΙ” στο ΔΝΤ γιατί “δεν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις”, χαρίζουν σε Γερμανούς και Άραβες κολοσσιαία ποσά από το υστέρημα του λαού.
– Θα πρέπει να γίνει δεκτός ο «Παπανικολής» (σ.σ. το υποβρύχιο που… έγερνε) για το οποίο το ελληνικό Δημόσιο έχει ανακοινώσει ότι θα το πουλήσει αλλού… Έχετε διανοηθεί τέτοιο ασύλληπτο αίσχος; Υποτίθεται ότι το ταξίδι είχε κύριο στόχο να “ξεφορτωθούμε” το υποβρύχιο που υπό άλλες συνθήκες έπρεπε να επιστραφεί και να απαιτήσουμε μία γενναία αποζημίωση. Μπράβο στο ΠΑΣΟΚ.
και το κορυφαίο…
– Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται ότι δεν θα εγείρουν απαιτήσεις που προκύπτουν από προηγούμενες συμφωνίες. Αν σε αυτήν τη διατύπωση περιλαμβάνεται και η ακύρωση της δυνατότητας της ελληνικής πλευράς να εγείρει αστικές απαιτήσεις κατά της TKMS για τις προηγούμενες δύο συμβάσεις, εφόσον αποδειχθεί δωροδoκία Ελλήνων αξιωματούχων, δεν καλύπτεται, κατά την άποψη της ελληνικής πλευράς, η περίπτωση αυτή από τη συγκεκριμένη διατύπωση. Επισημαίνεται, ότι το Ανώτατο Aκυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας έχει αποφανθεί ότι η ζημιά εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου τεκμαίρεται και μόνο από το γεγονός της εκταμίευσης από τα ταμεία της πωλήτριας εταιρείας κεφαλαίων για «μαύρες πληρωμές».
Μην αναρωτιέστε, θα εγερθούν ακριβώς οι ίδιες απαιτήσεις που έγειρε ο κύριος Βουρλούμης για τις καταστροφικές συμφωνίες με τη Siemens.
Για να δούμε τώρα πόσοι από το κοινοβούλιο έχουν τα κότσια. Όποιος δεν αντιδράσει, είναι απλά συνένοχος.