Tο 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ που θα πραγματοποιηθεί την προσεχή άνοιξη, θα είναι ένα από τα ιστορικότερα συνέδρια του κόμματος, καθώς αναμένεται να εκλέξει το νέο Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και να διαμορφώσει τη νέα στρατηγική του κόμματος σε σχέση με τα νέα δεδομένα για τη χώρα.Η Αλέκα Παπαρήγα φέρεται αποφασισμένη να παραδώσει τα ηνία του κόμματος μετά από 21 χρόνια στη ανώτατη κομματική θέση, παρά τις επιφυλάξεις που υπάρχουν ακόμη, ενώ στις παρασκηνιακές ζυμώσεις που φουντώνουν μέρα με τη μέρα, ακούγονται τα ονόματα των Νίκου Σοφιανού και Θανάση Παφίλη, ως επικρατέστερων υποψηφίων για τη νέα ηγεσία του κόμματος,
Ακούγονται επίσης ονόματα όπως των νέων ηλικιακά στο πρότυπο «Τσίπρα», Γιάννη Πρωτούλη επί χρόνια γραμματέα της ΚΝΕ και του δημοσιογράφου-συγγραφέα Νίκου Μπογιόπουλου, ενώ σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες η κα Παπαρήγα προωθεί την υποψηφιότητα του 58χρονου πρώην βουλευτή Ευβοίας και μέλους του Πολιτικού Γραφείου Γιώργου Μαρίνου.
Να σημειωθεί ότι ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε το κυριακάτικο φύλλο του τις θέσεις του κ. Μαρίνου υπό τον τίτλο:
«Ορισμένα ζητήματα στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος μέσα από την πείρα του ΚΚΕ», στις οποίες μεταξύ άλλων τονίζει:
«Πρώτα απ’ όλα είναι ανάγκη να καταπολεμηθεί η λογική του «μικρότερου κακού».
Η λογική αυτή οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές στήριξης της σοσιαλδημοκρατίας στο όνομα του περιορισμού της εκλογικής δύναμης της «δεξιάς».
Οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές ουράς γενικότερα απέναντι σε αστικά κόμματα στο όνομα της αντιμετώπισης φασιστικών, ακροξεξιών σχημάτων. Η πείρα είναι πολύ αρνητική.
Δεύτερο, το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει πολιτική, προγραμματική ή εκλογική συνεργασία, με κόμματα που προγραμματικά δεν έχει καμία σχέση όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Δημοκρατική Αριστερά».
Τα κόμματα αυτά είναι υπερασπιστές του καπιταλισμού, είναι υπερασπιστές της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που η στρατηγική της, οι πολιτικές της, τα μέτρα που παίρνει αντιστοιχούν στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών.
Στρέφονται αποδεδειγμένα κατά των λαών και η λυκοσυμμαχία αυτή δεν αλλάζει, επειδή το λέει η μια ή άλλη οπορτουνιστική δύναμη στην Ελλάδα. Επειδή το λέει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που καλλιεργεί αυταπάτες κατά των εργαζομένων και τους εγκλωβίζει στη λογική του ευρωμονόδρομου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Δημοκρατική Αριστερά» υποστηρίζουν την ειρηνική συνύπαρξη της εργασίας με το κεφάλαιο και καλλιεργούν αυταπάτες πως μπορεί να εφαρμοστεί «ανάπτυξη» που θα ικανοποιεί και τα δύο μέρη που αποδεδειγμένα έχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα.
Πρόκειται για κόμματα που εχθρεύονται τον επιστημονικό σοσιαλισμό, που συκοφαντούν το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες.
Το κόμμα της «Δημοκρατικής Αριστεράς», που προέρχεται από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, διέψευσε πολύ γρήγορα φίλους μας από το εξωτερικό που το κατέτασσαν στους εν δυνάμει συμμάχους του ΚΚΕ. Το κόμμα αυτό, αφού πήρε την ψήφο του λαού συνεργάστηκε μετεκλογικά με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην τρικομματική κυβέρνηση και συμμετέχει στην εφαρμογή της σημερινής πολύ σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής.
Καμία κυβέρνηση που διαχειρίζεται τον καπιταλισμό, την εξουσία των μονοπωλίων και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, καμία κυβέρνηση που υλοποιεί πρόγραμμα που βασίζεται στα κέρδη των καπιταλιστών, στην ανταγωνιστικότητα, στην παραγωγικότητα και την κερδοφορία των μεγάλων οικονομικών ομίλων, δεν μπορεί να ακολουθήσει πολιτική προς όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Αργά ή γρήγορα, οι υποσχέσεις περί «ανακούφισης» του λαού θα ξεφουσκώνουν, θα αποδεικνύονται λόγια του αέρα και η αναμονή, οι προσδοκίες για κάτι καλύτερο θα δίνουν τη θέση τους στην απογοήτευση του λαού, στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος»
himaira.blogspot.com