Δεν μας σώζετε, μας πεθαίνετε… (επιστολή στον πρωθυπουργό)
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Σας αποστέλλω αυτή την επιστολή ως την τελευταία προσπάθεια που μπορεί να κάνει ένας πολίτης ώστε να καταφέρει να βγάλει από τον λίθαργο ένα αποτυχημένο πολιτικό σύστημα.
Έχω γεννηθεί πριν από 42 χρόνια, μέσα στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας, χρόνια τα οποία δεν θυμάμαι γιατί ήμουν πολύ μικρός. Τώρα όμως ζω στα χρόνια μιας άλλης ιδιότυπης και παράξενης δικτατορίας και το δυστύχημα είναι ότι πλέον αυτά τα χρόνια τα βιώνω καθημερινά τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Είμαι πολύτεκνος, ανήκω σε μια από τις κατηγορίες των ανθρώπων που προεκλογικά είχατε δεσμευτεί ότι θα στηρίξετε και σχεδόν 4 μήνες μετά την εκλογή σας μας διώκετε και μας μεταχειρίζεστε ως εγληματίες. Θέλετε να μας μειώσετε ή και να μας κόψετε τελείως το πενιχρό επίδομα που μας δίνει το κράτος και το οποίο φτάνει μετά βίας για την αγορά γάλακτος για τα παιδία μας, προφασιζόμενοι όπως είπε και ο κ. Γεωργιάδης στον ΣΚΑΪ, τον πόλεμο που έχει αυτή την στιγμή η Ελλάδα. Εγώ όμως κύριε Σαμαρά γνωρίζω ότι στον πόλεμο οι ανώτεροι αξιοματικοί πολεμούν ΑΜΙΣΘΟΙ και προσπαθούν να εξηψώσουν το ηθικό των στρατιωτών που δίνουν τη ζωή τους στις μάχες. Στην δική μας περίπτωση τα τελευταία 2,5 χρόνια οι ανώτεροι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Όχι απλώς δεν δουλεύουν αμισθοί αλλά κάνουν ότι μπορούν για να εξαθλιώσουν και να καταρρακώσουν το ηθικό τον στρατιωτών, δηλαδή των Ελλήνων πολιτών. Τελικά με ποιόν έχετε πόλεμο κύριε Πρωθυπουργέ; Μήπως έχετε πόλεμο τους κατοίκους αυτής της χώρας; Γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται όλα αυτά τα μέτρα που παίρνετε εις βάρος μας. Προσπαθείτε με νύχια και με δόντια να εξαφανίσετε την Ελληνική οικογένεια, βάζετε φόρους και τεκμήριο στα παιδιά μας σαν να είναι ακίνητη περιουσία. Αυτά τα παιδιά όμως σε λίγα χρόνια θα πάνε στο στρατό και θα βγουν έξω να δουλέψουν, θα κάνουν νέες οικογένειες ώστε να διατηρηθεί και να μεγαλώσει το έθνος μας και τέλος θα εξασφαλίσουν το επιστημονικό προσωπικό του τόπου αυτού ώστε να μπορεί αυτός ο τόπος να μεγαλουργήσει.
Αντί λοιπόν να κάνετε ότι είναι δυνατόν για να μπορέσει ο κόσμος να επιζήσει και να προχωρήσει, εσείς κάνετε ότι είναι δυνατόν για το αντίθετο. Λίγους μήνες νωρίτερα λέγατε και ορκιζόσασταν ότι δεν συνενείται στο λάθος της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αλλά από τον προηγούμενο Νοέμβριο γίνατε ο συνεχιστής του λάθους και μάλιστα απειλούσατε και απειλείτε τον κόσμο με το φάντασμα της χρεωκοποίας και της δραχμής. Λέτε ότι αν συμβούν αυτά δεν θα υπάρχουν φάρμακα, τρόφιμα και καύσιμα. Και σας ερωτώ: με ποιο νόμισμα είμαστε στην κατάσταση που είμαστε; Με ποιό νόμισμα έχουμε 3500 αυτοκτονίες σε 2,5 χρόνια; Με ποιο νόμισμα έχουμε 1.500.000 άνεργους; Με ποιο νόμισμα έχουμε γεμάτα ράφια με τρόφιμα, με φάρμακα και καύσιμα, αλλά τους πολίτες να μην μπορούν να τα προμηθετούν; Μήπως αυτό το νόμισμα το λένε ευρώ; Έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε συμφωνία ακόμη και με τα τρίχρονα παιδιά μας πριν μπούμε στο σούπερ μάρκετ να μην ζητήσουν τίποτα περισσότερο από το γάλα τους γιατί δεν έχουμε λεφτά για τίποτε άλλο.
Πόσο λοιπόν αίμα πρέπει να χυθεί και πόσο εξαθλίωση πρέπει να υπάρξει ώστε επιτέλους να λειτουργήσετε σαν πραγματικός και αγνός ηγέτης ώστε να χτυπήσετε το χέρι στο τραπέζι και να διώξετε τους δήθεν ευρωπαίους εταίρους μας και να προχωρήσετε με ανδρεία μπροστά;
Ξέρω ότι θα πείτε πως είμαστε μικροί και αδύναμοι και ότι χρειαζόμαστε την βοήθειά τους. Όμως εγώ θα σας θυμίσω πως η ιστορία μας δείχνει ότι πάντα είμασταν μόνοι και ότι αβοήθητοι έχουμε καταφέρει τα ακατόρθωτα. Επίσης θα σας αναφέρω και το παράδειγμα της Ισλανδίας η οποία πτώχευσε, αλλά επειδή δεν προσκήνησε τους κοινούς μας φίλους τώρα είναι σε τροχιά ανάπτυξης, και είναι μόνο 300.000 κάτοικοι, πολύ πιο λίγοι από εμάς.
Εμείς (η κυβέρνηση) όμως συνεχίζουμε και ακολουθούμε την προδιαγεγραμένη πορεία προς τον θάνατο, γνωρίζουμε ότι όλο αυτό είναι λάθος και συνεχίζουμε χωρίς φρένα και χωρίς κανένα δισταγμό. Φροντίζετε και το τελευταίο κομμάτι της ελληνικής επιχειρηματικότητας, την μικρομεσαία επιχείρηση, να την εξαφανίσετε καταργόντας τελείως το αφορολόγητο όριο και φορολογόντας το πρώτο ευρώ. Εξωθείτε τον κόσμο αυτό να κλείσει τις επιχειρήσεις του, να μείνει άνεργος και να οδηγηθεί στην πείνα, στην εξαθλίωση και στην κλεψιά για να ζήσει.
Φτάνει ως εδώ, μην μας σώζετε άλλο, δεν το θέλουμε. Είναι καιρός να σκεφτείτε ότι με όλα αυτά που κάνετε εξαφανίζετε ένα ολόκληρο έθνος. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει πρωθυπουργός των Ελλήνων αλλά των μεταναστών. Η Ελλάδα συρρικνώνετε και πεθαίνει καθημερινά.
Με τιμή
Καϊτελίδης Θεόδωρος.
