Ποιός θυμάται τη Δαμανάκη να “Ξεσηκώνει” τους εργάτες των ναυπηγείων το ’84…

Εργάτη πολέμα, σου πίνουνε το αίμα! Κραύγαζε η γνωστή φωνή του “Εδώ Πολυτεχνείο” αλλά “Μούγκα για Ιωαννίδη”.
Όλοι πίστευαν τότε ότι θα γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, θα κάαααθονται και θα βρέχει χρήμα.
Κάπως έτσι καταστράφηκε μία από τις σημαντικότερες φάμπρικες στην Ελλάδα.
Ένα μέρει βέβαια η Δαμανάκη είχε δίκιο.
Οι Γερμανοί τσέπωσαν κάτι δις.
Ο σύντροφος Άκης, και οι σοσιαληστές, κάτι εκατομμύρια.
Όντως ήπιαν αίμα, ολόκληρου του Ελληνικού λαού.
Και στο Πέραμα τώρα, αντηχεί σποραδικά άλλο σύνθημα.
“Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία”.
Ας ρίξουν και μία ματιά στην περιουσιακή κατάσταση της κυρίας Δαμανάκη, για να δουν ακριβώς που είναι το “αίμα”.
Α, και στις συνδικαλιστάρες τους που δεν γνώριζαν τι θα πει καλέμι και τώρα από τις Εκάλες, δεν ξέρουν που πέφτει το Πέραμα…