Έπειτα από αυτόν τον σάλο που συνέβη στην Ρόδο, και με τον άλλο, που ακολούθησε τον προηγούμενο σύμφωνα με την απρόσμενη απόφαση των δικαστών εισαγγελέων, να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, όλοι ξέρουμε ποιοί, μετέβη στο νησί ομάδα ελεγκτών του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με την αποστολή να διερευνήσει το τι ακριβώς έχει συμβεί μελετώντας δικογραφίες και το σκεπτικό της απόφασης αυτών.
Ακολούθησαν δε «καπάκι» και άνευ ουδεμίας χρονοτριβής απρόσμενα, όπως με πολλές άλλες υποθέσεις, ανακοινώσεις των ενώσεων αυτών ενάντιες με την απόφαση ελέγχου των συναδέλφων τους, σαφής προσπάθεια αντιστροφής της ορθής ρύσης που λέει πως «και οι κρίνοντες κρίνονται». Λες και ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν υπάρξει ανάλογα περιστατικά που καταλήξαν ακόμα και σε φυλακίσεις των μέχρι εκείνη την στιγμή «φερομένων» που δεν πρόκα αν να φύγουν στο εξωτερικό.
Από τα ανωτέρω εξάγεται το συμπέρασμα ότι στην χώρα μας κανένας δεν δέχεται να ελέγχεται ή και να υπάρχει πουθενά έλεγχος. Και αυτό είναι ένα από τα κύρια συστατικά που οδηγούν στην παρακμή που μας μαστίζει παντού, και σε όλα μας. Ακατάσχετη. Και χωρίς να χρειάζεται άλλη, από τις πολλές που υπάρχουν, αιτιολόγηση λήψης μέτρων κατά της συγκεκριμένης νοσηρότητας, που έφτασε ακόμα και στην Βουλή μέσα.