Στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν δραστικές λαϊκές διαμαρτυρίες για την σύλληψη του δήμαρχου Ιμάμογλου, οποίος Ιμάμογλου όλως συμπτωματικά είναι και ο διεκδικητής της Προεδρίας στη Τουρκία απο τον εν ισχύ πολυχρονεμένο, που όμως αυθόρμητες, όλες, και μαζικές, οι διαμαρτυρίες είναι, και όχι οργανωμένες από την εγκληματική οργάνωση της οποίας ο δήμαρχος φέρεται ως ηγέτης.
Έχει καταλήξει λοιπόν διεθνές Μότο η έκφραση ύπαρξης ανεξάρτητης δικαιοσύνης, ιδιαίτερα στα κράτη όπου η λαϊκή βούληση, οφθαλμοφανέστατα, υπερισχύει συντριπτικά κατά της βούλησης των κυβερνήσεων. Ακριβώς σε κάτι τέτοιες συγκυρίες κάθε μειοψηφούσα κυβερνητική παράταξη τονίζει το «ανεξάρτητο» της δικαιοσύνης οι αποφάσεις της οποίας αποφαίνονται όλες, μα όλες, να αποδίδουν το δίκαιο στα μέτρα τους.
Αυτό λοιπόν ζούμε το τελευταίο διήμερο στην Κωνσταντινούπολη με αποφάσεις που διίστανται της γνώμης των εκεί ξεσηκωμένων.
Ας μην αναφερθούμε για τις των Αθηνών τέτοιες προφυλάσσοντας έτσι την ….όραση μας.
Τελικά η κυβέρνηση πρωτίστως και ο Τριαντόπουλος μετά μαζί αποφάσισαν να μην κριθεί ο τελευταίος από την προανακριτική της Βουλής για ευθύνες στα Τέμπη, επειδή ο Υπουργός αποφάσισε να κριθεί από τον φυσικό (φυσικό!) του δικαστή. Λες και η προανακριτική είναι ένας αφύσικος τέτοιος! Τότε γιατί ομόθυμα με την Νέα Δημοκρατια την ψηφίσανε;
Μήπως κάποιος μειοψηφώντας μέσα στη Βουλή είχε πάλι δίκαιο;