Οταν η Εθνική Πινακοθήκη αρνήθηκε να φιλοξενήσει έργα του Νίκου Φλωρου για το 1821

Με τον θόρυβο από την υπόθεση των τεσσάρων έργων του Χριστόφορου Κατσαδιώτη στην έκθεση «Η Σαγήνη του Αλλόκοτου» στον Ενδιάμεσο Χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης να μην έχει κοπάσει (σ.σ.: μόλις χθες έγινε γνωστό πως με απόφαση της διευθύντριας Συραγώς Τσιάρα τα βλάσφημα έργα που βανδαλίστηκαν από τον βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Νίκο Παπαδόπουλο θα κρεμαστούν εκ νέου στον τοίχο της έκθεσης, δίνοντας έτσι πάλι την ευκαιρία στους επισκέπτες να «απολαύσουν» μεταξύ των έργων την Παναγία με τσιγάρο κρατώντας το θείο βρέφος ως… τέρας), η «Espresso» αποκαλύπτει πως η διοίκηση της Εθνικής Πινακοθήκης και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έχουν επιλεκτικές ευαισθησίες όσον αφορά τα έργα τέχνης, ειδικά μάλιστα όταν εκείνα έχουν μια εθνική υπόσταση!

Από τη Μαρία Ανδρέου

Οπως, λοιπόν, θα αποκαλύψουμε σήμερα, η Εθνική Πινακοθήκη, που αγαπά εικαστικά τη βλάσφημη «Σαγήνη του Αλλόκοτου», είπε ένα μεγαλοπρεπές «όχι» στον διεθνώς καταξιωμένο γλύπτη Νίκο Φλώρο ακόμα και όταν εκείνος πρόσφερε δωρεάν έργα του από την έκθεση «Ηρωες από Μέταλλο – 1821» με ψηφιδωτά γλυπτά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και της Τζαβέλενας!

Oύτε καν στο ντεπό

Μια έκθεση που, όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες, είχε επισκεφθεί στο Μουσείο Λαογραφίας της Βικτωρίας Καρέλια στην Καλαμάτα όταν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας η Κατερίνα Σακελλαροπούλου! Μάλιστα, ο Νίκος Φλώρος, που υμνείται στο εξωτερικό για τα μοναδικά του έργα για τη Μαρία Κάλλας, είχε εκφράσει την επιθυμία να δωρίσει την ελληνική σημαία (ένα τεράστιο ψηφιδωτό σε αλουμίνιο) ακόμα και αν το συγκεκριμένο έργο τοποθετούνταν στο ντεπό της Εθνικής Πινακοθήκης (την αποθήκη, με άλλα λόγια), σε περίπτωση που θέλουν να το αξιοποιήσουν μελλοντικά, με τη διοίκηση να απαντά και σε αυτό αρνητικά! Και μια και αναφερόμαστε στα αλουμίνια ψηφιδωτά γλυπτά του Νίκου Φλώρου, να σημειώσουμε πως πρόκειται για μια μοναδική τεχνική σε παγκόσμια πατέντα, με τα γιγάντια έργα ύψους 2,5 μέτρων και πλάτους 2 μέτρων να έχουν εκτεθεί υπό την παρουσία πρωθυπουργών και προέδρων σε σημαντικές εθνικές πινακοθήκες ανά τον κόσμο!

Αλλά μάλλον για τη διευθύντρια Συραγώ Τσιάρα αυτά είναι ψιλά γράμματα! Οταν, λοιπόν, η «Espresso» ήρθε σε επικοινωνία με τον Νίκο Φλώρο, σε ερώτησή μας, με αφορμή τα λαμπρά εγκαίνια της έκθεσής του για το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας στον Ναό του Αγίου Θεοδώρου στη Ρώμη, για το αν η Εθνική μας Πινακοθήκη διαθέτει κάποιο έργο του στη συλλογή της, η απάντησή του ήταν αποκαλυπτική: «Οχι, δεν έχει! Μάλιστα, πριν από λίγους μήνες πρότεινα να εκθέσω έργα μου στην Πινακοθήκη, αλλά ενημερώθηκα ότι το πρόγραμμα εκθέσεων είναι ήδη κλεισμένο για τα επόμενα χρόνια μέχρι και το… 2030! Ακόμη και όταν προσφέρθηκα να δωρίσω ένα έργο μου, την ελληνική σημαία, δεν έλαβα καμία απάντηση, ούτε ένα “σας ευχαριστούμε πολύ”, και μου έκανε εντύπωση. Στενοχωρήθηκα, αλλά προφανώς η διοίκηση της Εθνικής Πινακοθήκης έχει άλλες προτεραιότητες. Ετσι αποφάσισα να δωρίσω κάποιο έργο μου από τους “Ηρωες από Μέταλλο – 1821” στο εξωτερικό! Ηδη έχω αρχίσει συζητήσεις με κρατικό φορέα και με σπουδαία πινακοθήκη. Ξέρετε, αυτά τα έργα είναι πολύ ακριβά και κοστίζουν, και μόνο θετικό πρόσημο έχουν».

Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, πώς τα έργα του Νίκου Φλώρου, που έχουν εκτεθεί σε μεγάλα μουσεία και κρατικές πινακοθήκες ανά τον κόσμο, δεν είναι αρκετά ενδιαφέροντα (ειδικά μάλιστα όταν έχουν κεντρικό τους θέμα την Επανάσταση του 1821) για την Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας, υπό τη διεύθυνση της Συραγώς Τσιάρα, που, σημειωτέον, είχε διατελέσει για χρόνια διευθύντρια στο Σύγχρονο Μουσείο Τέχνης.

Ούτε σε δωρεά

Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει στην «Espresso» ο διεθνούς φήμης εικαστικός, ακόμα και όταν προσφέρθηκε να δωρίσει ένα από τα γλυπτά του, έργο αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ και μάλιστα την ελληνική μας σημαία, δεν έλαβε καμία… απάντηση. Απόλυτη σιωπή για ένα έργο ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας, που θα μπορούσε να ήταν έστω και στην αποθήκη της Εθνικής Πινακοθήκης ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Κι όμως, η Ελλάδα που ζητά πίσω τα Γλυπτά του Παρθενώνα, που δίνει αγώνες, περιφρονεί τους σύγχρονους εικαστικούς καλλιτέχνες που αποτυπώνουν τον συνολικό εθνικό βίο και την εθνική συλλογική συνείδηση στο σήμερα, ενώ αυτός θα έπρεπε να ήταν ο στόχος τους, σύμφωνα με το καταστατικό της Εθνικής Πινακοθήκης.

Οταν δε ρωτήσαμε τον Νίκο Φλώρο αν θεωρεί ότι η Εθνική Πινακοθήκη υπό τη διεύθυνση της Συραγώς Τσιάρα συνεχίζει να λειτουργεί σαν ένα κλειστό κλαμπ εκλεκτών, απορρίπτοντας καθετί που δεν ταιριάζει στο δικό της κάδρο, όπως υποστηρίζει τελευταία ένα μεγάλο μέρος από την καλλιτεχνική κάστα και τους ειδικούς της τέχνης, εκείνος απλώς χαμογέλασε… Και ενώ, λοιπόν, η παγκόσμια εικαστική κοινότητα έχει αγκαλιάσει το πανέμορφο ατσάλινο άγαλμα της Μαρίας Κάλλας, που θα κάνει τον γύρο του κόσμου -υπάρχουν χιλιάδες επίσημες προσκλήσεις από Παρίσι, Βιένη, Λισσαβόνα, Νέα Υόρκη, αλλά η Εθνική μας Πινακοθήκη αδιαφόρησε για τα έργα του με τους ήρωες του 1821, ο ίδιος με ταπεινότητα αναφέρει: «Ευτυχώς, η τέχνη δεν σταματά. Και η Ιστορία έχει καλή μνήμη.

Εκείνοι που την έγραψαν με σημαντικά έργα μένουν. Το θέμα είναι πώς θα σε θυμάται κανείς και με τι συναισθήματα. Ο κόσμος δεν ξεχνά ποτέ, ούτε το μυαλό του καθενός μας το συναίσθημα που του δημιούργησε μια όμορφη μελωδική μουσική, ένα ωραίο γλυπτό που τον ταξίδεψε, ένα κυκλωτικός παραδοσιακός χορός, μια καλοκουρδισμένη, με τεχνική και νοήματα πανανθρώπινων αξιών παράσταση με μεστές ερμηνείες, αυτό γίνεται ανάμνηση, παρακαταθήκη, τροφή στην ψυχή, κάλλος για την όραση και πολιτιστική κληρονομιά με διαχρονικότητα». Το σίγουρο, όμως, είναι πως και μετά τη σημερινή αποκάλυψη τόσο η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Συραγώ Τσιάρα όσο και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που την τοποθέτησε, είναι έκθετες στα μάτια και στη συνείδηση της κοινής γνώμης!

Οι ατομικές και ομαδικές εκθέσεις του εικαστικού

Και για να σας δώσουμε να καταλάβατε σε ποιον εικαστικό είπε «όχι» η Εθνική Πινακοθήκη θα δημοσιεύσουμε τις εκθέσεις και τις βραβεύσεις του Νίκου Φλώρου, του οποίου η τεχνική δημιουργίας γλυπτών έργων με πρώτη ύλη αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών επιλέχθηκε από το εκπαιδευτικό σύστημα της Βραζιλίας ώστε να ενταχθεί στα σχολικά εγχειρίδια!

Ατομικές εκθέσεις:

• Ιδρυμα Ελληνικού Κόσμου (Foundation of the Hellenic World), Αθήνα, Ελλάδα, 2008
• Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, 2011
• Grace: Symbol of Change, Μόντε Κάρλο, 2012
• Παλάτι Metropole, Μόντε Κάρλο, 2012
• Εθνικό Μουσείο Γυναικών στις Τέχνες, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ, 2012
• Μέγαρο Μελάς, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, Αθήνα, Ελλάδα, 2013
• Teatro Communale, Μπολόνια, Ιταλία, 2013
• Κρατικό Μουσείο και Καταφύγιο «Tsaritsyno», Μόσχα, Ρωσία, 2013
• Grand Hotel Majestic «Gia» Baglioni, Μπολόνια, Ιταλία, 2013
• Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, Ρόδος, 2015
• Ηρωες από μέταλλο, Συλλογή Βικτωρία Γ. Καρέλια, 2021, Καλαμάτα, Ελλάδα [7][8][9]
• Πλατεία Συντάγματος του Μετρό Αττικό, Αθήνα, Ελλάδα
• Γκαλερί Art Cargo, Ελληνογερμανική Εκθεση, Αθήνα, Ελλάδα
• Ελληνικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη, Παλάτι Hofburg, Βιένη, Αυστρία

Ομαδικές εκθέσεις:

• Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney
• Μητροπολιτική Λέσχη
• Γαλλική Εταιρία Κληρονομιάς
• Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, Ελλάδα
• Παλάτι Hofburg, Βιένη, Αυστρία
• Ιστορικό Μουσείο Αίγινας, Ελλάδα
• Τράπεζα Πειραιώς, Αθήνα, Ελλάδα
• Μουσείο Πιερίδη «Athinais», Αθήνα, Ελλάδα
• Art Meets Media, Αθήνα, Ελλάδα
• Παλάτι Hofburg, Βιένη, Αυστρία
• Γενικό Προξενείο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Βραβεύσεις:

• Grand prize για το έργο – κοστούμι «Red Queen Elizabeth» από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης και Κοστουμιών
• Grand prize για το έργο – κοστούμι «Silver Elizabeth I» από την «Young Friends Heritage Society»
• Χρυσό μετάλλιο Τεχνών και Επιστημών από το Albert Schweitzer Foundation, 2011
• Global Thinkers Forum Excellence Award για την αριστεία και την καινοτομία, 2013