Η Ευρώπη είναι τόσο νευρική και φοβισμένη όσο ποτέ εδώ και δεκαετίες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις χώρες στην ανατολική πλευρά της γηραιάς ηπείρου, που είτε συνορεύουν με τη Ρωσία ή τη Λευκορωσία είτε είναι άμεσοι γείτονες της Ουκρανίας.
Πόσο προετοιμασμένες είναι να αμυνθούν σε περίπτωση πιθανής νέας ρωσικής επίθεσης; Αυτό το ερώτημα αναλύει η γερμανική «Süddeutsche Zeitung» (ZT), η οποία κάνει μια ανασκόπηση της τρέχουσας κατάστασης στις χώρες της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ – από τη Φινλανδία, τις χώρες της Βαλτικής έως τη Ρουμανία.
Η Φινλανδία βασίζεται κυρίως στις δικές της δυνάμεις
Στη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία, οι πολίτες λαμβάνουν ενημερωτικά φυλλάδια για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Σε μια πρόσφατη έρευνα, το 53 τοις εκατό των Σουηδών δήλωσε ότι θα ήταν πρόθυμοι να πολεμήσουν για τη χώρα τους εάν ξεσπούσε πόλεμος.
Για σύγκριση: στις ΗΠΑ, μόνο το 41 τοις εκατό συμμερίζεται αυτήν την τάση και στη Γερμανία – μόλις το 23 τοις εκατό.
Στη Φινλανδία, η οποία έχει 1.330 χιλιόμετρα σύνορα με τη Ρωσία, το 78% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα ήταν έτοιμο να υπερασπιστεί τη χώρα τους, γράφει το γερμανικό δημοσίευμα.
Από τη σοβιετική εισβολή τον χειμώνα του 1939/1940, όταν καμία άλλη χώρα δεν ήρθε να την βοηθήσει, η Φινλανδία ακολούθησε το δόγμα ότι πρέπει να είναι σε θέση να αμυνθεί.
Η χώρα δεν αφοπλίστηκε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και τώρα διαθέτει το ισχυρότερο πυροβολικό των Ευρωπαίων εταίρων της στο ΝΑΤΟ μετά την Τουρκία, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αγοράσει 64 μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ακόμη και πριν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ το 2023, η Φινλανδία ξόδευε ήδη περισσότερο από το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα.
Αν και οι Φινλανδικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν μόνο 24.000 ενεργούς στρατιώτες, έχουν έναν από τους μεγαλύτερους εφεδρικούς στρατούς στην Ευρώπη: 900.000 από σχεδόν 5,5 εκατομμύρια κατοίκους είναι εγγεγραμμένοι ως έφεδροι, με 280.000 από αυτούς να μπορούν να κινητοποιηθούν πολύ γρήγορα, επισημαίνει το Κέντρο.
Υπάρχουν επίσης καταφύγια για ολόκληρο σχεδόν τον πληθυσμό. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, η Φινλανδία υιοθέτησε την πιο σκληρή στάση από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στον ανατολικό γείτονά της τη Ρωσία: όταν μετανάστες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και τη Σομαλία εμφανίστηκαν στα συνοριακά περάσματα της Φινλανδίας το φθινόπωρο του 2023, η Φινλανδία έκλεισε όλες τις διελεύσεις και ψήφισε νόμο που τους επέτρεπε να τους επιστρέφει, παρόλο που αυτό αντίκειται στους κανονισμούς της ΕΕ.
Τα τελευταία δύο χρόνια, τα σύνορα έχουν ενισχυθεί με φράκτες και ανιχνευτές κίνησης και τώρα συζητείται ακόμη και η χρήση ναρκών κατά προσωπικού, αναφέρει η Süddeutsche Zeitung.
Οι διαφορές μεταξύ των χωρών της Βαλτικής, της Πολωνίας και της Σλοβακίας
Στις χώρες της Βαλτικής, οι άνθρωποι αισθάνονται προστατευμένοι μόνο επειδή είναι μέρος του ΝΑΤΟ.
Με τους μικρούς πληθυσμούς τους (περίπου 6,1 εκατομμύρια άτομα), η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία θα πρέπει να υπερασπιστούν ένα σημαντικό έδαφος – περίπου το μισό μέγεθος της Γερμανίας.
Από την άποψη αυτή, το Κέντρο υπενθυμίζει ότι τα κράτη της Βαλτικής έχουν πρόσφατα αυξήσει σοβαρά τις αμυντικές τους δαπάνες: τα επόμενα χρόνια θέλουν να επενδύσουν μεταξύ 3 και 6% του ΑΕΠ για αυτόν τον σκοπό.
Ο πληθυσμός και οι πολιτικοί εγκρίνουν αυτές τις δαπάνες, παρόλο που συσσωρεύουν σημαντικό χρέος.
Οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία αποδίδουν επίσης μεγάλη σημασία στη στρατιωτική εκπαίδευση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, αναφέρει επίσης η δημοσίευση.
Ο πολωνικός στρατός ξεπερνά τώρα τα 200.000 άτομα και η δύναμή του πρόκειται να αυξηθεί κατά άλλους 100.000 στρατιώτες. Οι εθελοντικές ημέρες στρατιωτικής εκπαίδευσης είναι πολύ δημοφιλείς μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Πολωνία και τα μαθήματα στρατιωτικής εκπαίδευσης αποτελούν μέρος του προγράμματος σπουδών στα πολωνικά σχολεία. Ο αμυντικός προϋπολογισμός φέτος ανέρχεται στο 4,7% του ΑΕΠ και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω.
Διαφορετική είναι η κατάσταση στη Σλοβακία, της οποίας ο πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο κατηγορεί το ΝΑΤΟ και τη Δύση για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Και παρόλο που οι διαμαρτυρίες για την εγγύτητά του με τη Ρωσία εντείνονται, ο Φίτσο έχει επίσης ένθερμους υποστηρικτές.
Μερικοί ιστορικοί εξηγούν αυτή την προσκόλληση στη Ρωσία εν μέρει από τη μακρά περίοδο της ουγγρικής κυριαρχίας, και πολλοί βλέπουν τώρα τον πανσλαβισμό και τη Ρωσία ως εγγύηση της ανεξαρτησίας της χώρας.
Πάνω από όλα, ωστόσο, η Μόσχα επηρεάζει μαζικά την κοινή γνώμη με ψεύτικες ειδήσεις και δίκτυα τρολ. Σχεδόν το 50 τοις εκατό των Σλοβάκων λαμβάνουν τις πληροφορίες τους κυρίως από το Facebook και είναι ακριβώς στα κοινωνικά δίκτυα που ευδοκιμεί η παραπληροφόρηση, επισημαίνει το Κέντρο.
Η αβεβαιότητα είναι ιδιαίτερα υψηλή στη Ρουμανία
Η Γηραιά Ήπειρος θα πρέπει να αμυνθεί αποτελεσματικότερα στο νοτιοανατολικό τμήμα της. Η αεροπορική βάση Mihai Cogalnicanu στη Ρουμανία βρίσκεται υπό κατασκευή με διαδρόμους, αποθήκες καυσίμων και κτίρια για 10.000 στρατιώτες και μέχρι το 2030 πρόκειται να γίνει η μεγαλύτερη βάση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Το περασμένο καλοκαίρι, οι ΗΠΑ μετέφεραν εκεί δύο βομβαρδιστικά B-52 μεγάλης εμβέλειας.
Το γερμανικό δημοσίευμα επισημαίνει επίσης τους κύριους λόγους για τους οποίους μια βάση του ΝΑΤΟ χτίζεται στη Νοτιοανατολική Ευρώπη: πρώτον, η εγγύτητα στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία μετά τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία είναι πλέον αρένα εχθροπραξιών, και δεύτερον, η Ρουμανία θεωρούνταν πάντα ο πιο αξιόπιστος εταίρος μεταξύ των χωρών που συνορεύουν με τη Μαύρη Θάλασσα – τόσο με την ΕΕ όσο και με το ΝΑΤΟ.
Γι’ αυτό και η ασφάλειά του έχει υψηλό τίμημα, σχολιάζει το Κέντρο.
Η επέκταση της βάσης Mihai Cogalnicanu πληρώνεται από τη Ρουμανία, η οποία το 2024 δαπάνησε το 2,25% του ΑΕΠ της για την άμυνα.
Στη Ρουμανία, η αβεβαιότητα σχετικά με την παγκόσμια κατάσταση είναι ευρέως διαδεδομένη.
Η χώρα έχει πληγεί σοβαρά από τον πόλεμο στην Ουκρανία: ξανά και ξανά drones εισέρχονται στο ρουμανικό έδαφος. Οι προμήθειες σιτηρών από την Ουκρανία διέρχονται από το λιμάνι της Κωνστάντζας και η Ρουμανία παρέχει τεράστια υποστήριξη στην Ουκρανία, αν και η φύση και το ποσό της βοήθειας κρατούνται μυστικά.
Ο φόβος για τη Ρωσία είναι ιστορικά εξαρτημένος στη Ρουμανία, λέει ο ειδικός ασφαλείας Αρμάντ Γκοσού από το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Η αίσθηση ότι η χώρα καταχωρήθηκε στο λάθος μισό του κόσμου, στη γεωπολιτική διαίρεση μετά το 1945 είναι εθνικό τραύμα, λέει στη Süddeutsche Zeitung.
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog