Ήταν μια ημέρα σαν σήμερα, 28 Ιανουαρίου του 2003, όταν πέθανε σε προχωρημένη ηλικία μια εμβληματική φυσιογνωμία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν η Ταϋγέτη Μπασούρη, την οποία γνωρίζουμε όλοι, ακόμα και αν ποτέ δεν θυμόμαστε το επίθετό της…
Η Βασιλειάδου συνήθιζε να λέει χαριτολογώντας ότι αν γινόντουσαν καλλιστεία για άσχημες, η ίδια θα έβγαινε σταρ Ελλάς και η Ταϋγέτη Μις Ελλάς. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες του Θανάση Βέγγου, αλλά και σε αξέχαστες ταινίες, όπως “Ο θησαυρός του Μακαρίτη” (έκανε το μέντιουμ) και η “Κάλπικη Λίρα”.
Δεν παντρεύτηκε ποτέ, αν και όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή της, σαν κοπέλα είχε τα φλερτ της.
Ως ηθοποιός έδινε την εντύπωση πως ήταν έξω καρδιά, όμως, στην προσωπική της ζωή ήταν μάλλον μοναχική. Απέφευγε τις κοσμικές εμφανίσεις και σπάνια ακολουθούσε τους συναδέλφους της στα στέκια των καλλιτεχνών όπου σύχναζαν.
https://twitter.com/marka2free/status/1884094394091073931?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Η φιλάσθενη αδερφή…
Αφιέρωνε πολύ χρόνο στη φροντίδα της φιλάσθενης αδερφής της, με την οποία ήταν πολύ δεμένες. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σπάραξε η Ταϋγέτη όταν έχασε την αδελφή της το 1993, παρόλο που ήταν σε προχωρημένη ηλικία…
Είχε γεννηθεί το 1917 στην Αθήνα και είχε σπουδάσει πρώτα στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου και κατόπιν στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Οι πρώτες εμφανίσεις της χρονολογούνται στην αρχή της Κατοχής.
Η εξορία και το ξύλο…
Στα χρόνια της Κατοχής συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ, με το οποίο επανασυνδέθηκε μετά τη μεταπολίτευση. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση συνελήφθη και εξορίστηκε σε Μακρόνησο, Τρίκερι, Αϊ-Στράτη.
Ήταν υπερήφανη που δεν υπέκυψε και δεν υπέγραψε δήλωση μετάνοιας, παρά το γεγονός ότι στην εξορία πέρασε δύσκολα και έπεσε θύμα ξυλοδαρμών που θυμόταν ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, ενώ έπασχε από γεροντική άνοια…
Δεν είχε ένσημα…
Μετά την απελευθέρωσή της, από το 1951 εμφανίστηκε σε ποικίλα έργα, σε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) και σε ποικίλους, κυρίως κωμικούς, ρόλους. Από το 1955 έπαιξε σε πολλές ταινίες, με πρώτη την «Κάλπικη λίρα» και τελευταία την ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου «Δυο τρελοί και ο ατσίδας».
Το 1984 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1992, οπότε συμπληρώνοντας το μίνιμουμ όριο των ενσήμων μπόρεσε να συνταξιοδοτηθεί. Βλέπεται τόσα χρόνια δεν είχε συγκεντρώσει τα απαραίτητα ένσημα από την δουλειά της για να έχει μια σύνταξη στα γεράματα…
Οι τίτλοι τέλους…
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε στο σπίτι μιας εξαδέλφης της, που τη φρόντιζε αφού δεν είχε δημιουργήσει δική της οικογένεια. Πέθανε τον Ιανουάριο του 2003 από εγκεφαλικό μετά από νοσηλεία αρκετών ημερών.
ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr & www.https://www.mixanitouxronou.gr/