Τεμπη: Οι πολίτες έστειλαν σαφές μήνυμα στον πρωθυπουργό απαιτώντας το οξυγόνο της αξιοπρέπειας και του δικαίου

Αυτό που αποδείχθηκε χθες είναι ότι πλέον η πολιτική και η κοινωνία είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Στην πολιτική, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως ο απόλυτος κυρίαρχος. Η σκηνή είναι δική του και παίζει χωρίς αντίπαλο. Στην κοινωνία, όμως, δεν αναμετράται με τα κόμματα, αλλά με την ηθική. Κι εκεί δεν έχει το ανάστημα για να σταθεί απέναντι στην Καρυστιανού, στους άλλους χαροκαμένους γονείς, στους πολίτες που βγήκαν χθες στους δρόμους. Δείχνει νάνος μπροστά τους.

Από τον Βασίλη Γαλούπη

Ο Μητσοτάκης αισθάνεται ότι μπορεί, «υπεξαιρώντας» την ψήφο 1,1 εκατ. πολιτών που πήρε τον Ιούνιο στις ευρωεκλογές, να καταπατά το δικαίωμα των θυμάτων και όλων των πολιτών για απονομή δικαιοσύνης στο έγκλημα των Τεμπών. Είναι, όμως, όσο ισχυρός νομίζουν ο ίδιος, το επικοινωνιακό του σύστημα, οι «μπαζωτές» των υπηρεσιών του και η Ι.Χ. Δικαιοσύνη του;

Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια πόσες εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βρέθηκαν χθες στους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας, αλλά και της ομογένειας, για το έγκλημα των Τεμπών. Το Σύνταγμα είχε να δει τόσο μεγάλη συγκέντρωση από την εποχή των πρώτων Μνημονίων. Το ίδιο και η Θεσσαλονίκη. Ο κόσμος που σε όλη την επικράτεια άφησε τον καναπέ του και την κυριακάτικη βόλτα του μπορεί να ξεπέρασε και το εκατομμύριο.

Η ποιοτική διαφορά με τα χρόνια των Μνημονίων είναι ότι τώρα οι πολίτες δεν διαδήλωσαν για τους πετσοκομμένους μισθούς και τις συντάξεις τους, τις απολύσεις τους, τη βία κατά του ίδιου του βιοπορισμού τους. Ούτε τώρα χρειάστηκαν οι κομματικές σημαίες για τις πάνω και κάτω πλατείες.

Ο κόσμος έχει πάρει απόφαση ότι σ’ εκείνον τον πόλεμο, των Μνημονίων, ηττήθηκε. Πως η ζωή του δεν θα επιστρέψει στο «καλύτερο» πριν. Ότι εκείνα τα εισοδήματά του κλάπηκαν διαπαντός, ότι ο πλούτος του και οι συντάξεις του αρπάχτηκαν από την τρόικα και τους εδώ συμπαίκτες της, κάποιοι εκ των οποίων μας κυβερνούν ή μας χειραγωγούν ακόμη.

Τώρα οι πολίτες παλεύουν για άλλον σκοπό. Για τον μόνο που τους απέμεινε: την αξιοπρέπεια! Είναι αυτή η αξιοπρέπεια που βλέπουν ότι γίνεται κάθε προσπάθεια να συνθλιβεί στην υπόθεση των Τεμπών.

Ένα ολόκληρο κυβερνητικό, κρατικό, παρακρατικό και μιντιακό σύστημα επιχειρεί από την πρώτη ώρα του δυστυχήματος να ισοπεδώσει την Καρυστιανού, τον Πλακιά, τον Ασλανίδη, όλους αυτούς που θα πρέπει να κλαίνε τα παιδιά τους μόνο πνιχτά. Ήσυχα και στη γωνιά τους. Για να μην ενοχλούν τον Μητσοτάκη, τον Κώστα Αχιλλέα Καραμανλή, τον Τασούλα με τους μπαζωμένους φακέλους στο γραφείο του, τους μοντέρ του ΟΣΕ, τους… επενδυτές Ιταλούς, την Πυροσβεστική με τα κάλπικα πορίσματά της, τις μπουλντόζες «φαντάσματα», τον «διορισμένο» Άρειο Πάγο και τους «τυφλούς» ανακριτές.

Η κυβέρνηση μπορεί να κερδίζει όλα τα αποδυναμωμένα άλλα κόμματα, αλλά σήμερα βλέπει μπροστά της να παίρνει μορφή μια μαζική κοινωνική «αντιπολίτευση». Μη ελεγχόμενη και χωρίς ανάγκη να οργανώνεται κάτω από μια κομματική σημαία, είτε επειδή δεν εκφράζεται είτε επειδή δεν πιστεύει πια στα υπαρκτά κόμματα. Χθες στους δρόμους έβρισκε κανείς νέους, ηλικιωμένους, μεσήλικες, δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους. Η αντιπροσώπευση ήταν καθολική, οριζοντίως και καθέτως του κοινωνικού φάσματος.

Τα επιτελεία του Μητσοτάκη δεν μπορούν να κατανοήσουν για να ομαδοποιήσουν τέτοιες μαζικές και μεικτές διαδηλώσεις σε ένα «τάργκετ γκρουπ», όπως συνηθίζουν, ώστε να τους στοχοποιήσουν. Και το καινούργιο στοιχείο είναι ότι αυτή η κοινωνία, που λειτουργεί παράλληλα από την πολιτική, δεν χειραγωγείται πλέον από τα συστημικά και καλοπληρωμένα ΜΜΕ, ακριβώς επειδή δεν τα λογαριάζει. Οι ογκώδεις χθεσινές συγκεντρώσεις οργανώθηκαν μέσα σε λίγα 24ωρα και μόνο μέσα από συγκεκριμένες ιντερνετικές διαδρομές, υπό την πλήρη αφωνία καναλιών ή ραδιοφώνων.

Σε αντίθεση με την πολιτική «διάγνωση» ότι η κοινωνία έχει αποστασιοποιηθεί από τα κοινά, χθες είδαμε ότι απλά η σημερινή πολιτική σκηνή έχει ξεπεραστεί από την κοινωνία και τις ανάγκες της. Η πλήρης απονεύρωση του κόσμου, που θα οδηγούσε σε μια -βολική για κάθε κυβέρνηση- απάθεια και παραίτηση, τελικά δεν έχει επέλθει. Κι αυτό ξαναγεννά την ελπίδα για τον τόπο.

Η κοινωνία είναι δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων για να λάμψει η αλήθεια. Αντίπαλοί της είναι η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της που πανικόβλητοι κι απελπισμένοι πέφτουν πλέον τόσο χαμηλά, ώστε να ρίχνουν λάσπη ακόμα κι ένα 24ωρο πριν από τις συγκεντρώσεις, με τα διεστραμμένα ψέματά τους περί δήθεν μοντάζ διαλόγων από πραγματογνώμονες των οικογενειών.

Κανένα κόμμα μόνο του ή και όλα μαζί δεν θα μπορούσε να βγάλει τόσο κόσμο στους δρόμους, όπως χθες, για οποιονδήποτε λόγο. Οι πολίτες ήταν εκεί, δίπλα στην Καρυστιανού, γιατί πρέπει να ανασάνουν. Απαιτούν το οξυγόνο της αξιοπρέπειας και του δικαίου στις ζωές τους. Είναι αυτό το οξυγόνο που κλέβει ανήθικα η κυβέρνηση από την κοινωνία μας. Και που τώρα η κοινωνία το ζητά πίσω, προκαλώντας ασφυξία σε όλον αυτόν τον μίζερο θίασο της εξαπάτησης.

Ο Μητσοτάκης πορεύθηκε με την πεποίθηση ότι, αν αθροίσει πολλά ψέματα μαζί, θα καταφέρει να γράψει την «αλήθεια» του για τα Τέμπη. Η εικόνα από το Σύνταγμα χθες πέταξε τη στρατηγική του στα σκουπίδια.