Είναι, και κάθε ημέρα να γίνεται πιο φανερό, ότι οι Μητσοτάκης Ανδρουλάκης θα στηρίξουν κοινό υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν έχει όμως και τόση σημασία το ποιο θα είναι το πρόσωπο που θα προταθεί, αρκεί βέβαια να είναι εκ των της πολιτικής εξεχόντων, που αρκετοί υπάρχουν, και που όλοι τους γνωρίζουμε.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Ανδρουλάκης, αν τελικά συμπλεύσει, απεμπολείται μία μοναδική ευκαιρία να απαλλαγεί η χώρα από τον Μητοτάκη. Μια απαλλαγή που σήμερα την επιθυμεί τουλάχιστον το 70% του λαού, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις όλες, και το ΠΑΣΟΚ του δίνει σωσίβιο παράτασης, που είναι και η χαρά των ολιγαρχών, της ενέργειας προεξαρχόντων, αλλά και όλων των λοιπών εργολάβων.
Και επειδή ο ίδιος δεν πρόκειται να παραιτηθεί, όλο το βάρος για την παραμονή του θα βαραίνει τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, οι οποίοι με τι, προς τους ψηφοφόρους τους, μούτρα, θα παρουσιαστούν και μέσα στη Βουλή, πειστικά να αντιπολιτευτούν, όταν εν δυνάμει συγκρούονται με την θέληση του λαού.
Με δεδομένο το πως η καταψήφιση του προτεινόμενου από τον Μητσοτάκη προσώπου για Προέδρο, δεν θα έχει τίποτα να κάνει με την προσωπικότητα αυτού, αλλά με τον ίδιο τον Μητσοτάκη προσωπικά, ως μη παροχή προς αυτόν ψήφου εμπιστοσύνης, και σύμφωνα με το θέλημα του λαού, για ότι πάρα πέρα. Υπάρχουν μέσα στην Νέα Δημοκρατία άξιοι. Εκτός και το ΠΑΣΟΚ τα ερμηνεύει διαφορετικά, οπότε….!
Το αυτό θα βαρύνει και τους Βουλευτές της συμπολίτευσης και θα το διαπιστώσουν το αργότερο στις επόμενες εκλογές, αν φθάσουν και μέχρι εκεί, διότι το σύμφωνο φιλίας Μητσοτάκη Τουρκίας το μόνο που πέτυχε ήταν να εξοπλιστεί η Τουρκία κερδίζοντας και χρόνο και τον οπλισμό που λαχταρούσε, ώστε να αποθρασυνθεί. Το βλέπουμε.