Όσοι «σκέπτονται» τον ακρωτηριασμό ή ακόμα και την αναβολή της εφαρμογής της Ευρωπαΐκής οδηγίας για τους θαλάσσιους χάρτες, διαπράττουν προδοσία

Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να καταθέσει θαλάσσιους χάρτες που θα αποτυπώνουν το πλήρες εύρος της Ελληνικής, άρα και ευρωπαΐκής κυριαρχίας, εφαρμόζοντας πλήρως το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Είναι υποχρεωμένη να το κάνει, αλλιώς θα παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Δικαιολογίες τύπου «διατήρησης του καλού κλίματος με την Τουρκία», δεν υφίσταται, διότι δεν υπάρχει κανένα καλό κλίμα με την Τουρκία. Ο Ακάρ απείλησε με απόβαση στο Καστελόριζο, άρα η δικαιολογία αυτή, καταρρίπτεται.

Οποιαδήποτε μάλιστα υπαναχώρηση, όπως αναφέρει ο κ. Γιώργος Πρεβελάκης, Ομότιμος Καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, στο άρθρο του στα Νέα, θα δημιουργήσει αρνητικό προηγούμενο για μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Κοινώς, συνειδητή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας η οποία τιμωρείται όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ποινικά.

Εθνικό έγκλημα λοιπόν δεν συνιστά μόνο η εθελούσια μειοδοσία στην θαλάσσια χωροταξία, αλλά και η ίδια η καθυστέρηση ολοκλήρωσης της εφαρμογής της οδηγίας της ευρωπαΐκής επιτροπής.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗ

Χαρτογραφικά και γεωγραφικά ελλείμματα

Mε εξαίρεση την παλαιά στρατιωτική Γεωγραφία, η σχέση μας με τη Γεωγραφία και τη Χαρτογραφία είναι ελλειμματική, όπως τεκμηριώνεται αναλυτικά στα Γεωχωρικά Διακυβεύματα 1821 και μετά. Μια απόκλιση, από τον Ευάγγελο Λιβιεράτο.

Οι συνέπειες της απόκλισης από τα ευρω- παϊκά δεδομένα διαπιστώνονται σε σειρά από τομείς οι οποίοι αφορούν την οικονομία και το περιβάλλον: καθυστέρηση στο Κτηματολόγιο, αστοχίες στην Πολεοδομία, φυσικές καταστροφές επίσης και, κυ ρίως, στο ότι οι μαθητές των σχολείων αποφοιτούν αγεωγράφητοι.

Σήμερα, η δομική αυτή αδυναμία επηρεάζει δύο νέους αλληλο συνδεόμενους τομείς: τη θάλασσα και τις σχέσεις με την Τουρκία. Οι τεχνολογικές εξελίξεις οι οποίες επιτρέπουν τη συνεχώς αυξανό μενη αξιοποίηση των πόρων του θαλάσσιου βυθού, του θαλάσσιου όγκου και της θαλάσσιας επιφάνειας έχουν αλλάξει τη σχέση των κοινωνιών με τον θαλάσσιο παράγοντα. Οι θάλασσες «εδαφοποιού νται», αποκτούν χαρακτηριστικά εδάφους. Ως αποτέλεσμα, τα κράτη διαπραγματεύονται τη διανομή τους, άλλοτε ειρηνικά και άλλοτε με την απειλή ή και χρήση βίας. Οι παραδοσιακές διενέξεις για τα σύ νορα και τα εδάφη, οι οποίες χαρακτηρίζουν την ευρωπαϊκή ιστορία και όχι μόνον, επεκτείνονται τώρα από τη γη στη θάλασσα. Η Κίνα έχει αναδειχθεί πρωτοπόρος στην τακτική και στη στρατηγική της θαλάσσιας επέκτασης· η Τουρκία τη μιμείται.

Έλληνες και Τούρκοι έχουν συγκρουστεί για τα εδάφη των Βαλ κανίων και της Μικράς Ασίας. Η Συνθήκη της Λωζάννης καθόρισε τα εδαφικά σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες. Όμως, η εδαφοποίηση της θάλασσας άνοιξε νέο τομέα αντιπαραθέσεων.
Η Γεωγραφία και η Χαρτογραφία καλούνται στο προσκήνιο. Μια πρόσφατη ανάγκη αφορά την οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη χωροταξία του θαλάσσιου χώρου. Η εδαφοποίηση συνεπά γεται την ανάγκη της ρύθμισης. Η ρύθμιση, ασφαλώς, προϋποθέτει την οροθέτηση. Η εφαρμογή της οδηγίας προσκρούει, όμως, στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας. Σε ποιον χώρο θα ασκήσει η Ελλάδα χωροταξική πολιτική; Θα σχεδιάσει χάρτες με βάση όσα θεωρεί δικαιώματά της, διακινδυνεύοντας το ήπιο κλίμα με την Τουρκία; Η θα αποφύγει τις εντάσεις, δημιουργώντας ένα αρνητικό προηγούμενο για μελλοντικές διαπραγματεύσεις;

Όσο οι συζητήσεις παραμένουν σε γενικότητες, ίσως τα προβλήματα μπορούν να παραπέμπονται ad kalendas Graecas. Oμως, η χαρτογραφία δεν επιτρέπει τέτοιες διαφυγές. Μια γραμμή στον χάρτη δημιουργεί κατάσταση, η ερμηνεία της οποίας είναι μονοσήμαντη και οριστική. Η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς η αναβολή στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής οδηγίας δεν μπορεί να παραταθεί χωρίς σοβαρές συνέπειες – παραπομπή στο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

επικείμενη χαρτογραφική κρίση αποτελεί μέρος του γενι κότερου προβλήματος το οποίο δημιουργεί η ασυμμετρία ανάμεσα στην ελληνική και την τουρκική γεωγραφική και χαρτογραφική προετοιμασία. Ο χάρτης της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι ισχυρό εργαλείο της τουρκικής θαλάσσιας στρατηγικής, εντός και εκτός Τουρκίας. Η ελληνική πλευρά δεν έχει επινοήσει αποτε- λεσματική απάντηση.

Η γεωγραφική και χαρτογραφική μας αδυναμία έχει πληρωθεί ακριβά σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του εδαφικού μας πλούτου. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επηρεάσει τα εθνικά μας συμφέροντα. Πρέπει να ξαναβρεθεί το νήμα της στρατιωτικής Γεωγραφίας η οποία συνέβαλε σημαντικά στις επιτυχίες στο πρώτο ήμισυ του εικοστού αιώνα – με τις απαραίτητες, βέβαια, βαθύτατες προεκτάσεις και προσαρμογές.

Η Γαλλία είναι πρωτοπόρος στη Γεωγραφία, στη Χαρτογραφία και στη Γεωπολιτική. Η σύγκλιση των συμφερόντων μας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Αφρική μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική και στον τομέα αυτό.

Όσοι «σκέπτονται» τον ακρωτηριασμό ή ακόμα και την αναβολή της εφαρμογής της Ευρωπαΐκής οδηγίας για τους θαλάσσιους χάρτες, διαπράττουν προδοσία.

Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να καταθέσει θαλάσσιους χάρτες που θα αποτυπώνουν το πλήρες εύρος της Ελληνικής, άρα και ευρωπαΐκής… pic.twitter.com/Zx16pkf9uz

— olympiaGR (@olympiada) December 29, 2024