Του Γιώργου Τασούδη
19.11.2024
Η επικεφαλής της Αστυνομίας του Βερολίνου, Barbara Slowik, προειδοποιεί τους Εβραίους και τους γκέι, να κρύβουν την ταυτότητά τους, σε περιοχές της γερμανικής πρωτεύουσας, όπου κυριαρχεί το αραβικό στοιχείο. Οι λόγοι αυτονόητοι.
11.12.2024
Η αντιτρομοκρατική της Γερμανίας, μετά από παρακολούθηση μηνών, συλλαμβάνει δύο μωαμεθανούς οι οποίοι σχεδίαζαν τρομοκρατική ενέργεια με αυτόματα όπλα, σε χριστουγεννιάτικη αγορά στη Φρανκφούρτη ή στο Μανχάιμ.
20.12.2024
α. Σαουδάραβας μετανάστης, σκορπάει τον θάνατο σε ανυποψίαστους πολίτες, σε υπαίθρια, Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, στο Μαγδεβούργο της Γερμανίας. Κατά τη σύλληψή του φώναξε «Αλλάχ ακμπάρ».
β. Λίγες ημέρες νωρίτερα χιλιάδες μωαμεθανοί διαμαρτυρήθηκαν σε εορταστική έκθεση, γιατί η χριστουγεννιάτικη παράδοση αντίκειται στο… Ισλάμ.
21.12.2024
Λόγω του προαναφερόμενου μακελειού, οι δημοτικές αρχές του Μαγδεβούργου, προχώρησαν στο κλείσιμο δημοτικών πολιτιστικών ιδρυμάτων, όπως θεάτρων, μουσείων, κουκλοθεάτρων.
22.12.2024
Συνάθροιση μωαμεθανών διασχίζει τη χριστουγεννιάτικη αγορά του Αννόβερο, φωνάζοντας αισχρά, υβριστικά συνθήματα, κατά της χώρας φιλοξενίας τους.
Έξι απτά παραδείγματα, από ισάριθμα περιστατικά, τα οποία συνέβησαν σε χρονικό διάστημα μόλις ενός μήνα, στην ίδια μάλιστα χώρα, τη Γερμανία, για το πώς το θανατηφόρο σύμπτωμα που ακούει στο όνομα «πολυπολιτισμικότητα»:
α. Υπονομεύει την εθνική κυριαρχία και εσωτερική ασφάλεια των χωρών.
β. Καταργεί την έννοια του δημοσίου χώρου, όπως αυτός οικοδομήθηκε πάνωστην αρχαιοελληνική και χριστιανική πολιτιστική πρόταση (αλλά και του Διαφωτισμού), της αντάμωσης, της ώσμωσης ιδεών, του αλληλοσεβασμού, της ελευθερίας.
γ. Κατακερματίζει την κοινωνική συνοχή, δημιουργώντας παράλληλα κοινωνικά σύμπαντα, αυτοαναιρούμενων και μεταξύ τους ασυμβίβαστων πολιτισμικών προταγμάτων, που τέμνονται με όρους σύγκρουσης, επιβολής, θανάτου.
δ. Εμπεδώνει έναν ψυχισμό φοβίας, μισαλλοδοξίας, ανασφάλειας, αδικίας, φονικού ανταγωνισμού, ενώ ταυτόχρονα σεγκοντάρει το διαίρει και βασίλευε.
Η πάλαι ποτέ χριστιανική Ευρώπη, κουρασμένη από το τέλμα που την οδήγησε η ίδια της η επιλογή να αποποιηθεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, και επειδή η ανημποριά της την έχει καταβάλει τόσο που δεν της επιτρέπει μήτε τηναυτοχειρία, είναι θαρρείς και απεύθυνε κάλεσμα στην… ετερότητα και στο Ισλάμ,ώστε αυτό να προβεί στα δέοντα για χάρη της. Καραμπινάτη περίπτωση εθελούσιου, υποβοηθούμενου θανάτου, πολιτιστικού μα και βιολογικού, για να το εκφράσουμεορθοπολιτικά.
Ταυτόχρονα με την κατάρρευση της ιστορικής Ευρώπης, βιώνουμε και την παταγώδη κατάρρευση των αφηγημάτων τόσο της Αριστεράς που παρουσιάζει και προσλαμβάνει τους μετανάστες ως αγαθούς, ταλαίπωρους ιθαγενείς, όσο και της Δεξιάς που τους θέλει ως απρόσωπα, άβουλα, οικονομικά εξαρτήματα. Η πραγματικότητα διδάσκει, ότι ούτε αγαθοί είναι, ούτε αδιάφοροι ως προς τα πιστεύω τους και την απαίτηση/τα μέσα επιβολής των, ούτε παραιτημένοι από τα θέλω τους.Βιώνουμε την κατάρρευση της πολιτικής φαυλότητας, του πολιτικού ανορθολογισμού, των ανεύθυνων πειραματισμών και των συνεπειών τους, που πληρώνονται με αίμα αθώων. Βιώνουμε την κατάρρευση του κίβδηλου οράματος των ανοικτών συνόρων, που το διευθυντήριο της ετοιμοθάνατης Ευρώπης, δηλαδή οι εγωιστικές, ιδιοτελείς και ιδεοληπτικές ελίτ, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν ως κίβδηλο και ως εσφαλμένο (τουλάχιστον ως προς τον τρόπο εξυπηρέτησής του, αν βεβαίως θεωρήσουμε τα κίνητρα αγαθά, που αν κάποτε ήταν πλέον δεν είναι). Δύσκολη η άρθρωση του mea culpa και ακόμα πιο δύσκολη η αποκατάσταση των ζημιών, από την εμμονή στο λάθος. Ιδιαιτέρως όταν έχουμε να κάνουμε με αθώα, αδικοχαμένα θύματα. Κατ’ ελάχιστον, αποτελεί χρέος στη μνήμητους, να εξαντληθεί κάθε προσπάθεια να μην υπάρξουν άλλα. Πώς; Όχι με πολιτικά λόγια συμπόνιας ή αόριστα ευχολόγια, τα οποία κάποιοι ίσως και να μην έμπαιναν καν στη διαδικασία να τα εκφέρουν, αν δεν τους το επέβαλε το πολιτικό κόστος, αν δεν τους το υποδείκνυε ο σύμβουλος δημοσίας εικόνας, αλλά με αλλαγή νου, με ρεαλιστικές πολιτικές πράξεις αλλαγής ρότας.
Το πρόβλημα είναι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ και η προβληματική τους πολίτευση. Όμως, η προβληματική πολίτευση των πολιτικών και οικονομικών ελίτ, είναι αποτέλεσμα της προβληματικής απολιτικής πολίτευσης των λαών. Και τηςαπροϋπόθετης παράδοσης της ζωής τους, σε χέρια όχι και τόσο αθώων προθέσεων και σκοπιμοτήτων. Η εποχή επιβάλλει τολμηρούς επαναπροσδιορισμούς. Εδώ και τώρα.
Για κλείσιμο επαναφέρουμε το ερώτημα του τίτλου: Finis Europa; Και στο ερώτημα θα αποκριθούμε με ερώτημα: Βολευόμαστε με μια τέτοια Ευρώπη;
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Ο υπότιτλος της εν λόγω παρέμβασης μιλάει για «απόσπασμα από το χρονικό ενός υποβοηθούμενου θανάτου», καθώς καταπιάνεται μόνο με την περίπτωση της Γερμανίας, λόγω των μαζικών περιστατικών όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο κυρίως κείμενο. Το θανατηφόρο σύμπτωμα της πολυπολιτισμικότητας έχει προσβάλλει το σύνολο του δυτικού κόσμου. Μια μάτια στα όσα παρεμφερή συμβαίνουν σε Η.Π.Α., Η.Β., Ολλανδία, Ελλάδα κ.α., αρκεί για να επαληθεύσει τη διάγνωση.