Παντού ακούγονται προβλέψεις για το ποιο θα είναι το μέλλον της Συρίας! Πολλές προβλέψεις! Από όλες αυτές τις προβλέψεις που κατατίθενται δημόσια, όλο και κάποια θα επαληθευτεί. Όμως ποιά;
Ίσως καμιά!
Με δεδομένο το «καμιά» από το ότι ουδείς είχε προβλέψει αυτό που συμβαίνει εκεί, σήμερα, όπως επίσης και κανείς δεν γνωρίζει το τι θα πράξει ο Τούρκος, αύριο, και εάν αυτό το πετύχει. Από την άλλη πλευρά το Ισραήλ μάλλον είναι το μόνο προβλέψιμο των ενεργειών του, να κατοχυρώσει τα υψίπεδα του Γκολάν τα οποία και κατέχει κατακτημένα από τον πόλεμο των 6 ημερών του 67, συν και κάποια κομμάτια, μικρά, ακόμα, αφού κανείς πλέον σήμερα δεν διεκδικεί επιστροφή αυτων των εδαφών. Ούτε καν οι εγκλωβισμένοι από τότε κάτοικοι Μουσουλμάνοι, Δρούζοι στην αίρεση, λέγεται, που ζητούν να παραμείνουν στα Ισραηλινά μέχρι σήμερα εδάφη ως έχουν. Έτσι εκεί δείχνεται μάλλον ησυχία.
Το τι θα γίνει όμως στα Βόρεια της Συρίας κανείς δεν μπορεί να ξέρει το τι θα πάρει ο Τούρκος, και με τι μούτρα ο Τουρκόσταλτος Τζολάνι, η κάπως έτσι, μαζί με την συμμορία (περί συμμορίας πρόκειται) θα το αποδεχτεί, με τον τακτικό στρατό της Συρίας να παραμένει απών και «άκαπνος» στις βάσεις του, και με τους στρατηγούς επιδεικτικά, ας τονιστεί αυτό, να σιωπούν άπρακτοι. Λίγο περίεργο δεν είναι αυτό;
Συνεπώς το τι θα συμβεί ότι και να είναι αυτό θα παρουσιαστεί ως «προσωρινό» για να γίνει αποδεκτό, και θα γίνει, όμως εδώ στην Ελλάδα εμείς γνωρίζουμε πως επειδή το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» που όπως λέει ο λαός της, θα ισχύσει μέχρι νεωτέρας, αν φανεί, και αν ποτέ φανεί, και με τον Τούρκο με τον «τζογλάνι» του….ότι μπορούνε από τους Κούρδους.
Εκεί ακριβώς λοιπόν, μπαίνει και ο Μπλίνκεν των ΗΠΑ, για να αποδεχτούν οι της περιοχής λαοί το νέο «Ντε γιουρε» των κατακτητών. Θα το πετύχουν; Αγγέλλονται συσκέψεις ακόμα και με το Καταρ παρών. Που κολλάει αυτό, ακατανόητο. Πάντως των Λατίνων Ρωμαίων δεν τους βγήκε όπως θάθελαν. Να σημειωθεί αυτό.