Την τελευταία περίοδο καλλιεργείται μια ευφορία για διπλωματικές επιτυχίες της Κυβέρνησης και του Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα από τις οποίες αφήνεται να νοηθεί ότι ανοίγουν ορίζοντες λύσης και του Κυπριακού. Ως τέτοιες παρουσιάζονται η ανάπτυξη μιας στρατηγικής συνεργασίας με την Αμερική και η αναμενόμενη «άτυπη» πενταμερής για το Κυπριακό.
Δυστυχώς το περιεχόμενο όλων αυτών των εξελίξεων, κατά την ταπεινή μας γνώμη, πρώτιστα εμάς των προσφύγων, αλλά και του Κυπριακού Λαού στο σύνολό του, αποτελεί μια τραγωδία, στην τραγωδία που βιώνουμε από το 1974 μέχρι σήμερα. Αποτελεί τραγωδία στην τραγωδία μας διότι:
Πρόεδρος, Κυβέρνηση και διζωνικοί Κομματάρχες, αντί να απαιτούν με αποφασιστικότητα, από τη Βρετανία και Αμερική, την πλήρη αποκατάσταση του Διεθνούς Δικαίου που παραβιάστηκε με την Τουρκική εισβολή και κατοχή έχουν γίνει καθημερινοί κράχτες και βαποράκια νομιμοποίησης των αποτελεσμάτων:
➢ του πραξικοπήματος της μειοψηφίας του πληθυσμού το 1963,1964,
➢ της «φυτευτής» διχόνοιας και πολεμικής κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας τη δεκαετία 1964-1974, και,
➢ της επιβράβευσης του Τούρκου κατακτητή για την τραγωδία, τα δεινά και τα πάθη του Κυπριακού Λαού που ακολούθησαν το προδοτικό πραξικόπημα, την Τουρκική στρατιωτική εισβολή και 50χρονη κατοχή από το 1974 μέχρι σήμερα.
Ζούμε την τραγική πραγματικότητα οι ξένοι παραγοντες, πρεσβεις, βουλευτές, γερουσιαστές, ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Ένωση να απαντούν στις παραστάσεις μας που κάνουμε ως θύματα της μεγάλης τραγωδίας του 1974, με τις οποίες ζητούμε δικαιοσύνη και αποκατάσταση των παραβιασθέντων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μας, να μας λένε ότι, συμφωνούν απόλυτα μαζί μας αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε αφού η Κυβέρνηση και τα Διζωνικά Κόμματά μας δεν το ζητούν και άλλα θέλουν για λύση του Κυπριακού.
Αποτελεί τραγική,λοιπόν, εξέλιξη με τους «νέους ορίζοντες» που ανοίγονται για την Κυπριακή Δημοκρατία, να μπαίνει ο Πρόεδρος μας στο Νο. 10 της Βρετανικής διακυβέρνησης και στο ΟΒΑΛ γραφείο του λευκου Οίκου και να συνομιλά εκεί με τον «πλανητάρχη», να αναπτύσσει «στρατηγικές συμμαχίες» ακόμη και ένταξη μας στο ΝΑΤΟ, με ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ; Με σημαία και αίτημα, να συμβάλουν οι «μεγάλοι¨στρατηγικοί μας αυτοί εταίροι» ώστε να πεισθεί η Τουρκία να συνομιλήσει μαζί μας για να της
• νομιμοποιήσουμε την παράνομη στρατιωτική της εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία και την κατοχή 37% εδαφών της,
• να την επιβραβεύσουμε για την Εθνοκάθαρσή μας,
• να την επιβραβεύσουμε για τον παράνομο εποικισμό,
• να την επιβραβεύσουμε για τα κατα συρροήν εγκλήματα σε βάρος μας
• να την επιβραβεύσουμε για τις αποσχιστικές διχοτομικές ενέργειες της, στην κατεχόμενη Κύπρο μας και,
• να δεχθούμε τη διχοτομική ρατσιστική λύση ΔΔΟ, ως λύση στο Κυπριακό.
Αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη τραγωδία στην τραγωδία μας, να ακούμε τον Βρετανό πρωθυπουργό και τον Αμερικανό Πρόεδρο, ως απάντηση στα άτοπα και παράνομα αιτήματα του Προέδρου μας, να προσφέρουν άπλετη υποστήριξη. ποιοί;;; Ο Βρετανός Πρωθυπουργός και ο Αμερικανός Πρόεδρος, Αρχηγοί Κρατών, τα οποία είναι οι βασικοί ένοχοι για την τραγωδία μας.
Με όλα αυτά τα παράξενα δεδομένα, σε κάθε άνθρωπο που προβληματίζεται και συλλογάται ελεύθερα, γεννάται και το εύλογο ερώτημα: Μήπως τα σφικταγκαλιάσματα της Βρετανίας και Αμερικής και η απλόχερη απονομή τίτλων στρατηγικού συνεργάτη στην Κυπριακή Δημοκρατία έχουν ως αντίτιμο την από μέρους μας συνθηκολόγηση με τους όρους του Τούρκου κατακτητή;;;;
Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια