Η μουριά χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην κηποτεχνία λόγω της πυκνής σκιάς που δημιουργεί το πλούσιο φύλλωμα της και αποτελεί όαση δροσιάς τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.
Πέραν της καλλωπιστικής της αξίας, η μουριά καλλιεργείται για τους νόστιμους καρπούς της, για το ξύλο της που χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία, καθώς και για τα φύλλα της, με τα οποία τρέφονται οι μεταξοσκώληκες.
1. Ποιες είναι οι πιο γνωστές ποικιλίες μουριάς;
Υπάρχουν αρκετά είδη μουριάς που ευδοκιμούν στο μεσογειακό κλίμα. Καταρχήν, πολύ διαδεδομένη ποικιλία μουριάς, είναι η μαύρη (κοινή) μουριά που φθάνει σε ύψος τα 8-10 μέτρα, διαθέτει αρκετά πλατύ φύλλωμα με σκουροπράσινο χρώμα και χνούδι στην επιφάνεια. Παράγει πολύ νόστιμους καρπούς με σκούρο κόκκινο χρώμα που ωριμάζουν Ιούλιο-Αύγουστο.
Επίσης, πολύ διαδεδομένη είναι και η λευκή μουριά που διαθέτει μεγάλα, λεπτά, γυαλιστερά φύλλα με ανοικτό πράσινο χρώμα και καρπούς λευκού ή ρόδινου χρώματος. Η λευκή μουριά έχει καταγωγή από την Κίνα και χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην εκτροφή μεταξοσκώληκα.
Άλλη ενδιαφέρουσα ποικιλία είναι η κρεμοκλαδής μουριά που έχει χαμηλό ύψος και αργό ρυθμό ανάπτυξης και εμφανίζει κλαδιά που κάμπτονται.
2. Τι εδαφοκλιματικές απαιτήσεις έχει η μουριά;
Η μουριά δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις ως προς τον τύπο του εδάφους, αντέχει ακόμη και σε ξηρά και παραθαλάσσια μέρη. Eυδοκιμεί καλύτερα σε γόνιμα εδάφη, που διαθέτουν υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και εξασφαλίζουν καλή αποστράγγιση.
Η μουριά αγαπά τα ηλιοφανή σημεία του κήπου, που να είναι σχετικά προφυλαγμένα από τους δυνατούς ανέμους.
Eίναι πολύ ανθεκτική στο κρύο και στην παγωνιά του χειμώνα, καθώς και σε υψηλές συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης γι’ αυτό είναι πολύ διαδεδομένη στους δρόμους των πόλεων.
3. Πώς γίνεται το κλάδεμα της μουριάς και πώς πολλαπλασιάζεται;
H μουριά κλαδεύεται μέσα στο χειμώνα, Ιανουάριο – Φεβρουάριο, όταν το δέντρο βρίσκεται σε λήθαργο. Όσο πιο αυστηρά κλαδέψουμε την μουριά τόσο περισσότερο φύλλωμα θα έχουμε και μικρότερη παραγωγή μούρων.
Ο τρόπος κλαδέματος της μουριάς σχετίζεται και με τη χρησιμότητα που έχει το δέντρο. Σε μουριές που διατηρούμε για τα μούρα, αφαιρούμε ξερά, ασθενή κλαδιά, αδύναμους βλαστούς και κάνουμε μικρή σύντμηση των βλαστών ώστε να διασφαλίσουμε καλή παραγωγή.
Στις δεντροστοιχίες με μουριές στους δρόμους, το κλάδεμα έχει ως στόχο τον περιορισμό του ύψους και τη διατήρηση του σχήματος του δέντρου.
Στη λευκή ποικιλία μουριάς, που χρησιμοποιείται για τροφή μεταξοσκώληκα, κλαδεύουμε πολύ αυστηρά για να έχουμε παραγωγή πλούσιου και τρυφερού φυλλώματος.
Σχετικά με τον πολλαπλασιασμό της μουριάς, πολλαπλασιάζεται με σπόρο κοινής μουριάς, που εμβολιάζεται με την επιθυμητή ποικιλία καθώς και με μοσχεύματα.
4. Τι ανάγκες σε πότισμα και λίπανση έχει η μουριά;
Η μουριά ως δέντρο, παρουσιάζει σχετική ανθεκτικότητα, αν και θα απαιτηθεί πότισμα κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, για να έχουμε καλύτερης ποιότητας φύλλωμα και μεγαλύτερη παραγωγή καρπών.
Σχετικά με τη λίπανση της μουριάς, τα τέλη του χειμώνα, θα χρειαστεί προσθήκη κοπριάς και κομπόστ ή λιπάσματος με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο αν μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη του φυλλώματος, αλλά και με κάλιο αν μας ενδιαφέρει η καρποφορία της μουριάς.
5. Κι ένα τελευταίο μυστικό για τη μουριά
Η μουριά είναι ένα καρποφόρο δέντρο που παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα στην προσβολή από μυκητολογικές ασθένειες και έντομα. Μόνο η μελίγκρα (αφίδες), κατά περίπτωση, μπορεί να αποτελέσει ένα σχετικά σοβαρό εχθρό για την μουριά.