Η ‘Φωνή της Γερμανίας’, που είναι κρατικός διεθνής ραδιοτηλεοπτικός φορέας χρηματοδοτούμενος από γερμανικό κράτος, σε άρθρο της εξέφρασε ανησυχία για τον αμυντικό εξοπλισμό της Σερβίας.
Όπως σημειώνει, τα τελευταία χρόνια, η Σερβία προωθεί ένα φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα για τις ένοπλες δυνάμεις της. Η Σερβία παρήγγειλε γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale και αγόρασε ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα. Παράλληλα, το Βελιγράδι αγόρασε κινεζικά συστήματα αεράμυνας λίγο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η Σερβία έχει αγοράσει και χιλιάδες ιρανικά drones. Κατά συνέπεια, τίθεται ένα λογικό ερώτημα, γιατί το Βελιγράδι έχει δημιουργήσει ένα οπλοστάσιο έτοιμο για μάχη τα τελευταία χρόνια χωρίς να απειλείται από γειτονικές χώρες, γράφει η Deutsche Welle.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης σημείωσε το 2022 ότι ο αμυντικός προϋπολογισμός του Βελιγραδίου, ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ ήταν 10 φορές μεγαλύτερος από αυτόν του Κοσσυφοπεδίου.
Η στρατιωτική κυριαρχία της Σερβίας στην περιοχή καταδεικνύεται από τον στόλο της με 250 άρματα μάχης, ο οποίος είναι μεγαλύτερος από όλες τις άλλες πρώην Γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες μαζί (σε σύγκριση, οι ένοπλες δυνάμεις της Γερμανίας που έχουν 295 άρματα μάχης).
Η Κροατία κατατάσσεται δεύτερη μεταξύ των πρώην γιουγκοσλαβικών κρατών με 75, η Βοσνία τρίτη με 45 και η Βόρεια Μακεδονία τέταρτη με 31. Ούτε το Μαυροβούνιο ούτε το Κοσσυφοπέδιο έχουν άρματα μάχης.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι μικρές αλλά αυξανόμενες ένοπλες δυνάμεις του Κοσσυφοπεδίου εξοπλίστηκαν πέρυσι με τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar και φέτος με 250 αντιαρματικά οπλικά συστήματα των ΗΠΑ Javelin.
Χωρίς αυτά τα δύο οπλικά συστήματα, τα οποία ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί με επιτυχία στον αγώνα του εναντίον της Ρωσίας, η Ουκρανία στην τρέχουσα ανεξάρτητη μορφή της δεν θα υπήρχε πλέον.
«Ο σερβικός κόσμος»
Αυτός ο επανεξοπλισμός εγείρει το ερώτημα γιατί το Βελιγράδι έχει αποθηκεύσει τόσα πολλά όπλα τα τελευταία χρόνια χωρίς να απειλείται από τους γείτονές του. Σχεδιάζει ο πρόεδρος Βούτσιτς να επιτεθεί στους γείτονες της Σερβίας, όπως έχει εικάσει η πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου;
Οι δηλώσεις, οι απειλές και οι ενέργειες της σερβικής ηγεσίας φαίνεται να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό, γράφει το γερμανικό δημοσίευμα.
Η ηγεσία της Σερβίας προωθεί ένα έργο γνωστό ως «Σερβικός Κόσμος» – μια ελαφρώς αποδυναμωμένη εκδοχή της ιδεολογίας του πρώην Σέρβου προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς για τη «Μεγάλη Σερβία» – το οποίο έχει λάβει θετική ανταπόκριση από τους Σέρβους στο γειτονικό Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Ο Μιλόσεβιτς πέθανε το 2006 στο κελί του στο κέντρο κράτησης του δικαστηρίου του ΟΗΕ για εγκλήματα πολέμου στη Χάγη.
Για να πετύχει τον εθνικιστικό του στόχο για τη Σερβία – δηλαδή να ενώσει όλες τις σερβικά κατοικημένες περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας – ο Μιλόσεβιτς ξεκίνησε τέσσερις πολέμους τη δεκαετία του 1990, στους οποίους σκοτώθηκαν 130.000 άνθρωποι.
Αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη της σερβικής κυβέρνησης υπηρέτησαν υπό τον Μιλόσεβιτς, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Αλεξάνταρ Βούτσιτς και του υπουργού Εσωτερικών Ίβιτσα Ντάτσιτς, οι οποίοι κάποια στιγμή ήταν επικεφαλής της ομάδας προπαγάνδας του Μιλόσεβιτς.
Στις αρχές Ιουνίου 2024, ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς προήδρευσε μιας «Πανσερβικής Συνέλευσης» στο Βελιγράδι με εκπροσώπους Σέρβων από όλα τα μέρη της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Τα τελευταία χρόνια, η επανειλημμένη ανάπτυξη σερβικών στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο, καθώς και μια επίθεση σερβικής παραστρατιωτικής μονάδας κατά των δυνάμεων ασφαλείας του Κοσσυφοπεδίου, έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία. Αυτά τα περιστατικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν δοκιμασία πεδίου από το Βελιγράδι.
Πόλεμος στον ορίζοντα;
Καμία από τις γειτονικές χώρες που φαίνεται να βρίσκεται στο επίκεντρο των εδαφικών συμφερόντων του Βελιγραδίου δεν έχει έτοιμες για πόλεμο ένοπλες δυνάμεις, διαπιστώνει η DW.
Χωρίς την προστασία των δύο δυτικών ειρηνευτικών αποστολών στην περιοχή – των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο (KFOR) και της υπό την ηγεσία της ΕΕ δύναμης EUFOR/Althea στη Βοσνία – θα ήταν εύκολη λεία για κάθε επιθετικό επεκτατισμό από το Βελιγράδι.
Τα τελευταία χρόνια, αρκετές συσσωρεύσεις σερβικών στρατευμάτων στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο και μια επίθεση σερβικής παραστρατιωτικής μονάδας στις δυνάμεις ασφαλείας του Κοσσυφοπεδίου έχουν προκαλέσει αναταραχές και εντάσεις. Οι σερβικές παραστρατιωτικές επιθέσεις πυροδότησαν τον πόλεμο στην Κροατία το 1991 και, ένα χρόνο αργότερα, τον πόλεμο στη Βοσνία.
Το Βελιγράδι μπορεί να ήθελε πάλι αυτόν τον σχεδιασμό. Η αντίδραση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ήταν άμεση και σφοδρή, ωστόσο, ανάγκασε τη Σερβία να αποσυρθεί.
Η Ουάσιγκτον παρενέβη ξανά τον Αύγουστο, αυτή τη φορά μέσω του διευθυντή της CIA Γουίλιαμ Μπερνς, ο οποίος ταξίδεψε στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ειδικά για να τερματίσει τις αυτονομιστικές δραστηριότητες του Σερβοβόσνιου ηγέτη Μίλοραντ Ντόντικ.
Ο Ντόντικ έχει ήδη λάβει πολλά βήματα για να κηρύξει την ανεξαρτησία της Δημοκρατίας Σέρπσκα και να οπλίσει χιλιάδες μέλη παραστρατιωτικών οργανώσεων.
Οι πολιτικοί στη βοσνιακή πρωτεύουσα Σαράγεβο προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο η Δημοκρατία Σέρπσκα να πιέσει για απόσχιση. Εάν αυτό οδηγήσει σε ένοπλη σύγκρουση και οι Σερβοβόσνιοι δεχτούν στρατιωτική πίεση, είναι πολύ πιθανό το Βελιγράδι να στείλει τα τανκς του στη Βοσνία για να υποστηρίξει τους Σερβοβόσνιους.
Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί ένας νέος πόλεμος στα Βαλκάνια.
Με φόντο αυτές τις κινήσεις, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια νέα σύγκρουση στα Βαλκάνια. Με τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές, ο τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ θα διαχειριστούν μια τέτοια κατάσταση είναι πλέον ανοιχτός σε όλα τα ενδεχόμενα, καταλήγει η Deutsche Welle.
—
Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ