Βασίλης Σκουρής απο το dnews.gr
Ο Π. Παυλόπουλος μίλησε για τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος που «ευτέλισαν τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας». Τα άγνωστα «παραλειπόμενα» μιας συζήτησης στο Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής».
Στο Συνέδριο του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» μίλησε, το περασμένο Σάββατο το πρωί, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, υπό την ακαδημαϊκή του όπως είναι φυσικό ιδιότητα, με θέμα τη συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εδραίωση των θεσμών της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας.
Όπως ήταν αναμενόμενο σημαντικό μέρος της ομιλίας του αφιερώθηκε στις θέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή για το κύρος του Προέδρου της Δημοκρατίας και για την ανάγκη να έχει σημαντικές αρμοδιότητες καθώς και να εκλέγεται με ευρεία πλειοψηφία. Και αυτό για να μπορεί να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντά του ως ρυθμιστής του Πολιτεύματος.
Κατά τη συζήτηση που επακολούθησε ένας από τους συνέδρους ρώτησε τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη γνώμη του αναφορικά με τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος που επακολούθησαν σχετικά με τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και εκεί ήρθαν οι «ρουκέτες», που «πέρασαν στα ψιλά». Εμείς είμαστε όμως εδώ για να τις αναδείξουμε.
Είπε λοιπόν ο Προκόπης Παυλόπουλος ότι δύο υπήρξαν οι «μελανές» σελίδες κατά τις διαδοχικές αναθεωρήσεις του Συντάγματος που έχουν οδηγήσει σε μια αποδυνάμωση ή και σ’ έναν επικίνδυνο «ευτελισμό» του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας ως ρυθμιστή του Πολιτεύματος.
Η πρώτη «μελανή σελίδα» «γράφτηκε» από τον Ανδρέα Παπανδρέου, κατά την αναθεώρηση του 1986, όταν και αφαιρέθηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αρκετές αρμοδιότητες. Αρμοδιότητες που επέτρεπαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να είναι «ανάχωμα» και «αντίβαρο» στην «παντοδυναμία» του Πρωθυπουργού. Αυτά δεν «άρεσαν» στον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος, όπως είπε, δεν μπορούσε ν’ ανεχθεί ότι ως πρωθυπουργός «μοιραζόταν» με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την πολιτική και πολιτειακή «κορυφή». Μετά λοιπόν την αφαίρεση των αρμοδιοτήτων αυτών φθάσαμε στο σημερινό συνταγματικό στάδιο, όπου έχει κυριαρχήσει πια ένα αμιγώς «πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα».
Κατά τον Προκόπη Παυλόπουλου η δεύτερη «μελανή σελίδα» -και συνέχεια της πρώτης- γράφτηκε το 2019 από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, «λάτρη» του «πρωθυπουργοκεντρικού» συστήματος. Τότε , όπως τόνισε, ο τωρινός Πρωθυπουργός, εν ονόματι της διευκόλυνσης της «ομαλής και απρόσκοπτης εξέλιξης του κυβερνητικού έργου» (!!) και της μη διακοπής του λόγω πρόωρων εκλογών, πέτυχε κατά τη σχετική αναθεώρηση του Συντάγματος να καταργήσει τις αυξημένες πλειοψηφίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλεγεί ακόμη και με σχετική πλειοψηφία!!
Το ενδιαφέρον εντοπίζεται στην τελική παρατήρηση του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας για τον «ευτελισμό» αυτό του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας: Είπε δε ότι με τον τρόπο αυτό ο εκάστοτε Πρωθυπουργός μπορεί να εκλέγει Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τη συνδρομή ακόμη και μιας περιστασιακής πλειοψηφίας. Κάτι που, δυστυχώς, παραπέμπει στην επί Βασιλείας «θεωρία του κηπουρού» για την επιλογή του Πρωθυπουργού. Μόνο που αυτή τη φορά η «θεωρία του κηπουρού» αφορά πια τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Τελειώνοντας ο Προκόπης Παυλόπουλος διερωτήθηκε: Δεν είναι αλήθεια ότι με τον τρόπο αυτό, δηλαδή με την ενδεχόμενη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ακόμη και με απλή πλειοψηφία, «υπονομεύεται» κατά κάποιο τρόπο εκ των προτέρων ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας ως ρυθμιστή του Πολιτεύματος, ακόμη και αν το πρόσωπο που θα επιλεγεί εν τέλει έχει τα σχετικά προσόντα σε υψηλό βαθμό;
Ο Προκόπης Παυλόπουλος κατέληξε καλώντας το ακροατήριο να κάνει τη σύγκριση, σχετικά με το κύρος των πολιτικών «ταγών», μεταξύ του Κωνσταντίνου Καραμανλή και των «επιγόνων» του.
Δεν χρειάζεται να μπούμε στην σχετική ονοματολογία. Ο νοών νοείτω.
ΥΓ: Λέτε με αυτά ο τέως Πρόεδρος να προετοίμασε το κλίμα για την ομιλία Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη;