του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Η Φύση δεν είναι ούτε εχθρική ούτε φιλική απέναντι στον άνθρωπο.
.
Ο ασκός του Αιόλου είναι αποτέλεσμα της καλής σχέσης Οδυσσέα- Θεού (Φύσης)
Να η πρώτη αλληγορία
.
Θα εξαφανίσει τους Δεινόσαυρους, ΠΡΙΝ εμφανίσει ένα “νέο είδος”. ΕΛΛΟΓΟ (Λογικό),
Τον ΑΝΘΡΩΠΟ
“Έκρινε” η Φύση ότι δεν μπορούν να…ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ.
.
Βέβαια στην Ελληνική Μυθολογία, δεν είναι “ακριβώς” Δεινόσαυροι,
ΑΡΠΥΙΕΣ είναι (το ίδιο κάνει, ίδιο ΣΟΥΛΟΥΠΙ) άκρως εχθρικές….!
.
Συνεχίζω επιτροχάδην, χωρίς περί διαγραμμάτου (= λεπτομέρειες ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ
για τον Μέσο Έλληνα αναγνώστη). Εννοώ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ, Σεισμούς, ΠΑΓΕΤΩΝΙΕΣ περίοδοι
κλπ.
.
Και η Φύση πρέπει να κάνει τον ή τους κύκλους της. Να δείξει την δύναμή της.
Θα ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ πάντως στον ΟΔΥΣΣΕΑ και τους ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ του, ένα “όνειρο” Ζωής.
Την ΙΘΑΚΗ.
.
Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του θα φτάσουν στην “ΙΘΑΚΗ” ΑΡΚΕΙ να μην ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΝ την ΤΑΞΗ των ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.
.
Και οντως ΦΤΑΝΟΥΝ στην “πατρίδα”. Μια δρασκελιά η Πολυπόθητη ΙΘΑΚΗ.
.
Αυτή η περίπτωση είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ όχι επειδή ανοίγουν τελικά τον ΑΣΚΟ,
.
Αλλά ΠΡΙΝ τον Ανοίξουν
έχουν ΗΔΗ (!) διαμορφώσει ΜΟΙΡΑΙΕΣ αυτοκαταστοφικές “ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ” του ανθρώπινου
χαρακτήρα (Απληστία, Εκμετάλλευση, Φθόνος, Καχυποψία, εφησυχασμός….).
Με αυτές “πορεύεται” 3.000 χρόνια μετά ο άνθρωπος.
.
“Κι από τις αμαρτίες (Λάθη) μας , δεν είχε ο δρόμος άκρη”