Ο ιερός χώρος του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων δεν θα μπορούσε παρά να είναι από τους πιο εμβληματικούς της κλασικής Ελλάδας.
Η αρχαία Δωδώνη ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κέντρα του τότε κόσμου, το μαντείο της μάλιστα απολάμβανε τον σεβασμό εξίσου με το αντίστοιχο των Δελφών.
Εδώ, μάλιστα, οι χρησμοί δίδονταν ερμηνεύοντας το θρόισμα των φύλλων της ιερής βελανιδιάς του Δία, από το φτερούγισμα των πουλιών που φώλιαζαν στα κλαδιά της κι από το κελάρυσμα των νερών της ιερής πηγής.
Πολύ σημαντικό ήταν (και είναι) και το αρχαίο θέατρο, το μεγαλύτερο της εποχής του, χωρητικότητας 18.000 θεατών.