Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με σκυμμένο το κεφάλι. Τον μαθαίνουν από μικρή ηλικία να το σκύβει, διότι αν βαδίσει αισιόδοξα, με ψηλά το κεφάλι, αν χρησιμοποιήσει τη δύναμή του προς όφελός του τότε… κινδυνεύει να απελευθερωθεί.
“Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον” λέει μια παλιά παροιμία. Όλα είναι γραμμένο στο “κισμέτ” λένε οι μουσουλμάνοι. Κάτι ανάλογο ισχυρίζονται όλες οι σημερινές θρησκείες, που ενσωμάτωσαν την αντίληψη του Πλάτωνα πως “Την ειμαρμένην ουδ’ αν εις εκφύγοι””, δηλαδή πως κανείς δε μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.
Η ιδεολογία του Πλάτωνα, που ήταν καθαρά ιδεαλιστική και ταξική, αναγνώριζε ως κυρίαρχο των πάντων το αναπόδραστο της μοίρας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντα των λίγων οικονομικά ισχυρών σε βάρος των δούλων και των φτωχών ελεύθερων εργαζομένων της εποχής εκείνης.
Σε αντίθεση με τις σκοταδιστικές αντιλήψεις του Πλάτωνα οι Ίωνες φιλόσοφοι, οι σοφιστές, ο Επίκουρος και γενικότερα το σύνολο της υλιστικής φιλοσοφίας του αρχαίου Ελληνικού κόσμου πολέμησαν τη θεωρία της Ειμαρμένης καταπολεμώντας μ΄ αυτόν τον τρόπο και την κυρίαρχη ιδεολογία της εποχής τους.
Γι αυτούς η δουλοκτητική κοινωνία δεν ήταν μια αναγκαιότητα αναπόδραστη και η ταλαίπωρη και όλο βάσανα ζωή των δούλων και των φτωχών δεν ορίζονταν από μια άδικη και αναπόφευκτη μοίρα. Όλα μπορούσαν ν αλλάξουν, όλα ήταν δυνατόν να γίνουν διαφορετικά, φτάνει οι άνθρωποι να θέλουν και να μπορούν να το πράξουν.
Και τότε και μετά και πάντα οι καταπιεσμένοι μπορούν να αποτινάξουν το ζυγό των καταπιεστών τους αρκεί να απαλλαγούν από τα δεσμά της μοίρας τους, που με τόση μαστοριά και πονηριά καλλιέργησαν ανά τους αιώνες οι στυλοβάτες του συστήματος, αρκεί να πάψουν να φοβούνται την ίδια τους τη δύναμη, την ίδια τους την ικανότητα να πραγματώσουν την ελευθερία τους.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σήμερα. Η μοιρολατρία εξακολουθεί να αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για να αποδέχονται οι εργαζόμενοι την καταλήστευση του πλούτου που παράγουν από μια χούφτα εκμεταλλευτές, για να υποτάσσονται αδιαμαρτύρητα στα μνημόνια, στη φοροληστεία, στις περικοπές εισοδημάτων, συντάξεων και κοινωνικής πρόνοιας κ.ά.
Ο αγώνας όμως για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεινά του στηρίζεται πριν απ όλα στην άρνηση της ύπαρξης της μοίρας και του αναπόφευκτου. Για ότι γίνεται και δε γίνεται στη ζωή, η απόφαση ανήκει στον άνθρωπο, ο οποίος παρεμβαίνοντας συνειδητά ή ασυνείδητα μέσα στα πλαίσια της αντικειμενικής πορείας του κοινωνικού γίγνεσθαι δημιουργεί την ανθρώπινη ιστορία.
Όλα εξαρτώνται από την ελεύθερη βούληση και πράξη του. Η μοιρολατρία λοιπόν που δίδασκε στην Αρχαία Ελλάδα ο Πλάτωνας και η οποία διδάσκεται στα σχολεία και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, εξακολουθεί να εξυπηρετεί την υποταγή των πολλών σε μια χούφτα εκμεταλλευτές.
Πεπρομένο, Πεπρατε, πράτω
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει απο τις πρέξεις του.
«Την ειμαρμένην ουδ’ ἄν εἷς ἐκφύγοι» δηλαδή μοιρολατρία…
Η φράση «Την ειμαρμένην ουδ’ ἄν εἷς ἐκφύγοι» αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Πλούταρχο (περ. 46-120 μ.Χ.). Συγκεκριμένα, προέρχεται από το έργο του “Περί του Ει του εν Δελφοίς” (Περί του γράμματος Ε στους Δελφούς), όπου αναφέρεται στην έννοια της ειμαρμένης, δηλαδή της μοίρας .
Η φράση «το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον» αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα τραγικό ποιητή Αισχύλο (525–456 π.Χ.). Αν και δεν εμφανίζεται με ακριβώς αυτή τη μορφή σε κάποιο από τα σωζόμενα έργα του, η ιδέα ότι το πεπρωμένο είναι αμετάβλητο και δεν μπορεί κανείς να το αποφύγει είναι κεντρική στα έργα του, καθώς και γενικότερα στην αρχαία ελληνική τραγωδία.
Ασυναρτησίας και ανοησίας(γωνία) το άρθρο.
Συμφωνώ πως ο αρθρογράφος δεν έχει διαβάσει ούτε πρόταση από Πλάτων, η ειμαρμένη είναι η συμπαντική εξισορρόπηση της αρμονίας του διπολικου μας υλικού κόσμου,και όντως από τις πράξεις σου δεν ξεφεύγεις …..μέσα από την αυτογνωσία κτλβαινεις πως όλα πάνω σου γυρίζουν και όλα στο εμείς υπάρχουν.
Μαρξιστοκομμούνια στρεβλώνουν τον Πλάτωνα και την ελληνική κοσμοθέαση
Καλό θα ήταν να διαγραφεί αυτή η δημοσιευμένη μπούρδα. Ακόμη και η πηγή του “άρθρου”, δεν υπάρχει. Ο σύνδεσμος ανακατευθύνσεως της ιστοσελίδας, οδηγεί σε 404 error. Κοινώς, η σελίδα της πηγής,
δεν υπάρχει. Φαίνεται, ακόμη κι εκεί, μετανόησαν και απεφάσισαν να παύσουν να εκτίθενται, κατεβάζοντας περιεχόμενο με τέτοια μπουρδολογία…
Ο συγγραφέας του άρθρου είναι πλήρως άσχετος γύρω από την φιλοσοφία του Πλάτωνα, άρα επικίνδυνος να αρθρογραφεί για τόσο σοβαρά θέματα.
Καλά με την ειμαρμένη ο Πλάτων δικαιολογεί την δουλεία, αλλά και ο Αριστοτέλης ομοίως, δηλαδή τα δύο μεγαλύτερα πνεύματα της αρχαιότητας συμφωνούν στο θέμα αυτό! Τότε είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε σκλάβοι ισοβίως όπως η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη; Όχι βέβαια αφού η τεχνολογία απελευθέρωσε τον άνθρωπο, δηλαδή η ευφυής χρήση του μυαλού του……