Τελικά με τα τεκταινόμενα σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ θα ακουστούν πολλά κατά Κασσελάκη, ο οποίος όμως είναι ολόιδιος με αυτόν που ψηφίστηκε και αποδεκτός ανεπιφύλακτα έγινε, από όσους δεν έφυγαν.
Το μόνον που τον εξοστρακίζει είναι ένα, μα πολύ «φλέγον» ένα που δεν πρόκειται να αναφερθεί στην συνεδρίαση αλλά είναι και το μόνο κύριο αίτιο που ενόχλησε όλο το αριστεράτο, αφού είναι και το μόνο που δεν έπρεπε ποτέ να βγει προς τα έξω, αλλά βγήκε και ενοχοποίησε καίρια τον που το έκανε, δηλαδή τον Κασσελάκη, και αυτό είναι η ύπαρξη των μαύρων (τι μαύρων; κατάμαυρων) ταμείων στα «σπλάχνα» της Κουμουνδούρου. Ασυγχώρητο, διότι τότε ήταν που «συμπτωματικά» όλοι οι φίλιοι και προσηνείς προς τον Πρόεδρο του γύρισαν την πλάτη, και έτσι ξεκίνησε η «αποπροεδροποίηση» Κασσελάκη.
Δεν εξηγείται αλλιώς διότι, ας ειπωθεί αυτό ξανά, μέχρι τότε τα πάντα του Προέδρου είχαν γίνει ανεπιφύλακτα αποδεκτά και από την Κεντρική Επιτροπή και απ όλους που δεν έφυγαν. Πως λοιπόν τα θυμήθηκαν τώρα και θα τα θέσουν προς συζήτηση στη συνεδρίαση της Κεντρικής επιτροπής, αφού το μόνο που μεσολάβησε είναι οι ταμειακές «λοβιτούρες»;
Θα έχει ενδιαφέρον, αλλά να μην προσδοκούν επανεύρεση των «απωλεσθέντων» αφού η ζημιά έγινε, και το ηθικό πλεονέκτημα, που ήταν και το μόνο που τους είχε απομείνει, χάθηκε ανεπιστρεπτί και «αναδρομικά». Ε! Ρε τι κάνει το «μπαγιόκο» λέει ο λαός.