Τι αντιπροσωπεύουν οι όροι «Μεγάλη Αλβανία» και «Εθνική Αλβανία» στην τρέχουσα ιστορία;
Ήρθε πάλι η ώρα της «Εθνικής Αλβανίας»;
Θα επαναφέρει η στενή αλβανοαμερικανική συμμαχία τον αλβανικό λαό στην εποχή που έχασε και ληστεύθηκε από τη Σερβία, τη Ρωσία και την Ελλάδα το 1912-1913;
Τι ήταν η Μεγάλη Αλβανία τα έτη 1940-1944;
Θα καταδικαστεί διεθνώς το απάνθρωπο έγκλημα της Ελλάδας για τη δολοφονία των Αλβανών της τσαμουριάς και τον βίαιο εκτοπισμό των Αλβανών από την αγαπημένη τους Τσαμουριά το 1945;
Θα ζητήσει η Αλβανία από την Ελλάδα τη μεγάλη οικονομική και οικονομική ζημιά που προκάλεσε η Ελλάδα ως αποτέλεσμα της εθνοκάθαρσης, η οποία έγινε στους Αλβανόφωνους, οι οποίοι δολοφονήθηκαν μαζικά και εκδιώχθηκαν από τα εθνικά τους εδάφη;
Γνωρίζουν σήμερα η Ελλάδα και η Σερβία ότι η Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο έχουν έναν στενό σύμμαχο και αυτός ο σύμμαχος είναι στην πραγματικότητα η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου: οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής;
Η στενή συμμαχία Αλβανίας-Αμερικής ήταν μια ιστορική αναγκαιότητα που έπρεπε να συμβεί από το 1944, αλλά στην Αλβανία, με αγγλικό οπλισμό, ήρθαν οι κομμουνιστές στην εξουσία και δημιούργησαν την τεχνητή έχθρα μεταξύ: Αλβανίας-Αμερικής.
Εν τω μεταξύ, ο Λευκός Οίκος κράτησε ισχυρή την ιστορική φιλία με τους Αλβανούς: μετά τον Αμερικανό πρόεδρο Γουίλσον, ο οποίος έσωσε την Αλβανία το 1919, ήταν ο Αμερικανός πρόεδρος Τζον Κένεντι που, στη συνάντησή τους στο Παρίσι, το 1962, είπε στον αρχηγό του Σοβιετικού κράτους Νικίτα Χρίσοφ : «Η Αλβανία δεν επηρεάζεται».
Αλλά αυτή ήταν η χρονιά που, με την πολιτική βοήθεια του Τζον Κέννεντι, η Αλβανία αποσχίστηκε με ασφάλεια από την εξουσία της Σοβιετικής Ένωσης και, με την πολιτική του Κένεντι, η Κίνα έγινε ο οικονομικός και πολιτικός υποστηρικτής της κομμουνιστικής Αλβανίας.
Όμως, το 1972, ήταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον που άσκησε βέτο στην ανακήρυξη του Κοσσυφοπεδίου δημοκρατία και ανάγκασε τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο να ανακηρύξει, το 1974, το Κοσσυφοπέδιο με ευρεία αυτονομία εντός της Γιουγκοσλαβίας: με δικό του κοινοβούλιο, κυβέρνηση και με το συνταγματικό δικαίωμα που, βάσει της εντολής, το Κοσσυφοπέδιο είχε το δικαίωμα στον Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας.
Τι συμβαίνει όμως τώρα που στην Ιλλυρική Χερσόνησο υπάρχουν δύο ανεξάρτητα αλβανικά κράτη: η Αλβανία και το Κόσοβο;
Οι αντιαλβανοί, από το Βελιγράδι ως τη Μόσχα, βλέπουν ότι οι Αλβανοί μεταρρυθμίζονται για να έρθουν ξανά στην περίφημη Ιλλυρία της Τεύτας και στην περίφημη Ήπειρο του Πείρου, επομένως παίζουν όλα τα λιθάρια για να ιντριγκάρουν την ανάπτυξη των δύο ανεξάρτητων κρατών στην Αλβανική Ιλλυρική Χερσόνησο.
Η ηρωική επιβίωση ενός λαού που έχει γλιτώσει την εθνική του εξόντωση, η ιστορία μας είπε ότι, η λαμπρότητα αυτού του λαού έρχεται ως ιστορική αναγκαιότητα.
Επομένως, οι Αλβανοί σήμερα, ως νέα ιστορικό γεγονός, βρίσκονται εντός της ιστορικής βαρύτητας της πανεθνικής τους ανάπτυξης.
Μάλιστα, οι Σλάβοι και οι Έλληνες τρόμαξαν με αυτό που ονομάζουν ‘Μεγάλη Αλβανία’, ενώ εμείς την ονομάζουμε ‘Εθνική Αλβανία’.
Μας ευνόησε η Ναζιστική Γερμανία
Η διαφορά έγκειται στο ιστορικό γεγονός ότι η ναζιστική Γερμανία, όταν εισήλθε στην Αλβανία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού ένωσε όλα τα εδάφη που είχαν κλαπεί από την Αλβανία από τις μεγάλες δυνάμεις, ονόμασε αυτή την ένωση: Μεγάλη Αλβανία.
Σε αυτά τα εδάφη υπήρχαν δύο μεγάλες επαρχίες που προέρχονταν από την αρχαία ιστορία της Αλβανίας: το Κόσοβο και η Τσαμουριά. Αυτές οι περιοχές, από τις μεγάλες δυνάμεις δόθηκαν στην Ελλάδα και τη Σερβία το 1913.
Και το 1943, η γερμανική δύναμη που μπήκε στην Αλβανία έφερε την ονομασία Εθνική Αλβανία: Μεγάλη Αλβανία.
Η ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας μας κατέστρεψε
Αλλά εδώ ακριβώς ξεκίνησε η εσωτερική τραγωδία του αλβανικού λαού, γιατί, μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας το 1944, οι ληστές των αλβανικών εδαφών αποκαλούσαν τη Μεγάλη Αλβανία έργο των Ναζί.
Και οι κομμουνιστές του Ενβέρ Χότζα σιωπούσαν, και έχασαν την ευκαιρία της Αλβανίας να ζήσει σε ένα αλβανικό κράτος, όπως ακριβώς η Αυστροουγγαρία που έχασε το 1912-1913.
Ωστόσο, η εθνική ιστορία μιας εθνικής ομάδας που δεν έχει χάσει την αρχική γλώσσα της εθνικής ομάδας δεν μπορεί ποτέ να εξαφανιστεί. Γιατί ο ιστορικός χρόνος οδηγεί στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου εθνικού κράτους.
Μια τέτοια ήταν η Αλβανία το 1912, αλλά και το Κόσοβο το 2008
Και αυτό ακριβώς το γεγονός του 2008 αποδεικνύει τη συνεχιζόμενη εθνική ανεξαρτησία όλης της Εθνικής Αλβανίας στην Ιλλυρική Χερσόνησο.
Spartak Ngjela- Shqiptarja
—
Αποκλειστικά στο ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ