Βασίλης Βιλιάρδος
Η μέση δαπάνη ανά τουρίστα το πρώτο εξάμηνο, μειώθηκε στα 570 € – από 588 € το 2023 και 607 € το 2022. Επομένως, η μείωση είναι της τάξης του 6% το 2024 σε σχέση με το 2022, όταν ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί κατά 20% περίπου σε σχέση με το 2021 (από τις 98,52 μονάδες στο 117,38) – οπότε η πραγματική μείωση της μέσης τουριστικής δαπάνης είναι πάνω από 26%.
Την ίδια στιγμή, οι τιμές των ξενοδοχείων εφέτος έχουν αυξηθεί μεσοσταθμικά κατά 10% σε σχέση με πέρυσι – γεγονός που σημαίνει πως η τεράστια πτώση της μέσης δαπάνης, έχει επιβαρύνει κυρίως τους υπόλοιπους κλάδους, όπως την εστίαση.
Ταυτόχρονα, έχουμε μεν περισσότερες αφίξεις, αλλά λιγότερο χρόνο διαμονής – οπότε τα τουριστικά μας έσοδα είναι χαμηλότερα των αφίξεων. Παράλληλα, κλιμακώνεται η επιβάρυνση των υποδομών μας – όπως των νοσοκομείων και γενικότερα του ΕΣΥ που στα νησιά καταρρέουν, αφού δεν είναι επαρκώς στελεχωμένα και υποχρεωμένα να εξυπηρετούν πολλαπλάσιους ασθενείς το καλοκαίρι, λόγω των τουριστών.
Εκτός αυτού, με την εγχώρια παραγωγή να περιορίζεται συνεχώς, ο τουρισμός αυξάνει τις εισαγωγές – οπότε διευρύνεται το εμπορικό μας έλλειμμα που δεν καλύπτεται από τα τουριστικά έσοδα. Επομένως αυξάνεται και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας – άρα το εξωτερικό μας χρέος.
Ακόμη χειρότερα, ο τουρισμός μας επικεντρώνεται κυρίως στον Ιούλιο και τον Αύγουστο – όταν στις άλλες χώρες, όπως στην Πορτογαλία, μοιράζεται πιο ισορροπημένα σε ολόκληρο το έτος. Με σχεδόν διπλάσιες δε αφίξεις η Ελλάδα, είχε πολύ χαμηλότερα έσοδα – αφού τα έσοδα της Πορτογαλίας ήταν 25 δις € το 2023 με αφίξεις 18 εκ., όταν τα έσοδα της Ελλάδας ήταν 20,5 εκ. € με αφίξεις περί τα 34 εκ.!.
Σε ποια χώρα επιβαρύνονται αλήθεια περισσότερο οι υποδομές, για να μην αναφερθούμε στην ανεξέλεγκτη έκρηξη του AirBnb που καθιστά απλησίαστα τα ενοίκια για τους Έλληνες;
Είναι δυνατόν λοιπόν να στηρίζεται ολόκληρη η οικονομία μας στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού; Να κατευθύνεται το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών επιδοτήσεων και της στήριξης σε αυτόν τον κλάδο (στον οποίο απασχολείται παραδόξως διπλάσιο εργατικό δυναμικό, από τις άλλες τουριστικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου), εις βάρος όλων των άλλων;
Δεν είναι απογοητευτική η σύγκριση μας στον τουρισμό με την Πορτογαλία; Δεν έχουμε παγιδευτεί, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουμε όταν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια κρίση;
Η παγίδα του τουρισμού
Η μέση δαπάνη ανά τουρίστα το πρώτο εξάμηνο, μειώθηκε στα 570 € – από 588 € το 2023 και 607 € το 2022. Επομένως, η μείωση είναι της τάξης του 6% το 2024 σε σχέση με το 2022, όταν ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί κατά 20% περίπου σε σχέση με το 2021 (από τις… pic.twitter.com/1CkLayM6rH
— Βασίλης Βιλιάρδος (@ViliardosV) August 22, 2024
Και, ατυχώς, όπως επεσήμαινε ο μακαριστός Καθηγητής Δημοσθένης Στεφανίδης στο εξαιρετικό σύγγραμμά του περί Αγροτικής Οικονομικής, “το ήμισυ της εν Ελλάδι παραγομένης ζωϊκής κόπρου, φευ, απόλλυται” -άλλως ο τουριστικός μας εποχικός υπερπληθυσμός των ‘βαρβάρων’ θα μπορούσε να συνστά “μια καποια λύση”…