“Γιατί για εσάς, άνδρες Αθηναίοι, που είστε πολίτες από τη γέννησή σας, θα ήταν ατιμωτικό να εκτιμάτε οποιοδήποτε ποσό πλούτου πάνω από την καλή καταγωγή.”
Δημοσθένης, Παραγραφή υπέρ Φορμίωνος, 36.30
Τα κείμενα της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας βρίθουν από υψηλά διδάγματα. Ο Δημοσθένης θεωρεί ατιμωτικό να επιλέγεται σύντροφος με κριτήριο τον πλούτο, αντί για την καταγωγή. Σύνηθες ζήτημα στην αρχαία Ελλάδα προέκυπτε όταν δούλοι ή απελεύθεροι που είχαν αποκτήσει πλούτο, προσπαθούσαν να ενταχθούν στο σώμα των πολιτών με κατάλληλους γάμους. Η αντίδραση των διανοούμενων της εποχής ήταν σφόδρα ενάντια στην πρακτική αυτή, η οποία αλλοίωνε τον χαρακτήρα της άρχουσας τάξης και υπέσκαπτε τα θεμέλια της πολιτείας.
Ο Έλληνας ρήτορας εκφράζει την μόνιμη διαπίστωση των διαπρεπέστερων αρχαίων, οι οποίοι έδιναν κεφαλαιώδη σημασία στην καταγωγή. Στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, η διάβρωση της ευγενούς καταγωγής μέσω του πλούτου αποτελεί την βαθύτερη αιτία για την σταδιακή παρακμή της άρχουσας τάξης και εν συνεχεία του πολιτισμού.