Κάντε το εικόνα: Το μήκος έχει τλειώσει, ο Μίλτος Τεντόγλου έχει πάρει με σχετική άνεση το χρυσό μετάλλιο για δεύτερη στη σειρά φορά, έχει πετύχει στο αγώνισμα αυτό κάτι που μόνο ο τεράστιος Καρλ Λιούις έχει πετύχει: Να υπερασπιστεί τον τίτλο του!
Φωτογράφοι τρέχουν να απαθανατίσουν τη στιγμή, να βρούν τη σωστή γωνία για το τέλειο πλάνο, οι Έλληνες στην εξέδρα του «Σταντ ντε Φρανς» πανηγυρίζουν. Κι ο Μίλτος Τεντόγλου λέει στον προπονητή του Γιώργο Πομάσκι:
– Κόουτς σήμερα δεν ήμουν καλός…
«Δεν πειράζει αρκεί που πήραμε το χρυσό» του απαντά εκείνος. Τι άλλο να πει;
Δεν τα… πήγε καλά ο Μίλτος όταν είχε τρία άλματα πάνω από 8μ.31 και… χειρότερο στα 8μ.24 που μπορούσε να το δώσει το χάλκινο μετάλλιο! Τόσο… χάλια τα πήγε ο Μίλτος.
Και καλός ήσουν και περήφανους μας έκανες για ακόμη μια φορά.
Άφησε τον εαυτό σου να μιλήσει μέσα από τις δυνάμεις του.
Η πίεση δεν επιφέρει τα καλύτερα.
Ο στόχος να υπάρχει, όχι βεβαίως η παθητική επιδίωξή του.
Θερμά συγχαρητήρια , να χαρείς όπως ταιριάζει την επιτυχία σου.
Τιμή για την Ελλάδα , για την Ελληνική Σημαία, για τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο.
Εύγε σου, το αξίζεις.
Μνημειώδης Διάλογος!!!
“Κόουτς σήμερα δεν ήμουν καλός…
Δεν πειράζει αρκεί που πήραμε το χρυσό! του απαντά εκείνος.”