Η σπηλιά της Θέτιδας και του Πηλέα στο Πήλιο βρίσκεται σε μια μικρή παραλία ανατολικά του Πλατανιά και είναι προσβάσιμη μόνο διά θαλάσσης.
Εκεί κατά την παράδοση βρέθηκε ο Πηλέας με τη Θέτιδα και γεννήθηκε ο Αχιλλέας. Ακριβώς πλάι βρίσκεται ένα ακόμη θαλάσσιο σπήλαιο πιο βαθύ γεμάτο νυχτερίδες και αγριοπερίστερα, ενώ συχνά υπάρχει και φώκια μέσα. Σύμφωνα λοιπόν με τους μύθους, οι 12 θεοί του Ολύμπου είχαν επιλέξει το Πήλιο ως τον θερινό τόπο των διακοπών τους.
Εκεί, συναθροίζονταν με τους θνητούς, ιδιαίτερα δε με επιφανείς βασιλείς γειτονικών Ελληνικών πόλεων.
Σε αυτό το μέρος, ο βασιλιάς Πηλέας από την αρχαία Ιωλκό (σημερινός Βόλος), επιλέχθηκε από τον Δία ως σύζυγος της θεάς Θέτιδας. Η ίδια όμως δεν μπορούσε να αποδεχτεί το γεγονός ότι θα παντρευόταν με έναν κοινό θνητό. Έτσι για να τον αποφύγει, μεταμορφωνόταν συνεχώς σε φωτιά, σε νερό ακόμα και σε δέντρο. Τέλος, μεταμορφώθηκε σε σουπιά και χάθηκε στο Αιγαίο Πέλαγος.
Γι’ αυτό, η περιοχή ονομάστηκε Σηπιάδα, από την αρχαία Ελληνική λέξη σηπία, δηλαδή σουπιά.
Η δε Θέτιδα, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον Πηλέα, παγιδεύτηκε από τον ίδιο μέσα στο θαλάσσιο σπηλαίο. Το νέο αυτό ζευγάρι παντρεύτηκε στις κορυφές του Πηλίου όπου παρευρέθησαν οι Ολύμπιοι θεοί. Αργότερα, η μητέρα του Αχιλλέα θέλησε να τον κάνει αθάνατο βυθίζοντάς τον ανάποδα μέσα σε μία πηγή με αθάνατο νερό.
Όμως, το μοναδικό μέρος του σώματος του Αχιλλέα που έμεινε έξω από το νερό ήταν η φτέρνα του, η οποία και αποδείχτηκε μοιραία στον Τρωικό πόλεμο.
Δείτε τις εικόνες:
Πηγή: thenewspaper.gr