Του Βασίλη Βιλιάρδου
Το φαινόμενο της υψηλής ανεργίας και χαμηλής απασχολησιμότητας, ταυτόχρονα με την ύπαρξη δεκάδων χιλιάδων κενών θέσεων εργασίας, με τις επιχειρήσεις να αναζητούν εργαζόμενους και να μην μπορούν να βρουν, είναι απλό στην εξήγηση του – η οποία είναι η εξής:
(α) Οι χαμηλοί πραγματικοί μισθοί, (έχουν μειωθεί κατά περίπου 8% από το 2019), σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος διαβίωσης.
(β) Η αδυναμία κινητικότητας των εργαζομενων, λόγω των υψηλών ενοικίων σε σχέση με τους μισθούς κλπ.
Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος δεν μπορεί να μετακινηθεί εκεί που υπάρχει ζήτηση εργασίας, όπως στα νησιά το καλοκαίρι η σε εργοτάξια της επαρχίας, επειδή τα ενοίκια και γενικότερα το κόστος διαβίωσης/μετακινήσεων είναι δυσανάλογα με το μισθό του.
Για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει (1) να αυξηθούν οι μισθοί, άρα η παραγωγικότητα των εργαζόμενων που είναι αδύνατη χωρίς παραγωγικές επενδύσεις και (2) να μειωθεί το κόστος διαβίωσης (ενοίκια, τιμές, φόροι κλπ.).
Οι παραγωγικές επενδύσεις όμως στην Ελλάδα προϋποθέτουν σωστή λειτουργία του δημοσίου, αποτελεσματική δικαιοσύνη, προσιτό ενεργειακό
κόστος, βιώσιμη χρηματοδότηση και σταθερό, ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα – στα οποία έχει αποτύχει εντελώς η κυβέρνηση.
Δεν μπορεί να διαθέσει σωστά ούτε καν τα κεφάλαια του Ταμείου Ανασυγκρότησης και του ΕΣΠΑ – λόγω της πλήρους ανεπάρκειας των υπουργών της.
Το ελληνικό παράδοξο
Το φαινόμενο της υψηλής ανεργίας και χαμηλής απασχολησιμότητας, ταυτόχρονα με την ύπαρξη δεκάδων χιλιάδων κενών θέσεων εργασίας, με τις επιχειρήσεις να αναζητούν εργαζόμενους και να μην μπορούν να βρουν, είναι απλό στην εξήγηση του – η οποία είναι η εξής:…
— Βασίλης Βιλιάρδος (@ViliardosV) July 15, 2024