Βασίλης Βιλιάρδος
Εισαγωγικά το 2022, παρά τη λήξη του προγράμματος έκτακτης ανάγκης για την πανδημία, η ΕΚΤ υιοθέτησε ένα νέο μέτρο προστασίας των ευρωπαϊκών επιτοκίων: το «Transmission Protection Instrument». Στόχος του είναι να διατηρεί υπό έλεγχο τις διαφορές των επιτοκίων (spreads) – επιτρέποντας στην κεντρική τράπεζα να αγοράζει τα κρατικά ομόλογα χωρών, των οποίων τα επιτόκια αποκλίνουν υπερβολικά, λόγω κερδοσκοπίας (όπως το 2010 στην περίπτωση της Ελλάδας).
Ως εκ τούτου, η άνοδος των επιτοκίων των γαλλικών ομολόγων μετά την προκήρυξη των εκλογών, ήταν «υποκινούμενη» – με την έννοια πως η ΕΚΤ θα μπορούσε να περιορίσει το spread και να βάλει τέλος στον πανικό, απλά και μόνο με το πάτημα ενός κουμπιού. Κάτι τέτοιο θα ήταν άλλωστε δικαιολογημένο – αφού οι χρηματοπιστωτικές αγορές δεν πρέπει να επιτρέπεται να χειραγωγούν τις εκλογές, σκορπώντας αδικαιολόγητο πανικό.
Όπως πολύ σωστά λοιπόν λέγεται, στη Γαλλία διαπιστώνεται μια ανίερη συμμαχία, μεταξύ μιας ολοένα και πιο απαξιωμένης εγχώριας ελίτ, καθώς επίσης των υπερεθνικών θεσμών της ΕΕ, ενάντια στη «λαϊκιστική» απειλή – με μία ωμή παρέμβαση των αγορών στις εκλογές, πίσω από τις οποίες ευρίσκεται η ΕΚΤ. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί ξανά μετά το 2018 στην Ιταλία – με αποτέλεσμα τότε την αδυναμία του Salvini να κυβερνήσει.
Η στρατηγική που ακολουθείται τώρα είναι ξεκάθαρη. Ειδικότερα, η ΕΕ δημιουργεί έναν τεχνητό οικονομικό πανικό και οι εγχώριες ελίτ, (πιστές στη ληστρική παγκοσμιοποίηση, στις ΗΠΑ, στον πόλεμο και στη woke agenda), τον χρησιμοποιούν για να τρομάξουν τους ψηφοφόρους – έτσι ώστε να μην ψηφίσουν τον «λάθος» υποψήφιο. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται επί πλέον από έναν βουλευτή του κόμματος του Macron – ο οποίος είπε στη Le Figaro τα εξής:
«Πρώτα και κύρια, πρέπει να τρομάξουμε τους ανθρώπους (…) για να δείξουμε τις συνέπειες και τους οικονομικούς κινδύνους των μέτρων που προτείνονται» (από το RN, το κόμμα της Le Pen).
Την ίδια στιγμή, ο Macron χρησιμοποίησε την αναταραχή στις αγορές, για να παρουσιάσει τη Le Pen ως οικονομική απειλή – καλώντας τους Γάλλους να συσπειρωθούν εναντίον της.
Παράλληλα, ο υπουργός οικονομικών (Le Maire), έχει καταστήσει τον κίνδυνο οικονομικής καταστροφής, κύριο επιχείρημα του στην προεκλογική εκστρατεία – λέγοντας τα εξής σε μία πρόσφατη συνέντευξη του: «Θα ήθελα να μάθω ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό, για το μαρξιστικό πρόγραμμα της Le Pen»! Ξαφνικά δηλαδή παρουσίασε τη Le Pen ως μαρξίστρια – εκπλήσσοντας προφανώς τη γαλλική αριστερά.
Αυτό που προβλέπουμε πάντως, εάν η Le Pen κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία και επιλέξει το δρόμο της Meloni (λόγω της ενδεχόμενης μη σωστής προετοιμασίας της), είναι να αναγκαστεί να ακολουθήσει τη γραμμή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στην οικονομική και εξωτερική πολιτική – εκβιαζόμενη από την ΕΚΤ.
Γιατί; Επειδή εάν η Lagarde θελήσει να προκαλέσει μια οικονομική κρίση για να την «συνετίσει», το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να κοιτάζει αλλού – αφήνοντας τους «φύλακες», τα «σκυλιά» των χρηματοπιστωτικών αγορών, να κάνουν τη βρόμικη δουλειά.
Δεν περιγράφεται άλλωστε άδικα η Ευρωζώνη ως ένα κλουβί που τα δυνατοί ληστεύουν τους αδύναμους, η Γερμανία κυρίως και ο κατασκευαστής του έχει πετάξει τα κλειδιά – ενώ φυλάσσεται επί πλέον από άγρια σκυλιά, για να μην μπορέσει να δραπετεύσει ποτέ κανένας.
Σημείωση: Η διαφορά επιτοκίου (spread) καθορίζεται τελικά από την ΕΚΤ – η οποία έχει πάντοτε τη δυνατότητα να μειώνει τα επιτόκια, παρεμβαίνοντας στις αγορές κρατικών ομολόγων. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι αποδόσεις των γαλλικών κρατικών ομολόγων έπεσαν ακόμη και κάτω από το μηδέν – παρά το ότι το γαλλικό δημοσιονομικό έλλειμμα αυξήθηκε σχεδόν στο 9% του ΑΕΠ. Πώς; Η ΕΚΤ είχε απλά αγοράσει όλο το νεοεκδοθέν χρέος.
Οι γαλλικές εκλογές και τα «σκυλιά» των αγορών
Εισαγωγικά το 2022, παρά τη λήξη του προγράμματος έκτακτης ανάγκης για την πανδημία, η ΕΚΤ υιοθέτησε ένα νέο μέτρο προστασίας των ευρωπαϊκών επιτοκίων: το «Transmission Protection Instrument». Στόχος του είναι να διατηρεί υπό έλεγχο… pic.twitter.com/XHXUD0Rk0I
— Βασίλης Βιλιάρδος (@ViliardosV) June 26, 2024