Η ασφάλεια για τον εφοδιασμό της ΕΕ με φυσικό αέριο δεν είναι εγγυημένη υποστηριζει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Νέα δεδομένα ενόψει. Η ασφάλεια για τον εφοδιασμό της ΕΕ με φυσικό αέριο δεν είναι εγγυημένη, εξηγεί το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ), σε έκθεσή του.

Προκειμένου εξάλλου η ΕΕ να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει μία πιθανή επόμενη κρίση φυσικού αερίου, πρέπει να υπερπηδήσει σημαντικούς σκοπέλους, προειδοποιεί το ΕΕΣ. Μολονότι η ΕΕ έλαβε μέτρα έκτακτης ανάγκης για να αντιμετωπίσει την οπλοποίηση του φυσικού αερίου από Ρωσία μεριά, τα οφέλη της ενωσιακής δράσης δεν είναι ευδιάκριτα. Το ΕΕΣ αναφέρει νέες προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Ένωση ώστε να διασφαλίσει τον εφοδιασμό της με φυσικό αέριο, έχοντας μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ήτοι, μεγαλύτερη εξάρτηση από το εισαγόμενο υγροποιημένο φυσικό αέριο (ΥΦΑ) και ανάγκη απανθρακοποίησης μέρους της κατανάλωσης φυσικού αερίου.

Η ταχύρυθμη σταδιακή διακοπή των εισαγωγών φυσικού αερίου από την Ρωσία, που το 2021 αντιπροσώπευε το 45 % των εισαγωγών φυσικού αερίου στην ΕΕ, προκάλεσε πρόβλημα εφοδιασμού, η οποία οδήγησε σε κρίση τιμών. Τον Αύγουστο του 2022, η τιμή χονδρικής του φυσικού αερίου κορυφώθηκε στα 339 ευρώ ανά μεγαβατώρα (έναντι 51 ευρώ τον Αύγουστο του 2021). Τα κράτη μέλη άρχισαν να επιδοτούν τις τιμές φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας (με κόστος περίπου 390 δισ. ευρώ μόνο το 2022), για να μειώσουν τις επιπτώσεις σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Στα τέλη του 2023, η ΕΕ είχε στραφεί επιτυχώς σε άλλες πηγές -πλην Ρωσίας- για τον εφοδιασμό της με φυσικό αέριο και οι τιμές σταθεροποιήθηκαν, αγγίζοντας τα προ κρίσης επίπεδα, στις αρχές του 2024.

«Δεδομένης της εξάρτησής της από το ξένο φυσικό αέριο, η ΕΕ δεν πρέπει να εφησυχάζει όταν πρόκειται για την ασφάλεια του εφοδιασμού της. Επιπλέον, δεν προβλέπονται για τους καταναλωτές εγγυήσεις οικονομικής προσιτότητας σε περίπτωση σημαντικής κρίσης εφοδιασμού στο μέλλον», τόνισε ο Χοάο Λεάο, μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τον έλεγχο.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης, η ΕΕ πέτυχε την τιμή-στόχο για μείωση της ζήτησης αερίου κατά 15 %, ωστόσο το ΕΕΣ δεν μπόρεσε να εξακριβώσει αν αυτό έγινε από τα μέτρα που ελήφθησαν ή και σε εξωτερικούς παράγοντες (όπως οι υψηλές τιμές φυσικού αερίου και ο θερμός χειμώνας). Ομοίως, η υποχρέωση πλήρωσης των εγκαταστάσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου -σε επίπεδο ΕΕ– επιτεύχθηκε και σημειώθηκε υπέρβαση της τιμής-στόχου του 90 %.

Επίσης, το ΕΕΣ δεν μπόρεσε να αξιολογήσει κατά πόσο η εφαρμογή πλαφόν στις τιμές φυσικού αερίου στην ΕΕ, καρποφόρησε. Διότι, οι τιμές παρέμειναν σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από τότε που θεσπίστηκε.

Μεταξύ των άλλων μέτρων που ελήφθησαν είναι και η δρομολόγηση της πλατφόρμας AggregateEU για παροχή ενός εναλλακτικού διαύλου εμπορίας φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων από κοινού αγορών. Και στην περίπτωση αυτή, το ΕΕΣ δεν μπόρεσε να προσδιορίσει κατά πόσο η συγκεκριμένη πλατφόρμα προσέφερε προστιθέμενη αξία σε σχέση με άλλες προϋπάρχουσες, μιας και οι διαφορές που προκάλεσε η κρίση στις τιμές του φυσικού αερίου, μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, είχαν ήδη μειωθεί σημαντικά όταν η AggregateEU τέθηκε σε ισχύ.

Το ΕΕΣ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ πρέπει να εδραιώσει το πλαίσιο προσιτών τιμών για το φυσικό αέριο. Προειδοποιεί όμως, ότι πολλά κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι απρόθυμα να υπογράψουν διμερείς συμφωνίες αλληλεγγύης. Ορισμένα μάλιστα θα εξέταζαν ακόμη και το ενδεχόμενο να διακόψουν την προμήθεια φυσικού αερίου σε γειτονικές χώρες, σε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Το ΕΕΣ επιπροσθέτως, επισημαίνει την μη ικανοποιητική πρόοδο όσον αφορά την δέσμευση, χρήση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, η οποία μπορεί επίσης να υπονομεύσει την ασφάλεια εφοδιασμού, μακροπρόθεσμα. Δεδομένων των κλιματικών στόχων της ΕΕ (ιδίως του στόχου για μηδενικές καθαρές εκπομπές μέχρι το 2050), η ανάγκη μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που προκαλούνται από την κατανάλωση φυσικού αερίου, θα αποτελέσει ολοένα σημαντικότερη πτυχή του τοπίου της ασφάλειας του εφοδιασμού στην Ένωση. Τα τέσσερα εμπορικής κλίμακας έργα που λειτουργούν στην ΕΕ στον τομέα της δέσμευσης, χρήσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα μπορούν από κοινού να δεσμεύσουν έως και 1,5 εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως. Πρόκειται βέβαια… για σταγόνα στον ωκεανό, αν συγκριθούν με τους 450 εκατομμύρια τόνους CO2 που πρέπει να δεσμεύονται με την τεχνολογία αυτή, κάθε χρόνο μέχρι το 2050, με γνώμονα το να επιτευχθούν οι στόχοι της ΕΕ για το κλίμα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ