Στη δημιουργία συνθηκών που θα διευκολύνουν τις παραγωγικές επενδύσεις και την ανάγκη αλλαγής του οικονομικού μοντέλου της Ελλάδας, αναφέρεται ο Βασίλης Βιλιάρδος, οικονομολόγος και αντιπρόεδρος της Βουλής, σε σχόλιό του στο Twitter (X).
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η παραγωγικότητα της εργασίας και οι μισθοί – οι οποίοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την παραγωγικότητα».
Αναλυτικά:
Το σημαντικότερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η παραγωγικότητα της εργασίας και οι μισθοί – οι οποίοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την παραγωγικότητα (=προστιθέμενη αξία ανά απασχολούμενο, στον ιδιωτικό μη αγροτικό τομέα).
Εν προκειμένω, με στοιχεία του 2021, κάθε εργαζόμενος στην Ελλάδα παρήγαγε αξία 23.000 € ετήσια, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 60.200 € – οπότε η παραγωγικότητα στην Ελλάδα είναι στο 38,3% του μέσου όρου της ΕΕ.
Όσον αφορά τους μισθούς (μεικτούς), επίσης με στοιχεία της Eurostat, στην Ελλάδα ήταν στα 16.100 € ετήσια, ενώ στην ΕΕ 33.600 € – οπότε οι μισθοί στη χώρα μας ήταν στο 48% του μέσου της ΕΕ, όταν η παραγωγικότητα στο 38,3%.
Επομένως οι μισθοί, αν και πείνας, ήταν συγκριτικά υψηλότεροι από την παραγωγικότητα – οπότε εις βάρος της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, με περιθώρια προς τα κάτω! Γιατί; Επειδή δεν διενεργούνται επαρκείς επενδύσεις – οπότε περιορίζεται η τεχνολογία παραγωγής (να αυξηθούν οι μισθοί στα 1.500 € επειδή το δηλώνει η κυβέρνηση, είναι αδύνατον – αν και μάλλον εννοεί με τη βοήθεια του πληθωρισμού, αφού δεν διευκρίνισε εάν πρόκειται για πραγματικούς ή ονομαστικούς).
Το αποτέλεσμα τώρα της χαμηλής μας ανταγωνιστικότητας, παρά τους εξευτελιστικούς μισθούς, είναι οι χαμηλότερες εξαγωγές μας σε σχέση με άλλες χώρες και οι υψηλότερες εισαγωγές – οπότε τα ελλείμματα του εμπορικού μας ισοζυγίου που μειώνουν το ΑΕΠ.
Επίσης, η «εξαΰλωση» των τουριστικών μας εσόδων – με συνέπεια το υψηλό μας έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που αυξάνει το εξωτερικό μας χρέος (ήδη πάνω από 550 δις €).
Η λύση; Η αλλαγή του οικονομικού μας μοντέλου (τελευταία μας ευκαιρία το Ταμείο Ανασυγκρότησης, σε συνδυασμό με το ΕΣΠΑ και την ΚΑΠ) που στηρίζεται στην κατανάλωση (88,5%) και στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού – με τη δημιουργία συνθηκών που θα διευκολύνουν τις παραγωγικές επενδύσεις.
Κυρίως, με τη σωστή λειτουργία του Δημοσίου και της Δικαιοσύνης – τα οποία για τους επενδυτές είναι απελπιστικά. Επί πλέον, με τη δρομολόγηση ενός ανταγωνιστικού φορολογικού πλαισίου που να είναι σταθερό μακροπρόθεσμα – παράλληλα με τη σωστή λειτουργία του τραπεζικού μας συστήματος που δεν πρέπει να ενεργεί ως καρτέλ αισχροκέρδειας και να στραγγαλίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
https://twitter.com/viliardosv/status/1798775651195142238?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Το προβλημα δεν ειναι το οικονομικο , αλλα ο Λαος .Εαν ηθελε θα ειμασταν σε αλλη οικονομικη κατασταση , και Ευρωπαιοι πολιτες .